Barnablaðið - 01.12.1992, Page 35

BARNABLAÐIÐ 35
vissu hvaö mig haföi langaö
mikiö í bílabraut og nú voru
þau spennt aö sjá svipinn á
mér þegar ég fengi gjöfina.
Pabbi rétti mér pakkann. Ég
reif pappírinn rólega utan af
honum. Ég var ekki vitundar
ögn spenntur því ég vissi
ósköp vel hvað var innan í
honum. Þegar bílabrautin
kom í Ijós, lést ég vera undr-
andi. Pabbi og mamma sáu
þaö og héldu aö ég væri
óánægöur meö bílabrautina.
En ég var þaö ekki. Ég var
bara ekkert undrandi. Ég
haföi tekið alla gleöina út
fyrirfram. Nú sá ég eftir því.
- Af hverju ertu svona leiður,
Lambi minn? spuröi mamma.
Er þetta öðruvísi bílabraut
en þú hafðir hugsaö þér?
Ég varö aö segja þeim sann-
leikann. Annars yröu þau svo
leið. Þau sem ætluðu aö
koma mér á óvart. Ég sagöi
þeim alla sólarsöguna.
Hvernig ég haföi leitað aö
gjöfunum og fundið þær undir
sófanum og aö ég heföi vitað
um bílabrautina í nokkra
daga. Pabbi og mammatóku
þessu ótrúlega vel. Þau
sögöu aö ég myndi læra af
þessu og sennilega væri
þetta í síðasta sinn sem ég
reyndi aö kíkja í pakkana áöur
en jólin kæmu.
Ég vara ykkur viö, lesendur
góöir, freistist ekki til að kíkja
í pakkana.
Kær kveöja,
Lambi.
Hvaða hlutir tilheyra jóiunum?
Settu kross í hringina viö hliöina á þeim myndum
sem minna okkur á fæöingu Jesú.