19. júní - 19.06.1951, Side 21

Try g§§*i ti ga r m á I
Þegar lögin um alinannalryggingar koniu til
framkvæmda í ársbyrjun 1947,var Vekin upp ný
skipan ýmissa mála er sérstaklega varða konur.
T. <i. var }>á afgreiðsla meðlaga skv úrskurð-
n*n lögð undir Tryggingastofnun ríkisins. Einmg
fcomu }>á til framkvæmda ákvæði um bótagreiðsl-
ur til kvenna, sem voru nýmæli í íslenzkri iiig-
gjöf, s. s. ákvæðin um fæðingarstyrk og ekkna-
bætur.
Frú Auður Auðuns.
Segja rná almennt að íslenzk löggjöl geri kon-
um jafnhátt undir höfði og körlum, ]>ó að benda
megi á nokkrar undantekningar frá ]>ví. 1 lög-
nnum um almannatryggingar er konum í ein-
staka atriðum gefinn frekari réttur en körluni,
en raunar felst aðeins í ]>essu viðurkenning a
|>eirri staðreynd, að konur standa yfirleitt verr
að vígi í atvinnulífinu en karlar, og á [>etta ]>ó
sérstaklega við um mæðurnar.
Eins og að líkum lætur fylgdust konur með
]>ví af löluverðri athygli þegar lögin voru sett,
<>g einnig þeim breytingum, sem á þeim bafa
verið gerðar síðan. Hafa tryggingamálin þráfald-
lega verið rædd í Kvenréttindafélagi Islands, og
félagið bent á það, er þaö telur lögunum ábóta-
vant, og mótinælt þeim breytingum, er böfðu
ur <>g ég gleðst af |>ví að finna góðvild í garð
Danmerkur bvarvetna meðal landsmanna. Ég er
vongóð um það, að ef danska og íslenzka þjóðin
leggja megináberzlu á liin jákvæðu atriði í sam-
skiptum sínum, muni þeim með aukinni gagn-
kvæmri kynningu auðnast að skilja hvor aðra
betur en nokkru sinni fyrr.
Samtalinu er lokið. Sendiherrann befur að
mörgu að liyggja, og frú Bodil Begtrup sinnir
sínum margþættu störfum af atorku og árvekni.
Sannarlega er þessi fyrsti kven-sendiberra hér
l'inn ákjósanlegasti tengiliður milli lieimalands
síns og Islands, nágrannalandanna, sem þarfn-
ast gagnkvæmrar vináttu. Megi frú Begtrup og
maður hennar, Bolt Jörgensen, fyrrverandi sendi-
herra, dvelja sem lengst ineð þjóð vorri.
Soffía Ingvarsdótlir.
í för með sér skerðiugu á þeim réttindum, er
konum voru fengin, þegar lögin voru sett.
Á s.l. ári voru samþykktar á Alþingi ýmsar
breytingar á lögunum um almannatryggingar, og
komu þær til framkvæmda í byrjun þessa árs.
Áður bafði tryggingaráð endurskoðað lögin á ár-
unum 1948 og 1949 og skilað frumvarpi til breyt-
inga á þeim. Var frumvarpið lagt fyrir Alþingi
seint á árinu 1949 en dagaði uppi. I desember
s.l. var svo lagt fyrir þiugið stjórnarfrv. til breyt-
inga á lögunum, og var það frv. samþykkt lítið
breytt.
Þegar frumvörp þessi lágu fyrir Al]>ingi skrif-
aði stjórn K.R.F.I. þingnefndum þeint, er liöfðu
rnálið til meðferðar, og fól auk þess konum úr
stjórninni að ganga á fund nefndanna til ]>ess að
koma á framfæri óskum félagsins og mótmæla
þeirn ákvæðum, sem liöfðu í för með sér skerð-
ingu á bótarétti kvenna. Voru það aðallega þrjú
atriði, sem K.R.F.I. lýsti óánægju sinni vfir, og
skal nú nokkuð vikið að þeim.
Mikilvægt nýmæli í lögunum urn almanna-
tryggingar var ákvæðið um fæðingarstyrk, sem
greiða skal við hverja barnsfæðingu. Var styrk-
urinn misliár. miöað við það livort móðirin stund-
aði atvinnu utan lieimilis eða ekki. Gift kona
fékk þó því aðeins hærri styrkinn að maður
liennar gæti ekki séð líenni farborða. Hærri
styrkurinn kom því nær undantekningarlaust
ógiftum mæðrum að gagni, enda féll í þeim
tilfellum niður barnsfarakostnaðurinn, sem barns-
feðrum var áður gert að greiöa. Þessi hærri
styrkur var algerlega óháður því, livort gang-
skör var gerð að því að feðra barnið eða ekki,
19. JÍINl
7