Borgin - 01.01.1933, Page 9

á kili! þrumar köguðurinn. For-
maðurinn stýrir beint á flakið.
Báturinn klífur það, marrar á
því andartak, og ríður það síð-
ían undir. En mönnunum báð-
um er l),jargað upp i bátinn.
Enn verða þeir að vikja úr
leið tvisvar sinnum til þess að
sleppa hjá skerjum, en síðan
er leiðin greið til lands. Það
sýður og suðar, brýtur, fossar
og fyssar á allar bliðar og maur-
ildin loga eins og vítiseldur.
Báturinn tekur ógurlegt við-
bragð. Hann stendur á enn einu
skerinu, og hann befði mölbrotn-
að, ef ekki befði borið undir
bára, í sömu andránni, sem
i honum á flot aftur. Og
báran ber liann alla leið upp í
vörina,og þar stendur bann fast-
ur í fjörusandinum.
Þeir eru koninir lieim úr róðr-
inum.
Þetta höfðu verið ægileg
augnablik fyrir mæðginin, sem
á landi stóðu, augnablik
þrungin von og ótta. En kon-
unni varð það ekki fyrst fyrir
að varpa sjer í fang bónda sins
með óliemju fögnuði. Hún gerði
ekki annað en að taka fast í
hendina á honum og segja lágt:
Velkominn af sjónum.
Theodór Árncison þýddi.
Með fallhlíf úr háa lofti —
Þýska flugkonan Lola Schröter Ijet sig nýlega falla ni&iir með fallhlif nr
7300 m. hæð. Á annari myndinni hjer að ofan sjest hin hngprúða flugkona
við hliðina « flugvjcl sinni og <i hinni mgndinni sjest hún i fallhlíf-
inni hátt gfir skýjunum, eftir uð vera nýbnin að yfirgefa fiugvjelina.
7