Faxi - 01.02.1986, Blaðsíða 32

Jórsalaför Kórs KefLavíkurkirkju
FRAMHALD AF BLS. 41
Kór Keflavíkurkirkju. Stóra
stundin upprunnin. Kynnirinn
dr. Dan Ronen hafði greinilega æft
sig í að bera fram „Kirkjukór
Keflavíkur“. Ronen fór á kostum í
upphafi þegar hann bauð alla vel-
komna á fjölmörgum tungumál-
um. Kórinn hóf sönginn á laginu
Úr útsæ rísa Islandsfjöll. Steinn
Erlingsson söng Ave verum,
Sverrir Guðmundsson Ave María
og Ragnheiður Guðmundsdóttir
Frið á jörðu, öll ásamt kórnum og
við undirleik Gróu Hreinsdóttur.
Kórinn söng að lokum þjóðlag frá
Israel, Havenu shalom alechem
(Friður sé með yður). Söngnum
var vel fagnað á milli laga, en í
lokin ætlaði allt um koll að keyra.
Ég hélt í fyrstu að ísraelarnir ætl-
uðu að klappa lagið út í gegn. Það
er skemmst frá því að segja að kór,
einsöngvarar, undirleikari og
stjórnandi voru landi og þjóð til
sóma og út í sal sátu margir stoltir
og þakklátir landar. Það var gam-
an að vera íslendingur þetta
kvöld.
Henry Klausner sagði við mig
eftir tónleikana að hann ætlaði að
sjá til þess að íslendingar fengju
fleiri þátttökuboð á kóramót í
ísrael. Hann var greinilega
ánægður með frammistöðu ís-
lenska söngfólksins. Útlending-
arnir höfðu á orði hve mörgum
góðum einsöngvurum kórinn
hefði á að skipa. Söngur, sviðs-
framkoma, undirleikur og stjórn
var með miklum ágætum, eins og
þeir sem heima sátu geta nú séð á
myndbandi Sigurvins Sveinsson-
ar, þótt upptökuskilyrðin væru
ekki upp á það allra besta.
Haukur Guðlaugsson, söng-
málastjóri þjóðkirkjunnar, sem
fylgdist með æfingum kórsins,
hafði lagt til að kórinn syngi þjóð-
lag frá ísrael í lokin. Það var vel til
fundið og Israelarnir kunnu
greinilega vel að meta það. Is-
lenski kórinn var sá eini sem söng
á hebresku.
Fijimenn sungu næstir. Þetta
var íjölmennur karlakór sem
nefnist Matasere Ni Viti og stjórn-
andinn heitir Samisoni Waqa-
vakatoga, hvernig sem það nú er
borið fram. Söngur þeirra var
hljómfagur en ekki að sama skapi
agaður. Stanford háskólakórinn
frá Bandaríkjunum söng næst
undir stjórn próf. William Rams-
ey. Kórfélagar voru góðkunningj-
ar okkar þar sem þau bjuggu á
Shalom hótelinu og söngur þeirra
TárakapeUan.
Vid Hanagalskirkjuna, hús Kaifasar œdstaprests.
Fyrir framan Frelsarakirkjuna (Iirlöserkirche) újóladag. Heilsad upp ú landa
sem búa í ísrael. Ljósmyndir Ó.O.Jónsson og Kr. Jónsson.
ágætur. Þetta var fólk sem er við
tónlistarnám og dvelur þá lang-
dvölum í Haifa og ferðasl víða um.
Ef'tir hlé sungu ,,The Jerusale-
mites“ frá ísrael undir stjórn Ari
Doron. Þá tók við kór frá Belgíu
,,La F.E.E. Qui Cante“, stjórnandi
frú Rose Blairon. Síðan sungu
Súlúmenn frá S-Afríku, Amazawi
Kazulu, undir stjórn W.O. Dubaz-
ana. Mér fannst söngur blökku-
mannanna taktviss og fagur. Á eft-
ir þeim sungu kanadískir Eist-
lendingar, Estonia kórinn, stjórn-
andi dr. Roman Tbi. Eldorami
barnakórinn frá S-Airíku söng
gullfallega. Barnaraddir heilla
mann alltal’. Stjórnandi hans var
frú D. Minnaar. Hún notaði að-
eins fingurna við að stjórna kórn-
um en hafði samt gott vald á söng
barnanna. Þessu kóramaraþoni,
eins og ísraelsmenn kölluðu það,
lauk með söng Fairlane Assembly
Concert Choir l’rá Bandaríkjun-
um. Stjórnandinn sr. David E.
Richard söng sjálfur með kórnum
við undirleik hljómflutnings-
tækja. Eg var ekki einn um að
finnast söngur kórsins yfirdrif-
inn. Mér fannst það einnig l'ull-
mikil sjálfsánægja hjá stjórnand-
anum að syngja sjálfur einsöng.
Þessi kórsöngur gekk þvert á allt
sem farið hafði fram fyrr um
kvöldið og ég furðaði mig á því að
ísraelarnir skyldu leyfa undirleik
með hljómflulningstækjum.
Eftir sem áður tókst kvöldið í
heild stórvel og sýnir að merkir
menningarviðburðir eiga sér stað
í ísrael. Eftil vill gætu Islendingar
af þeim lært varðandi fram-
kvæmd kóramóta. Kvöldið var
eftirminnilegt og söngur kóranna
góður.
Við urðum vitni að viðleitni
S-Afríkumanna til sáttargjörðar,
sem er í anda Krists, þegar Eldo-
rami barnakórinn og Súlumenn
sungu þarna saman. Af því má
draga lærdóma. Við erum á móti
aðskilnaðarstefnu (Apartheil),
vegna þess að hún gerir kross
Krists að aðhlátursefni. En sú
andstaða má ekki hindra okkur í
að talca þátt í kóramóti sem þessu.
Án efa er þetta leiðin til bættra
samskipta. Ekkert alþjóðlegt
tungumál sameinar betur en
söngurinn. Hann á greiða leið að
hjörtum manna, hvítra sem
svartra, og lætur engan ósnort-
inn.
(FRAMHALD í NÆSTA BLAÐI.)