17. júní - 01.11.1925, Blaðsíða 8

17. JUNÍ
56
sem var lamað og kúgað á allan hátt,
sviít beztu landshlutum sínum, öllum
verslunarflotanum, og þar við bættist,
að hinn mikli iðnaður landsins var
niður níddur á allan hátt, vegna óeirða
og verkfalla, og vegna þess, að kol
og járn og önnur vinnuefni til hans
vantaði. —
Auk þess að gangast undir hina
hörðu friðarskilmála voru Þjóðverjar
knúðir til að játa á sig alla sökina
fyrir upptökum stríðsins. Frakkar halda
fast við þessa hégilju enn þann dag í
dag, þó sannari málavextir séu kunnir.
Margir merkir menn, svo sem: Bran-
des, Nitti, Keynis, Rolland o. fl. komust
bráðlega að þeirri niðurstöðu, að Ver-
salafriðurinn væri svo harður, að lagt
værl ok á núlifandi og komandi kyn-
slóðir Þýskalands um langan tíma.
Einasta ljósglætan, sem samningurinn
hafði að geyma, var ákvæðið um, að
liægt væri að endurskoða liann, ef
ástæða væri fyrir hendi. Þessi endur-
skoðun hefir í raun og veru átt sér
stað mörgum sinnum. Þannig urðu
bandamenn að sleppa kröfunni um
framsölu áðurnefndra 900 Þjóðverja,
skuldakrafan var færð niður, fyrst árið
1921 niður í 132 milljarða, og á Lun-
dúnafundinum 1924, þegar tillögur
Dawes-nefndarinnar voru samþyktar,
var höfuðstóll skuldakröfunnar færður
niður í 45 milljarða, sem Þjóðverjar
eiga að greiða á næstu 40 árum. Með
vöxtum verður sú upphæð nálega 97,1
milljarður. — Þótt nú Dawes-samþyktin
færði skuldakröfuna niður frá 132 mill-
jörðum til 45 milljarða, er þó öllum
óhlutdrægum mönnum ljóst, að hún
er altof há enn.
Ef nú sættin í Locarno nær full-
gildingu, þá er enn eitt skarð höggvið
í Versalafriðinn, þó hann í orði kveðnu
eigi að standa óhaggaður, vegna þráa
Frakka.
Það voru auðvitað Þjóðverjar, sem
urðu að sýna mesta sjálfsafneitun við
samningagerðina i Locarno. Þeir urðu
að skuldbinda sig til að reyna aldrei
framar að ná Elsass-Lothringen undir
sig með vopnum. En Frakkar og
Belgir fengu sínar heitustu óskir upp-
fyltar, að fá landamæri sín trygð svo
kröftuglega, sem unt er með sáttmálum.
Þetta hefir aftur þær afleiðingar, að
þeir geta bráðlega minkað útgjöld sín
til hersins mjög mikið. Englendingum
var sættin einnig mjög kærkomin, því
hún gjörbreytir allri stefnu þeirra í
pólitik og gefur þeim frjálsari hendur
til þess að snúa sér að nýlendupóli-
tíkinni, einkum í Austurálfu. Auk þess
heíir álit þeirra aukist um allan heim
vegna þess, að utanríkisráðgjafi þeirra,
Chamberlain, er álitinn faðir og frum-
kvöðull sættarinnar. —
En því verður heldur ekki neitað,
að Þjóðverjar fá ýmsar ívilnanir og
hlunnindi, ef að Locarno-samþyktin
verður staðfest.
Þótt Briand teldi það aukaatriði, að
setuliðið færi burt úr Kölnaruindæminu
og að setuliðshaldinu í Rínarlöndunr
yrði breytt og það minkað til muna,
þá er það eitt hið mesta nauðsynjamál
fyrir Þjóðverja, eins og gefur að skilja,
þar sem ennþá'eru um 135,000 her-
manna af liði bandamanna á þessum
slóðum. — Sömuleiðis liafa þjóðverjar
fengið fast loíorð fyrir því, að stjórnar-
skipunarlögum í Saar-héraði yrði breytt
þeim í vil. Loks má geta þess, að
þeir geta nú gengið inn í Alþjóða-
sambandið, þar sem 16 gr. í lögum
þess var numin úr gildi að því leyti