Ármann - 01.11.1938, Blaðsíða 8

2
Á R M A N N
Einhverjir rnunu þá máske spyrja, liva'S íslend-
ingar hafi þangaS aö gjöra, eftir öörum afrekum
vorum á erlendum leikvangi, og er því þá til aS
svara, aS í engri grein íþróttanna erum viS, enn sem
komiS er, eins sambærilegir viö aSrar þjóSir eins
og í fimleikum. Er þaS í fyrsta lagi því aS þakka,
aS viS eigum nú orSiö nokkra vel menta og dug-
lega fimleikakennara, og svo hitt, aö hér er nú
komiö fullkomiS íþróttahús, sem jafna má viö ýms
af betri fimleikahúsum NorSurlanda, og er þá komiö
aö aöalskilyrSinu, sem skapast meö fullokmnum æf-
ingastaö, því, aS hægt er aö þjálfa á hverjum tíma
eins og meö þarf undir hverja för, sem vanda skal
til. — ,
Um líkamlegt atgjörfi íslenskra íþróttamanna er
þaö aö segja, aS þaS mun fullkomlega sambærilegt
viS hreysti og getu erlendra íþrótttamanna. ÞaS eru
aSeins tækifærin til þjálfunar, sem hefir áskort hér
hjá oss. ÞaS er sannanlegt, aö þegar viö íslendingar
höfum sent utan fimleikaflokka til þátttöku með
öSrum þjóöum, þá höfum viö sýnt þaS svo ekki
verSur um deilt, aS atgjörfi vort er meira en í oröi.
Til sönnunar skulu sett hér ummæli um SviþjóSar-
för Ármanns 1932 og Noregsförina í sumar.
Sænsku blöSin sögSu 1932:
„Æska íslands vann hreinan sigur, og víst er,
aS þeir unnu meira fyrir land sitt heldur en þeir
sjálfir gera sér í hugarlund.‘ Gávle Dagblad.
„Þetta var ein af þeim allra bestu sýningum, sem
viö höfum séö í þessari borg. Regla, jafnleiki og
mýkt, sem gladdi augaö. Tilbrigöi og nákvæmni,
sem hélt manni föstum. Þessi litli flokkur útfæröi
tímaseöilinn meS aödáanlegum friskleika og meS
þeirri innri tindrandi gleSi og þeim léttleik, sem
aS eins hiS mikla öryggi getur skapaö.“ Uppsala
Nyja Tidning. (Sjá nánar blaöaummæli í feröasögu
Sviþjóöarfaranna).
ESa er ekki ánægjulegt aS lesa dóma norsku
blaSanna um sýningarnar í sumar? Þau undruSust
getu íslensku stúlknanna og fullyrtu aS þær heföu
sýnt bestu jafnvægisæfingarnar á fimleikamótinu.
Þar sýndu allar NorSurlandaþjóSirnar fimm og yfir
3000 fimleikamanna komu þar fram. Hrífumst viö
ekki, er viö hugsum okkur 20.000 NorSmanna hylla
okkar fagra kvenflokk, gangandi út af leikvangin-
um undir íslenska fánanum, eftir vel hepnaöa sýn-
ingu, og kannske einmitt margt af þessu fólki hafi
taliö okkur standa langt aö baki annara NorSur-
landabúa aö allri menningu? Getum viS hugsað
okkur nokkra betri auglýsingu fyrir land vort og
þjóö en einmitt þá, aö sýna íslenska æsku sem feg-
ursta og fjölmennasta fyrir þúsundum hins mikla
heims ?
Úrvalsflokkar Glimufélagsins eru svo þektir um
alt land, aö fólk mun treysta því, aS þeir fari ekki
utan, nema þeir veröi ]>aö vel þjálfaöir, aö þeir
veröi þjóö sinni til sóma. Og trú mín er sú, aö ekki
aS eins Ármenningar, heldur og allir íslendingar
vilji hjálpa til aö úr þessari för geti oröiS.
Tímarnir eru erfiöir. En til þess aö gera oss auö-
veldara um sambandiS viö aörar þjóSir, er oss nauö-
synlegt aö hafa góSa boöbera. Sendisveitir, sem
færi öllum heimi sannin um þaö, aö hér býr menn-
ingarþjóö, sem vill halda fram sjálfstæSi sínu og
jafnrétti viö aörar þjóSir, á þeim grundvelli, aö
hún sé þeim jöfn aö mannkostum og þess verS, aS
tengja við hana vináttubönd.
Vér treystum flokkum vorum til þessa á sínu
sviöi.
Jens Guðbjörnsson.
Láruí
Salómonsson
glímukonungur
íslands og
Skjaldarhafi.