Faxi - 01.12.2004, Blaðsíða 44

AD FLYTJA AÐ
HE
Margir foreldrar sem komnir eru yfir fertugt
búa við þær aðstæður í dag að hafa ungt
fólk búandi inná sér. Það er af sem áður var
því þá var ekki óalgengt að ungt fólk flytti
að heiman um 16 ára aldur. Ef ekki til að
stunda nám utan heimabyggðar þá til að stofna heimili eða
fara að búa. Það þótti ekki gott að búa inni á foreldrum sín-
um og algengt var að unga fólkið greiddi heim ef það bjó
enn heima þegar það komst á sjálfræðisaldur. í þaö minnsta
kostaði unga fólkið neyslu sína sem stundum var nefnt að
sóa peningum í óþarfa. Að eiga sérherbergi var lúxus og alls
ekki á allra unglinga færi. Uppeldið miðaðist oftast við að
fólk lærði að standa á eigin fótum og gæti séð um sig sjálft.
Þetta var fyrir tíma lífeyrissjóða, skattkorta og staðgreiðslu
skatta. Margir unglingar stunduðu vinnu með skóla. Erfitt
var fyrir ungt fólk að fá lán og ekki þekktist að unglingar
væru með yfirdrátt eða mikil bankaviðskipti. Flestir reyndu
að leggja eitthvað fyrir og sparimerkin hjálpuðu til við að
byggja upp framtíðina. Unga parið fékk þó stundum að búa
hjá foreldrum sínum á meðan safnað var fyrir útborgun í
íbúð.
Skólaskyldu lauk eftir tveggja ára nám í gagnfræðaskóla
eða árið eftir fermingu. Sumir voru komnir út á vinnumark-
aðinn strax að loknu skyldunámi. Unglingar 14 -16 ára úr
smærri byggðalögum hér á Suðurnesjum leigðu sumir her-
bergi í Keflavík þar sem eini gagnfræðaskólinn á svæðinu
var. Langskólanám var fyrir sérstaklega „vel gefiö fólk“,
44 FAXI