Faxi - 01.12.2004, Blaðsíða 6

- aldarminning
Guðni
Guðni Magnússon málarameist-
ari var fæddur í Narfakoti í Innri
Njarðvík 21.nóvember 1904 og
voru foreldrar hans hjónin Stein-
unn Ólafsdóttir og Magnús Páls-
son útvegsbóndi er þar bjuggu þá.
Magnús var fæddur að Minni Borg
undir Eyjafjöllum 1863 en Stein-
unn í Rófu í Leiru 1862. Systkini
Guðna voru Kristinn málarameist-
ari í Hafnarfirði f. 25.2.1983, d.
28.12.1981, Sigurbjörn f. 4.1.1898,
d.22.2.1918 en hann fórst með vél-
bátnum Nirði og Árnheiður
f.2.9.1900 d.18.10.1993. Guðni lést
15.9.1996. Guðni var tvíkvæntur,
fyrri kona hans var Jóna Jóns-
dótttir frá Stapakoti f.18.12.1904,
d.18.7.1969. Börn þeirra, Vignir f.
30.8.1931, d. 26.8.1998 og Jón Birg-
ir f.14.7.1939. Seinni kona Guðna
var Hansína Kristjánsdóttir ættuð
af Snæfellsnesi f. 8.5.1911, d.
5.11.1997. Börn þeirra Eiríkur
f.3.4.1945, Steinunn f.4.6.1949 og
Árnheiður Stefanía f.3.12.1951,
Ellert Eiríksson stjúpsonur Guðna,
sonur Hansínu frá fyrra hjóna-
bandi f. 1.5.1938.
Mestan hluta sinnar starfsævi
stundaði Guðni málarastörf í
Keflavík. Hann tók virkan þátt í
félags-og fræðslumálum svo sem á
málari
vettvangi iðnaðarmanna, bindind-
ismanna, samvinnuhreyfingar og
sveitastjórnar, auk Rotary og Mál-
fundafélagsins Faxa en hann var
einn af stofnendum þess. Hlaut
hann margvíslegar viðrukenningar
fyrir störf sín, var t.d. heiðursfé-
lagi í Iðnaðarmannafélagi Suður-
nesja og Málarameistarafélagi
Reykjavíkur. I Rotaiy hlaut hann
Paul Harris orðuna og árið 1982
var hann sæmdur riddarakrossi
hinnar íslensku fálkaorðu fyrir
störf sín að félagsmálum. Hann
safnaði ýmsum fróðleik um sögu
Suðurnesja og skrifaði margar
greinar einkum í Faxa. Eftir hann
liggur og bókin Iðnaðarmannatal
Suðurnesja.
Ragnar Guðleifsson fyrsti bæj-
arstjóri okkar Keflavíkinga var
mikill vinur föður okkar og segir í
grein sem hann skrifaði um hann
70 ára m.a. svo hafa örlög valdið
að við Guðni höfum orðið sam-
ferða margan spölinn á lífsleið-
inni. Fyrst lágu leiðir okkar saman
í Barnaskólanum í Keflavík, þar
vakti hann athygli mína með prúð-
mennsku, ástundun á námi og
miklum námshæfileikum. Við vor-
um einn vetur saman í efri deild
en þá voru deildir skólans aðeins
tvær og ef námið gekk þolanlega
voru nemendur 2 vetur í hvorri
deild. Ég var einu ári yngri en
Guðni og var því fyrra ár mitt með
honum í deildinni. Mér er það
alltaf minnisstætt hve ég dáðist að
kunnáttu hans í reikningi, er hann
reiknaði brotabrotin á töflunni og
skeikaði hvergi, sama var að segja
um aðrar námsgreinar. Þá skulum
við minnast þess nú þegar aldrei
er gert nóg fyrir börnin hve mikið
hann og þau börnin úr Njarðvík-
unum þurftu að leggja á sig til
þess að fá að njóta þessarar
kennslu. Á hverjum skóladegi og
hvernig sem viðraði urðu þau að
ganga um 5 km hvora leið. Þegar
Guðni svo flutti til Keflavíkur urð-
um við nábúar, voru hús okkar svo
að segja sitt hvoru megin við Suð-
urgötuna. Félagshyggjumaður var
Guðni alla tíð, hann gekk í Verka-
lýðs-og sjómannafélag Keflavíkur
eftir að hann flutti til Keflavíkur
og þegar Verkalýðs-og sjómannafé-
lagið bauð fram til hreppsnefndar-
kosningar var Guðni þar fjórði
maður á listanum. Félagið kom að
2 mönnum, Guðni var því vara-
maður og mætti oft á hrepps-
nefndarfundi. Þegar Málfundafé-
lagið Faxi var stofnað lagði Guðni
þar drýgstan skerf til. Hann var
ávallt hinn rökvísi ræðumaður, víð-
lesinn og fróður vel. Guðni var
sannur samvinnumaður. Um langt
árabil unnum við saman í stjórn
Kaupfélags Suðurnesja en þarf
var hann formaður frá stofnun til
ársins 1950.
