Sameiningin - 01.04.1924, Qupperneq 13

107
aðsókn, og orðiÖ til mikils gróða fyrir málefnið. Þar sem ekki
er föst prestsþjónusta, gætu leikmenn staÖiÖ fyrir samkomum til
aÖ ræÖa málið og vekja áhuga fyrir því. Sumir kynnu heldur að
kjósa að hafa þetta einum sunnudegi fyrri til undirbúnings
sunnudagsskóla-sunnudeginum.
'Mér finst, að ef dagur þessi á að ná tilgangi sínum, ætti hver
einasti sunnudagsskóli að setja sér það augnamið, að taka eitt-
hvert ákveðið framfaraspor þennan dag, auk þess, að reyna að
auka aðsókn og glæða áhuga fyrir skólanum alment. Að fá land-
kort eða kenslutæki, sem vanhagað hefir um, að stofna deild
fyrir fermda og fullorðna, hafi hún áður ekki verið til, að koma
á föstu skipulagi með að líta eftir þeim, er sækja skólann óstöð-
ugt o. s. frv. Þetta getur verið eftir ástæðum á hverjum
stað. Hugur þarf að vera á að stiga ákveðin framfaraspor og
það sem oftast. — Þar sem ekki eru sunnudagsskólar í bygðum,
ætti framfarasporið að vera það, að byrja skólahald.
Eg get ekki skilið svo við sunnudagsskólamálið, að eg ekki
minni á, að hlutverk sunnudagaskólanna.á engan veginn að vera,
að losa heimilin við að sinna kenslu í kristnum fræðum. Þeir
eiga að styðja og glæða heimiliskenslu, en ekki að koma í stað
hennar. Fátt mun dýrmætara í okkar íslenzka þjóðararfi en sú
hugmynd, að hvert heimili eigi að vera skóli í veraldlegum og
andlegum fræðum. Hve mörg íslenzk heimili hafa verið þetta
í reyndinni, og hve vel það hefir gefist! Því miður hefir fyrnst
yfir þetta víða. Mönnum hefir þótt þægilegt að varpa allri á-
hyggju í þessum efnum yfir á skólana — dagskólana veraldlegu
og sunnudagsskólana. En vafalaust er þetta misráðið. Fleiri
og fleiri finna til þess, að hver skóli þarf að eiga bakhjarl í
heimilunum. Svo er það um sunnudagsskólana. Ættum vér,
kristnir Íslendingar að standa vel aði vígi að átta oss á þessu.
Mætti sunnudagsskólastarfið á meðal vor aukast og eflast,
ekki einungis einn dag ársins, heldur alt árið, á traustum grund-
velli góðrar heimiliskenslu.
K. K. 6.
Heiðingjatrúboð.
Enginn getur lesið svo nýja testamentið, ef hann á annað
borð leggur trúnað á orð þess, að hann ekki sannfærist um, að
þar er lögð áherzla á heiðingjatrúboð. Og ekki þarf einungis að
vitna til hinna skýru og alkunnu orða frelsarans i þessu sam-
bandi, svo sem “Farið og gerið allar þjóðir að lærisveinum” —