Sameiningin - 01.12.1959, Blaðsíða 26

24
Sameiningin
Mér virtist eins og allt, sem ég sá og heyrði það kvöld,
tala máli hans og benti mér á nálægð hans og náð.
Það var á síðasta kvöldi ársins 1903. Nú hafði ég yfir-
gefið ættland mitt, ættingja og vini. Ég var einn míns liðs,
því þetta var fyrsta jólahátíðin mín í Seattle-borg. Breyti-
leg og margþætt var sú fegurð, sem þar blasti við augum,
og náttúran skeytti sig með, ólíkt því sem ísland hafði
að bjóða.
Ég gekk eins míns liðs um stræti borgarinnar; dáðist
að ljósadýrðinni, sem hvarvetna blasti við augum og laðaði
mig með seiðmagni sínu. — Ekki langt í burtu heyrði ég
gleðskap og glaum, þar sem fólk hafði safnazt saman til
að fagna nýja árinu. Hálf óafvitandi fylgdist ég með mann-
fjöldanum að dyrum hússins, sem ég sá að var danssalur.
Þó að allt væri þar með siðferðisblæ, virtist mér sem glað-
værðin væri hávær og innantóm. Hvergi finnur maður sig
jafn einmana og í margmenni, sem maður á fátt sameigin-
legt með.
Nokkrir gáfu sig á tal við mig á vinsamlegan hátt, eins
cg jafnan er siður Ameríkubúa, en einhver tómlegleiki og
andúð gegn þeirri gleði, sem hér stóð til boða, náði tökum
á huga mínum, án þess að nokkur sérstök ástæða, sem
gildandi mátti telja, væri því valdandi, að eftir stuttrar
stundar dvöl fór ég út þaðan og hélt til herbergis míns,
sem ekki var fjarri þaðan.
Þar í kyrrð kvöldsins og ró svifu mér fyrir sjónir ýmis
gamlárskvöld hjáliðinna ungþroskaára minna. Sem í leiftur-
sýn væri sá ég í endurminningunni aftansönginn í Siglu-
víkurkirkju forðum, þegar ég var drengur fyrir alllöngu
síðan. Ég skildi það betur nú en áður fyrr, að árin eru aðeins
„hlekkur í festi tímans“. Hvert um sig og hvert þeirra út
af fyrir sig sækja þau yfirskrift sína í sjóð tímans, sem er
eilífur í eðli sínu, en fær þar gildi sitt sem hinn sérstaki
hluti mannlegrar ævi.
Enn eru áramót fyrir dyrum vorum. Enn þá einu sinni
talar árstíðin til vor allra, yngri sem eldri, og minnir okkur
á ábyrgðina, sem fylgir því að lifa. Enn sem fyrr talar allt
máli hins eilífa kærleika, af gnægð fullkomnunar og eilífrar
náðar.
Guð gefi oss öllum gleðilegt ár!
Sigurður Ólafsson