Sameiningin - 01.12.1929, Síða 18

skilið. Hann tók ávalt málstaö lítilmagnans og tekur hann enn.
Hinir fótumtroðnu, litilsvirtu, fyrirlitnu og niðurníddu hafa ætíð
fundið athvarf, skjól og uppörfun hjá Jesú. Hið bezta. sem til er
í menningunni, á rót sína að rekja til hans.
En það er eitt atriði, sem mig langar til aö benda á sérstak-
lega í þessu sambandi. Jesús gaf heimi-tmm barnslundina. Hroka-
lundin og hégómagirnin réðu lofum og lögum á undan komu hans,
og þessar skemtilegu og háæruverðugu systur gjöra það enn í
dag, þar sem að Jesú er útskúfað. En áhrifin hans skapa barns-
lundina í hvívetna!
Einhver allra gáfaðasti fræöimaðurinn hjá þjóðflokki vorum
var kallaður “spekingurinn með barnshjartað” og aðal söguhetj-
an í einni merkustu skáldsögu Islendinga er kallaður “mikilmenn-
ið með barnshjartað.” Þetta er mjög eftirtektarvert. Annars,
getur nokkur verið spekingur eða mikilmenni án barnshjartans:’
Eg held ekki. Auðvitað verða ekki allir miklir eða vitrir, sem
barnslundina eiga, en allir verða meiri og vitrari fyrir það að
eignast hana, og barnslundina fá menn eingöngu vegna samfé-
lagsins við frelsarann.
Aður en Jesús kom voru börn alment fyrirlitin, eins og alt
annað lítið og vanmáttugt. Á meðal þjóðanna var það alls ekki
álitið glæpur að stytta ibörnunum aldur, ef þau voru ekki efnileg
eða hraust. Bn Jesús clskaði börnin—elskaði þau um fram alla
aðra. Foreldrar komust að þessu og færðu honurn börnin sín til
þess að hann skyldi snerta þau, en lærisveinarnir ávítuðu þau.
En er Jesús sá það gramdist honunr það og hann sagði við þá:
“Leyfið börnunum að koma til mín og bannið þeim það ekki, því
slíkra er guðsrikið. Sannlega segi eg yður: hver sem ekki tekur
á móti guðsríki eins og barn, mun alls eigi inn i það koma.” Og
hann tók sér þau i fang, þrýsti þeim að brjósti sínu og vörum,
lagði hendur yfir þau og iblessaði þau.
Lærisveinarnir voru að þrátta um það, hver þeirra mundi
verða mestur í himnaríki. Var það ekki mannlegt? Hafa ekki
mennirnir ávalt veriö að þrátta um æðstu sætin, um virðingarstöð-
urnar, um völdin, um tignina, um auðinn. En Jesús kom að og
heyrði ávæning af þessu hégómlega tali þeirra, og hann vék sér
afsíðis, sótti litið barn og setti það þeirra á meðal og mælti: “Sá
er rnestur, sem að líkist þessu barni.”
Hjá honum er barnslundin gjörð að skilyrði fyrir því, að
rnenn fái inngöngu inn í guðs ríki og einnig fyrir öllum þroska
þegar þangað er komið.
En hvað er barnslundin ? Hvað eru helztu einkenni bernsk-