17. júní - 01.11.1925, Blaðsíða 13
17. JUNI
61
Endur fyrir löngu var þar sævarbotn,
en smátt og smátt hefur landið hækkað
upp. Sævarjurt ein, er „merski“ nefnist,
hefur þann eiginleika að spretta á
grunnsævi. Hún bindur sandinn og
myndar jaiðveg. Ströndin er svo lág
að hlaða verður varnargarða, þó
liefur sjórinn oft flætt yfir og gert
mikinn skaða.
Við dvöldum þarna úti við hafið
nokkra stund, en svo var haldið heim
aflur til Mögeltönder.
Þar var samkoma um kvöldið í sam-
komuhúsi bæjarins. Margar ræður voru
haldnar. Við urðum að syngja nokkur
lög og að því búnu lijelt einn fjelagi
okkar, Björn Guðmundsson kennari,
ræðu. Endaði hann með því að þakka
öllum þeim mörgu, sem höfðu gert
för þessa svo ánægjulega.
Um morguninn var okkur ekið til
járnbrautarstöðvarinnar í Tönder. Nú
var förinni heitið tii Ribe. Þangað
komum við um hádegi. Glaða sólskin
var og steikjandi hiti, blæjalogn og
ekki skýskaf á lofti.
Við byrjuðum á því að skoða bæinn.
Það er einn sá elsti í Danmörku. Um
1200 stóð hagur hans með mestum
blóma. Þá var Ribe stærsti verslunar-
og siglingabær Danaveldis.
Smátt og smátt fór vegur hans
hnignandi. Kaupmannahöfn varð stærri
og stærri og dró til sín verslunina.
Stríð, drepsóttir og eldsvoðar heijuðu
oft Ribe. En eftir ófriðinn 1657—60
var hann næstum í eyði. Síðan liefur
hann aldrei náð sjer. Merkasta bygg-
ingin í bæum er Ribe dómkirkja. Hún
er bygð í rómverskum stíl og er ein
af elstu kirkjubyggingum á Norður-
löndum. Hún var fullgerð á árunum
1125—60.
Kirkjutuminn er geysihár. Uppruna-
lega var það varnarturn eða varðturn.
Þangað komum við upp. Er þaðan
fagurt útsýni yíir nágrennið.
Skamt fyrir utan bæin er hæðardrag
eitt. Þar stóð í gamla daga stórhýsi,
svipað Koldinghus. Höll þessi var bygð
um 1200. Var lengi varnarkastali.
Þessir tveir kastalar, Koldinghus og
Ribehöllin, voru eins og tveir knýttir
hnefar til varnar.
Um 1700 fjell höllin niður og var
aldrei reist aftur. Á hæðinni stendur
líkneski af Dagmar drotningu. Hún er
kona Valdimars sigurs. — Hún stend-
ur í framskut skips, sem kemur sigl-
andi af hafi. Öldurnar veltast freyð-
andi undan stafni skipsins. Dagmar
skyggir hönd fyrir auga og horfir
framundan. Myndastyttan á að tákna
Dagmar, þegar hún í fyrsta skifti leit
Danmörku rísa úr hafi.
í Ribe skildi Áge Meyer Benedict-
sen og kona hans við okkur. Þau
fylgdu okkur á stöðina og þar kvödd-
um við þau með alúðarþakklæti fyrir
samveruna. —
Dagmar drotning.