Víða liggja leiðir Guðna í félags-
málum Keflavíkur. Hann hefur
lengi verið sterk stoð í bindindis-
hreyfingunni hér í Keflavík. Til
fjölda ára forystumaður í Iðnaðar-
mannasamtökum hér um slóðir.
Og ekki megum við gleyma að
þakka honum skerf hans að útgáfu
Faxa. Hann hefur verið gjaldkeri
blaðsins um langan tíma, þá skrif-
aði hann margar fróðlegar greinar
í blaðið s.s. sögu bindindishreyf-
ingarinnar á Suðurnesjum auk
margra greina um málefni líðandi
stundar á undaförnum árum.
Hann hefur þarna lagt skerf að
drögum til byggðasögu Keflavíkur
og Njarðvíkur ef hún verður ein-
hvern tíma skrifuð. Guðni var rit-
fær vel og það sem meira máli
skipti er að treysta má heimildum
hans og frásögn, þá hefur Guðni
átt sæti í ýmsum nefndum fyrir
bæjarfélagið, og vil ég þá sérstak-
lega nefna bygginganefnd, skóla-
Þvottadagar fyrir raf- og vélvæðingu
Gert í tilefni þess, að 21. nóvember 2004 voru 100 ár liðin frá fœðingu Guðna Magnússonar
s
g man fyrst eftir Guðna Magnussyni um
1930, þegar hann er enn ungur maður að
hefja búskap með fyrri konu sinni, Jónu
Jónsdóttur, á loftinu í Akri, hjá foreldrum mín-
um, en þar bjuggu þau til ársins 1935, er þau
fluttust til Keflavíkur. Á uppvaxtarárum Guðna
var lífið nokkuð frumstætt, að mati ungs fólks í
dag, svo frumstætt raunar, að það trúir því vart.
Ég var eitt sinn að segja ungum dóttursyni mín-
um frá því, þeg-ar ég var lítil, og hvað hefði
vantað af því, sem hann íeldi sjálfsagt. Þegar ég
lauk máli mínu, horfði hann á mig góða stund
og sagði svo: „En það rugl!“
Mig langar að „spóla aðeins til baka“ og rifja
upp og segja ykkur frá einum stórþvottadegi á
æskuheimili Guðna í Garðbæ í Innri-Njarðvík.
Lýsingin getur allt eins átt við um öll býli
þorpsins, en á þeim tíma voru engar þvottavél-
ar eða þurrkarar, ekkert rafmagn, ekkert renn-
andi vatn í húsum og engin skolplögn frá hús-
um - ailt vatn þurfti að sækja í brunna og allt
skolp að bera út. í Garðbæ var hlóðaþvottahús,
sem enginn strompur var á - aðeins gat upp úr
þakinu, svo reykurinn frá hlóðunum gæti leitað
út, en kæfði ekki þá, sem inni voru. Þegar til
stóð að þvo stórþvott í Garðbæ, sem oftast var
gert tvisvar í mánuði, var dagskráin þessi:
Eitthvert Garðbæjarsystkinanna fór með
poka út á Háabala til að gá, hvort ekki hefði
rekið einhvern góð-an eldivið, til að spara kolin,
sem alltaf þóttu dýr. Stundum rak góða drum-
ba, en þá var það karlmanns-verk að koma
þeim heim og saga þá síðan og höggva í eldinn.
Á þessum árum var rekafjörunni skipt á milli
bæja. Máttu íbúar hvers bæjar hirða það, sem
rak á það svæði, sem bænum var úthlutað. Hái-
bali er neðan Steypustöðvarinnar, og átti Garð-
bær rekarétt þar. Nú hefur orðið þarna mikil
breyting á, með upp-fyllingu, og þessi kennileiti
eru grafin og gleymd. Allt þetta svæði er nú
nefnt Fitjar, en áður skiptist það í Seylu, Fitjar,
Granda, Háabala og Bolafót.
6 FAXI