Borgin - 01.01.1933, Qupperneq 38

hreifingar skjótar og öruggar): Annie! Er ritstjórinn inni? (Ællar
beint af augum inn til ritstjórans).
ANNIE (heí'ur fylgt Árna með augunum): Nei, — æ, mjer varð
svo bylt við------llann sagðst koma kl. hálf tólf. Hann bað yður
að bíða.
ÁRNI (lítur á úrið): Hálf tólf —- liún er fimm minútur yfir. llann
er ekki vanur að láta standa á sjer. (Sesl. Tekur handrit úr vas-
anum). Hver hefur vakt?
ANNIE (gengur að ritvjelarborðinu): Sigfús.
ÁRNI (liripar nokkrar linur á blað, gengur að veggsima): Halló
— Sigfús — Árni lijer — Fullsett? — Fjórða siða? — Gott. —
Greinin um rafmagnseklu fer út. — Jeg þarf 60 línur. Ný grein.
Já, eftir fimm minútur. (Hengir lieyrnartólið upp, við Annie,
Við skrifum grein i blaðið á síðustu stundu. Til?
ANNIE (tekur handritið úr vjehnni) : Já — (Fleygir handritinu
frá sjer). Þetla röfl um sláturhús og pylsur. (Setur tvöfaldan papp-
ír í vjelina).
ÁRNI: Það þarf ekki afrit af þessari gi'ein.
ANNIE (býst til að taka það úr): Þá get jeg tekið það úr.
ÁRNI: Það gerir ekkert. Takið þjer aírit af öllum greinum, sem
þjer skrifið? Jeg liefi tekið eítir, að þjer takið afrit af minum
greinum ?
ANNIE (lágt): Nei, ekki öllum. Jeg skal hætta þvi, ef þjer viljið
það ekki.
ÁRNI: Mjer stendur á sama. (Svolitið nær) Hvað gerið þjer ann-
ars við afritin?
ANNIE (lágt): Jeg geymi þau.
ÁRNI (undrandi) : Greinarnar minar?
ANNIE (lítur á liann): Greinarnar okkar!
ÁRNI Okkar ? (Hlær). Jeg veit ekki livort jeg á að taka þetta
alvarlega?
ANNIE: Jeg vissi að þjer munduð hæðast að mjer.
ÁRNI: Alls ekki! Þetta kom mjer bara dálítið á óvart —• (nær)
Og svo sje jeg að þjer hafið ljóst liár, Annie!
ANNIE: Hafið þjer ekki tekið eftir þvi fyr?
ÁRNI (snýr sjer frá henni): Nei. — Og svo byrjum við: Fjár-
svik. Spurningarmerki.
ANNIE (verður fyrir vonbrigðum, skrifar): Fjársvik. Spurningar-
merki.
ÁRNI: Nei, — Hlutafjelagabrask — ekkert spurningarmerki.
ANNIE (skrifar aftur): Hlutafjelagabrask!
36