Sólskin - 01.07.1937, Page 38

lækjarós. Var hann dýpri en þau hugðu, því
flóð var og hefir það áhrif á ósinn. Hesturinn
fór á sund, áður en þau höfðu ráðrúm til þess
að snúa til sama lands aftur. Dapraðist hest-
inum skjótt sundið, og eftir stutta stund sökk
hann. En börnin gripu þegar sundtökin, er
þau nýlega höfðu lært, og syntu til lands.
Ása: En hvað þau voru dugleg.
Ósk: Komst hesturinn ekki líka til lands?
Teitur: Nei, hesturinn drukknaði.
Ása: Ætli börnin hefðu bjargast, ef þau hefðu
ekki kunnað að synda?
Teitur: Nei, þau hefðu ekki bjargast, því að það
var enginn nálægt, sem gat hjálpað þeim.
Þór: Sorglegt var það með mennina, sem voru
að flytja kúna yfir Þerneyjarsund hérna um
árið.
Teitur: Nú, segðu okkur söguna af því.
Þór: Eitt sinn voru fjórir menn að flytja kú
á báti úr Þerney og til lands. Kýrin var óþæg.
Þegar komið var út á Þerneyjarsund ókyrrð-
ist hún svo mjög, að bátnum hvolfdi. Þrír
mennirnir voru ósyndir. Drukknuðu tveir
þeirra þegar. Þriðji maðurinn náði taki á
kúnni, flaut með henni upp undir landsteina,
en missti hennar þar og drukknaði. Sá eini, sem

36