Sameiningin - 01.12.1959, Blaðsíða 16

14
Sameiningin
Söfnuður vor (Guðbrands) var stofnaður árið 1900,
fyrir milligöngu séra Jónasar A. Sigurðsonar, sem þá var
prestur á Hallson N. D. Á tímabili voru hér 35—40 íslenzkar
fjölskyldur, en nú eru þær ekki nema 12—15, og lítið töluð
íslenzka nema hjá okkur eldra fólkinu, sem alltaf fækkar.
Margir Kirkjufélagsprestar hafa messað hér, en því miður
get ég ekki gefið skrá yfir þá, vegna þess að kirkjubæk-
urnar brunnu, og í þeim voru fundargjörningar fyrstu tíu
áranna. Hina hef ég alla lesið, en ég held ég megi fullyrða,
að aldrei hafi verið messað hér á jólunum eða að vetrarlagi,
en alltaf hefir verið komið saman á aðfangadagskvöld frá
íyrstu tíð, lesinn lestur og jólasálmar og söngvar sungnir
af börnum og fullorðnum.
En hvað um framtíðina?
Okkur langar til að reyna í lengstu lög að syngja okkar
dásamlegu íslenzku sálma og heyra íslenzkar prédikanir.
Sem stendur þá skiptum við móðurmálinu og enskunni
þannig, að presturinn flytur stuttar ræður bæði á íslenzku
og ensku. Söfnuðurinn syngur sálma á báðum málunum.
Þetta gengur vel, og allir sýnast vera ánægðir.
Við höfum verið heppin, að fjórir prestar hafa heim-
sótt okkur í sumar, þeir séra Eric S. Sigmar, séra Jón
Bjarman, séra Ólafur Skúlason og séra Ingþór Indriðason.
Sunnudagaskóli hefir verið haldinn af og til svo árum
skiptir, og fram á þennan dag hafa börnin verið uppfrædd
á íslenzku. Nú í fyrsta sinn er verið að uppfræða dreng,
sem á að ferma, á ensku.
Kvenfélagið er vel starfandi. Fundir fara fram á ensku.
Peningum er varið til að hlynna að fátækum og veikum,
styðja söfnuðinn og sjúkrahúsið í Morden, einnig sam-
komuhúsið okkar og svo framvegis.
Er þetta ekki fátæklegt og tómlegt að hafa messur í
Samkomuhúsi? munuð þið spyrja. ■— Jú, það er satt, og ef
við hefðum getað, þá langaði marga til þess að eiga kirkju.
En það var ómögulegt, vegna þess að hér var of fátt fólk
til þess að framfleyta svoleiðis byggingu, svo við reynum
að komast af; setjum gólfdúk á gólfið, þegar messað er,
prýðum prédikunarstól prestsins, hengjum upp gluggatjöld
og svo framvegis. Svo þegar messan er byrjuð, finnum við
nærveru Hans, sem sagði: „Þar sem tveir eða þrír eru
saman komnir í mínu nafni, þar er ég einnig.“