Morgunn


Morgunn - 01.06.1973, Side 65

Morgunn - 01.06.1973, Side 65
HINN FURÐULEGI EDGAR CAYCE 63 að honum hafði tekizt að svæfa sjálfan sig og láta skrifa niður það, sem hann hafði sagt á meðan hann var í þessu ástandi. Fyrst í stað hóf Cayce þessa óvenjulegu hjálparstarfsemi með aðstoð vinar síns Laynes, en síðar tóku lærðir læknar þátt í þessu. 1 hvert sinn, sem Cayce hafði komið sér í leiðsludáið og ástandi sjúklingsins hafði verið lýst fyrir honum, komu þessi orð: „Já, við höfum líkamann hérna.“ Þessu fylgdi síðan sjúk- dómsgreining á máli læknisfræðinnar, sem sannfærði efagjöm- ustu lækna um það, að hvaðan sem þetta kæmi, þá lægi hér að baki mikil læknisfræðileg þjálfun og þekking, enda komu svo á eftir nákvæm fyrirmæli um meðferð sjúkdómsins. Cayce og samstarfsmenn hans kröfðust þess jafnan, að lækn- ingaraðferðin væri framkvæmd af læknum á staðnum, sem aðgang höfðu að sjúklingnum. En stundum var þetta ekki hægt, ýmist sökum þess, að læknar neituðu að vera nokkuð ríðnir við þetta dularfulla „kukl“ eða hins, að sjúklingarnir vildu ekki láta læknana koma nálægt sér, sökum þess að þeir höfðu misst alla trú á þeim. Enda voru fyrirmælin, sem gefin voru, þegar Cayce lá í dái, stundum ákaflega einföld, t.d. háls- skolun, grautarbakstrar, plástrar, heimatilbúið te eða hressing- arlyf. Oft voru fyrirskipaðar eins konar strokur eða nudd, eink- um á mænunni til þess að endurskapa flæði taugaaflsins um líkamann. Það fór nú ekki hjá því, að þessar lækningar færu að vekja eftirtekt. Kom fyrst um þær grein í blaðinu The Bowling Green í Kentucky árið 1903 og svo birtust fleiri í blöðum í Louisville og Nashville. Þetta leiddi til þess að bréf, símskeyti og lang- linu-samtöl hlóðust að, svo nota þurfti alla daga vikunnar til þess að hafá við að sinna þessu með einhverjum hætti. Það hggur í augum uppi, að Cayce var imian handar að verða stórefnaður maður á því að taka greiðslu fyi'ir hjálp sína, en það tók hann ekki í mál, og þetta önnum kafna góðmenni átti því fullt í fangi með að framfleyta lífinu. Hann var nú kvæntur og vann fyrir sér sem aðstoðarmaður hjá ljósmynd- ara. En þau litlu laun nægðu ekki fjölskyldunni til framfæris.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.