19. júní - 01.03.1995, Síða 25

Hef hug á að starfa
að stjórnmálum
- segir Ellen Ingvadóttir, fráfarandi ritstjóri
Ellen Ingvadóttir ritstjóriiV. júní
hefur nú látið af embætti eftir
að hafa ritstýrt blaðinu undan-
farin 4 ár. Ellen er löggiltur
dómtúlkur og skjalaþýðandi og
rekur eigið fyrirtæki í Reykjavík.
— Blaðamanni 19. júní lék forvitni á að vita
hvers vegna Ellen kýs að láta af ritstjórn
blaðsins eftir fjögurra ára farsælt starf.
„Ákvörðunin var eldci auðveld, því þetta
hefur verið ákaflega gefandi og skemmti-
legt starf. í haust stóð ég hins vegar frammi
fyrir því að geta ekki varið þeim tíma í rit-
stjórn blaðsins sem ég tel nauðsynlegan.
Rekstur fýrirtækis míns, „Þýðingar og
textaráðgjöf', hefur hins vegar orðið sífellt
viðameiri og krafist meiri tíma en ég hafði
gert ráð fyrir í upphafi. Þegar fyrirtæki er
sett á laggirnar veit fólk auðvitað aldrei
livernig það mun koma til með að ganga
en mér til mikillar gleði hefur þróunin ver-
ið ákaflega jákvæð í mínu tilfelli. Auk þess
að reka fyrirtækið starfa ég nú að uppbygg-
ingu á túlkunarþjónustu fyrir ráðstefnu-
gesti á íslandi. Það er krefjandi og tekur
mikinn tíma. Þá féllst ég á að taka sæti á
lista Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík fyrir
væntanlegar alþingiskosningar. Ég hef mik-
inn hug á að starfa meira að stjórnmálum á
næstunni en ég hef gert undanfarin ár, því
þau hafa alltaf verið eitt af helstu áhuga-
málum mínum.“
Ellen bætir við að blað eins og 19. júní
krefjist mikils tíma og yfirlegu til þess að það
sé gott og mæti þeirn kröfúm sem til þess séu
gerðar. -Ég geri miklar kröfur fýrir hönd
blaðsins, sem er þverpólitískt og að mínu
mati mjög vandað. I vetur hefur starfað í rit-
nefnd blaðsins ritstjórnarfulltrúi, Valgerður
Katrín Jónsdóttir, sem er ákaflega fær kona.
Þegar hún gekkst inn á að taka við ritstjórn
blaðsins ákvað ég að hætta, vitandi það að ég
skildi blaðið eftir í góðum höndum. Ef til vill
rná bæta því við að ég er nú búin að ritstýra
blaðinu í fjögur ár og tel að öll blöð, reyndar
allir fjölmiðlar, hafi gott af ákveðinni endur-
nýjun,“ segir Ellen.
Voru gerðar einhverjar breytingar á blaðmu í
ritstjóratíð þinni?
„Jú, vissulega urðu talsverðar breytingar á
þessum fjórum árum. Fyrstu tvö árin sem
ég ritstýrði blaðinu gáfum við út eitt blað á
ári eins og alltaf hefur verið gert. Fyrir
tveimur árum ákváðum við hins vegar að
gera tilraun með að gefa blaðið oftar út.
Það hefur því komið út þrisvar sinnum á
ári undanfarið. Þá var það nýmæli að tekið
var upp samstarf við Skrifstofu jafnréttis-
mála um að blað á þeirra vegum kæmi
einnig út í 19. júní. Þetta gekk mjög vel en
Jafnréttisráð hefur ákveðið að auka útgáf-
ustarfið og mun því sjálft sjá um útgáfu að
fréttabréfum frá og með næsta tölublaði
19. júní. Ég hef trú á því að Kvenréttinda-
félagið, sem er eigandi 19. júní, sé á réttri
leið með því að auka útgáfuna úr einu
Texti: Inga Dóra Sigfúsdóttir
Ljósmynd: Rut Hallgrímsdóttir
tölublaði í þrjú á ári. Það er mikið að ger-
ast, bæði í jafnréttismálum og málefnum
kvenna yfirleitt og ég held að blaðið, eins
og það er orðið nú, komi ágætlega til móts
við þá þörf sem ég sé á markaðnum fýrir
þverpólitískt jafnréttisblað,“ segir Ellen.
Hafa orðið breytingar á réttindabaráttu
kvenna á undanfórnum árum að þínu mati?
„Já, það hafa orðið talsverðar áherslubreyt-
ingar. Reyndar hefur afstaða mín til jafn-
réttismála einnig breyst og það kann að
vera hluti af skýringunni á því að mér
finnst breytingar hafa orðið í umhverfinu.
Þegar ég hóf stjórnarsetu í Kvenréttindafé-
lagi íslands má segja að ég hafi verið búin
að ganga nokkuð blind fram götuna í jafn-
réttisumræðunni. Meginástæða þessa var sú
að ég hafði ekki persónulega lent upp á
kant við neina vegna þessara mála. Það var
því kannski tilviljun frekar en nokkuð ann-
að að ég gekk til starfa hjá Kvenréttindafé-
laginu. Eftir að ég tók til starfa þar og sem
ritstjóri 19. júní kynntist ég jafnréttisbar-
áttunni á nokkuð annan og ítarlegri hátt.
Ég verð að viðurkenna að mér brá þegar ég
áttaði mig á því að við íslendingar erum
ekki komnir nærri nógu langt í jafnréttis-
málum,“ segir Ellen.
„Kvennabarátta, eins og hún var kölluð til
margra ára, er í mínum huga jafnréttisbar-
átta, þ.e.a.s. barátta um jafnrétti sem
mannréttindi. Krafan um að konur og
karlar eigi að vinna að jafnrétti á grundvelli
hæfileika hvers og eins en ekki með því að
líta á konur og karlar sem andstæðar heild-
ir, verður æ rneira áberandi,“ segir Ellen.
Hvaða mál telur þú brýnast að leysa í jafh-
réttisbaráttunni um þessar mwidiri
„Stærsta málið er án efa sá launamismunur
sem ríkir, ekki síst hjá hinu opinbera. Þetta
er hneykslanlegt þegar litið er til þess að
við nálgumst nú óðfluga 21. öldina og hér
ríkja lög sent banna slíkt.“
Þú hefúr ákveðið að hella þér í stjórnmálin
með því að taka sœti á lista. Hvers vegna
tókstu ekki þátt í prófkjöri til að eiga mögu-
leika á að komast á þing?
„Þrátt fýrir eindregna hvatningu ákvað ég að
láta þátttöku í prófkjöri bíða betri tíma.
Ástæðan var aðallega sú að ég vildi enn um
sinn einbeita mér að því að byggja upp fýrir-
tæki mitt. Akvörðunin réðst líka að hluta til
af persónugerð minni, því ég færi aldrei í
prófkjör nema með það markmið að komast
á þing. % sá ekki frarn á að ég gæti lagt alla
mína kraffa í þetta eins og staðan var hjá mér
og ákvað því að bíða með það. Hvað kann að
gerast fýrir næstu kosningar er alls óvíst.“
25