Sameiningin - 01.05.1920, Blaðsíða 9

135
daginn eftir, til þess að ná þar í austurferð með Gull'fossi.
Félagið íslendingur, sem gekst fyrir lnngaðkomu
séra Ivjartans, á gott skilið fyrir sendinguna. Maðurinn
var ágætlega valinn til þeirrar*ferðar; 'hann er einstakt
ljúfmenni, orðihagur vel og hefir frábærlega næman
ski'lning á 'þörfum mannshjartans. Erindið, sem hann
flutti, var bæði fagurt og vekjandi. Lýsing hans á and-
legu lífi fólksins 'þar heima, mitt í fátæktinni, strjálbygð-
inni og óblíðu náttúrunnar, er umhugsunarvert í meira
lagi fyrir oss, sem þykjumst búa við sælli kjör hér vestan
hafs. Það er heilnæmt að fá slíkar fregnir af ættjörðinni,
ef vér kunnum að meta þær. Meðal annars ætti þær að
geta vakið bróðurlegt Ikapp, í menuingarefnum, hjá fólki
voru hér — ílöngun til að fara ekki ver með lífskjör sín,
tiltölulega, heldur en stofnþjóðin. Það eitt myndi borga
allan tilfeostnaðinn og alt ómakið, sem lagt var í þetta
ferðalag séra Kjartans.
Efoki kemur mönnum saman um það, bve lengi muni
vera hægt að varðveita hér á slóðum afurðir ýmsar og
sérkenni þjóðernis vors hins íslenzka; en hinu getur varla
nokkur sanngjarn maður neitað, að varðveizlan sé æski-
leg og h'ljóti að verða beinn ágóði, svo framarlega sem
vel og öfgalaust er á arfleifðinni haldið. Séra Ivjartan
lýsti ág'ætle-ga verðmæti þeirrar arfleifðar, einkum bó<k-
mentanna, fornra og nýrra, sém hafa reynst svo dásam-
legur líf-svafei þar í fámenninu og erviðleikunum norður
við íshaf. Undarlegt má það vera, ef sami eldurinn get-
ur efeki hitað íslen/Jkum unglingum um hjartarætur, þeg-
ar hingað er feomið; enda hefir reynslan ails ekki sýnt
það, að svo þurfi að fara y'firleitt fyrst um sinn, nema
þegar sarntök og áhuga brestur -hjá þeim, sem eldri eru.
Séra Kjartan gefek vel -fram í því, að glæða heiibrigð-
an þjóðernis-áhuga meðal landa vorra hér. Flutti það
erindi af heilli sannfæringog um leið svo prúðmannlega,
að áheyrendunum varð hvarvetna hlýtt til hans. Tekur
])ví heim með sér góðar óskir og velvild allra, sem kynt-
ust honum hér yestra.
Vor og lífsgleði.
Vorið er ímynd gleðinnar. Það er sigurtíð. Þá flýr