19. júní - 19.06.1951, Qupperneq 24

Grein þessa rakst ég á í Sunday Pistoral 21.
rnaí s. I. og sendi ég „19. júní“ hana hérmofi.
lauslega þýdda og Kt.iS e.itt stytta.
Rannveig Þorsteinsdótt ir.
Hvað myndi ske, ef konur stjórnuðu öllu?
Myndu þær gera það betur en karlar?
Þetta eru spurningar, sem félagsfræðingar, liag-
fræffingar og skáldsagnahöfundar hafa glímt vifí.
Nú er svarið á reiðurn höndum. Þær mvndu
sennilega gera það ansans ári vel.
Tilraunin hefur verið gerð í smáum stíl í
Bishops Stehington í Warwickshire. Þetta er ef
til vill ekki neinn merkisstaður, þó sést lians ein-
liversstaðar getið. Þarna er engin járnbrautar-
stöð og staðnrinn er ekki nefndur á þjóðvega-
kortinu.
Það kann að vera af þessu sem íbúar þessa
þorps, 1000 að tölu með 400 hús, kvikmynda-
sýningar tvisvar í viku, kvenfélag og íþrótta-
félög, gleymdust svo oft, þegar gerðar voru áætl-
anir um endurbætur í héraðinu.
En nú hafa sex konur breytt þessu öllu.
Þær buðu sig fram og voru kosnar, án þess
að fráfarandi bæjarstjórnarmeðlimir gerðu sér
grein fyrir því, hvað var að gerast. Sumir af þeim
gömlu voru orðnir svo vanir því, að sitja áfram
án kosninga, að þeir gleymdu að senda inn nanð-
synleg skilríki nógu snemma.
Nú er Bishops Stehington eina þorpið í Brel-
liannveig
Þorsteinsdótti .
landi, þar sem konur eru í meirihluta í bæjar-
stjórninni með sex gegn einnm.
Eini karlmaðurinn er járnsmiður þorpsins og
rafmagnsmaður, sem hefur átt sæti í bæjarstjórn-
inni í 23 ár. Hann vann með 5 atkv. meirihluta.
Það var skrifarinn, sem átti upptökin að breyt-
ingunni. Honum fannst að bæjarstjórnin þnrfa
að endurnýjast og Iiann fór þess á leit við marga
karlmenn að þeir gæfu kost á sér, en þeir neit-
uðu. Hann fór þá að lokúm á fund í kvenfélag-
inu með erindi sitt og eftir miklar bollalegg-
ingar, hlátur og gaman gáfu 7 konur kost á sér.
Af þeim voru 6 kosnar.
Þótt karlmennirnir liafi hlegið fyrst, þegar
nýju bæjarstjórnarmeðlimirnir voru að lesa sér
til um stjórnhætti og þegar þær sóttu livern fund
í sambandi sveitastjórna í héraðinu, þá játa
þeir nú hreinskilnislega, að þeir hafi haft rangt
fyrir sér.
Og þegar bændurnir og byggingaverkamenn-
irnir eru búnir að fá þriðja bjórinn, þá eru
ast um, enda ættu að vera mjög auðveldar og
kostnaðarlitlar í framkvæmd, vil ég orða í þrem-
ur liðum:
1. Lögreglan njóti aðstoðar konu, helzt hjúkr-
unarkonu, við móttiiku og meðferð allra kven-
fanga, þar með taldar allar þær konur, sem
vegna ölvunar gista lögreglustöðina.
2. Þjónusta kvenfanga í fangahúsum ríkisins sé
framkvæmd af konum.
3. Þar eð ekki virðist fært fyrir ríkið, enda neyð-
arúrræði, að reisa vinnuhæli fyrir konur, þar
sem þær afpláni dóma sína, þá sé því ákvæði
laga, sem heimilar refsilausn, jafnan beitt
við þær konur, sem annars yrðu dæmdar
til vinnuhælisvistar. 1 framkvæmd yrði þetta
þannig, að konan fengi að taka út sinn dóm
við vinnu á ákveðnum stað eða heimili, sem
hún mætti ekki yfirgefa fyrr en hinn ákveðni
tími væri liðinn, og þar sem luin byggi við
þau skilyrði, sem samþykkt væru af hinni
opinberu réttvísi.
Máli þessu verðum við konur að fylgja fast
eftir, bæði af jafnréttis og mannúðarástæðum.
ASalbjörg SigurSardóttir.
19. J tJ NÍ
10