17. júní - 01.11.1925, Page 2

50
17. JUN;J
Seyðisfjarðaröldu; var Þórður sendur
þangað og dvaldist þar til 1862 hjá
verslunarstjóra Friðrik Thomsen, en
hann var drykkfeldur, og mun Þórður
hafa borið litla virðingu fyrir honum.
Haustið 1862 fluttist Þórður að Graf-
arós til verslunarstjóra Jóseps Blön-
dals og var þar í tvö ár tæp.
En nú liafði Henderson reist stór-
hýsi í Reykjavík, sem kallað var
Glasgow, og var farinn að versla þar,
stýrði Jónas Jónasson versluninni, og
Pjetur bróðir Þórðar hafði fengið þar
atvinnu, en þeir áttu lítt skap saman
og fengu þeir bræður, Pjetur og
Þórður, að hafa skifti, svo Pjetur fór
norður en Þórður aftur til Reykjavíkur.
Jónassen verslunarstjóri Hendersons
tók Þórði hið besta. Glasgow náði
brátt miklum viðskiftum frá öðrum
verslunum Reykjavíkur, en kaupmenn
höfðu horn í síðu Sveinbjarnar Jakob-
sens, en hann var mesta lipurmenni
og borgaði auk þess íslenskar vörur
hærra verði, en kaupmenn Reykjavíkur.
Óx því mjög aðsókn að versiuninni
en eigi vinsældir hennar hjá kaup-
mönnum. Rægðu þeir Jakobsen við
Henderson, svo hann setti gætslumann
til höfuðs honum, og varð úr þessu
missætti. Arið 1866 sagði Jakobsen
Þórði að segja upp stöðu sinni í
Glasgow og taka við verslunarsijóra-
stöðu fyrir sig með vorinu, og þóttist
Þórður eigi geta neitað því boði.
Haustið 1866 giftist Þórður Halldóru
Þórðardóttur háyfirdómara Sveinbjörn-
sen, og vorið 1867 tók hann við
verslunarstjórastöðu við verslun Svein-
bjarnar Jakobsens; tók sú verslun
skjótt þroska, en eigi gat Jakobsen
bygt stórhýsi það, er hann ætlaði að
byggja hjá Glasgow, sakir skorts á
rekstursfje. Árið 1869 var uppreisn á
Spáni; hafði Jakobsen sent þangað
tvo fiskfarma, en þeim var rænt. Þetta
óhapp og óvild kaupmanna í Reykjavík
gjörði Jakobsen gjaldþrota. Þórður
hafði eigi haft nema 600 dali í laun
og nú stóð hann uppi atvinnulaus.
Keypti hann þá bát með veiðarfærum
og hjelt til fiskjar á vertíðum, en það
mun lítt hafa dregið, enda aflalítið
þau ár.
Þórður sótti ekki sjó með piltutn
sínum en fjekst við innheimtur á upp-
boðsskuldum og ýmislegt annað, reri
og stundum á sjó með Jóhannesi
Ólsen, og hafði Jóhannes svo frá sagt
sjálfur, að betri háseti hafi aldrei á
sjó með sjer komið. Mikið kjöt og
fiður hafði hann og af að skjóta fugla.
Árið 1860 fjekk Þórður skrif frá Jakob-
sen um að koma norður, hafði bænda-
fjelag við Eyjafjörð keypt kaupskipið
„Gránu“, var komið fyrir í því sölubúð
fyrir tilstilli Jakobsens, sem hafði
útvegað vörur og leigt „Gránu“ til
hausts. Fór Þórður nú sem lausakaup-
maður með „Gránu“ og verslaði á
Þórshöfn. Þá var sýslumaður á Húsa-
vík Lárus Sveinbjörnsen, hálfbróðir
Halldóru konu Þórðar. Hafði þangað
borist fregn um, að yfirumsjónarmaður
verslana Örum & Wulfs, Húsavíkur-
Johnsen, hefði orðið bráðkvaddur í
Kaupmannahöfn, og átti Gustav Iversen
að taka við stöðu hans. Verslunar-
stjóri Örum & Wulfs, Schou, hafði
rækt slælega stöðu sína sakir drykkju-
skapar, svo afráðið var að víkja honum
frá. Benti nú Lárus Sveinbjörnsen á
Þórð sem líklegan eftirmann hans, og
skrifaði Þórður Örum & Wulf og bauð
þeim þjónustu sína, en ekkert svar
kom á því ári. En með fyrsta póst-