Sameiningin - 01.04.1915, Blaðsíða 8
40
tekið tillit til neins annars. Hann liefði komið fram síð-
ar og starfað á sama hátt, og í sama tilgangi, og fyr.
(f) Ilöfnðprestarnir ern sannfærðir nm lát hans.
Þeir biðja Pílatns ekki um vörð til þess að Jesús sleppi
ekki, heldur vilja þeir vera vissir um, að líkinu verði
ekki stolið.
(g) Hugsum oss, að liann liafi ekki dáið, en verið
búinn að líða alt það, sem sagt er frá í guðspjöllunum.
Sérstaklega vil eg hér benda á fótasárin. Hvernig gat
þá sá, er þannig ha.fði særður verið, verið á gangi úti á
landsbygð, orðið lærisveinunum samferða til Emmaus,
og komið aftur til Jerúsalem um kvöldið ?
8. Að Jesús hafi ekki risið upp líkamlega, lieldur
“andlega”, livað sem átt er við í rauninni með því
orðtaki.
Svar: (a) Gröfin var tóm. TJm það ber öllum
saman. Hvað varð af líkinu? Hefðu lærisveinarnir
tekið það, — þrátt fyrir vörðinn, — hví voru þeir þá að
fara til grafarinnar, er konurnar komu og færðu þeim
fregnina? Ifví fóru konurnar að smyrja líkið, ef það
var ekki í gröfinni? Hví spyr María þann, sem hún hélt
að væri garðsvörðurinn, hvar líkið væri?
Astæðan er auðsæ. Bæði þær og lærisveinarnir
trúðu því, að líkið væri í gröfinni, þangað til þeir sáu
hana tóma.
(b) Jesús tekur hvert tækifæri til að sannfæra
lærisveina sína um liið gagnstæða. Hann brýtur brauð-
in með lærisveinunum í Emmaus, borðar með þeim í
Jerúsalem, og lætur þá þreifa á sér. Hver vill nú í al-
vöru halda því fram að það, sem liann þreifi á, sé ímynd-
un ein ?
(e) Að 21. kapítuli Jóhannesar guðspjalls sé við-
bætir, eftir lærisveina postulans, er eg ekki í neinunn
vafa. En varla segja þeir þar frá öðru en því, sem
þeir höfðu heyrt af munni postulans. Jesús borðar me'ð
þeim þar, eins og hinum tíu áður. Mun andi borða?
(d) Gáum að ummælum Jesfi í Lúkasar guðspjalli:
“Þreifið á mér, því andi hefir hvorki liold né bein, eins
og þér sjáið mig hafa.” — Þeir, sem neita líkamlegri