Sólskin - 01.07.1947, Síða 24

datt hann kylliflatur í pollinn. Og Jens Pétur
varð rennblautur og forugur upp fyrir haus.
En nú hafði mamma hans séð til hans úr
eldhúsinu. Hún kom þjótandi og skammaði
Jens Pétur fyrir sóðaskapinn og sagði honum
að snáfa inn, þvo sér og fara í önnur föt.
„Að sjá til þín, svínið þitt. Ekki nema það
þó. Velta sér upp úr þessum líka forarpolli.
Hvað heldurðu að hann pabbi þinn segi, þegar
hann sér þig svona útlits. Ekki þurr þráður
á þér. Þú ættir skilið að verða hýddur“.
Og Jens Pétur varð að þvo sér.
En Gríshildur litla fór heim í svínastíuna
til mömmu sinnar. Svínamamma varð heldur
en ekki byrst og önug, þegar hún sá, hve hrein
Gríshildur litla var.
„Hvað er að sjá þig“, rumdi í henni. „Ertu
orðin tandurhrein allt í einu. ósköp er að sjá
þetta. Ekki skítugur blettur til á þér, ólánið
þitt. Farðu undir eins og veltu þér í skítnum
þarna í horninu. Svona nú!“ Og svínamamma
tók í eyrun á Gríshildi litlu og dró hana út í
horn, þar sem íorin var allra mest, og skipaði
henni að velta sér. Aumingja Gríshildur þorði
ekki annað en hlýða. Gríshildur litla varð að
22