Árdís - 01.01.1950, Side 11

Árdís - 01.01.1950, Side 11
Ársrit Bandalags lúterskra kvenna 9 vikuferð. Svo var farið upp í fjóra stóra bíla (buses) og lagt af stað til Reykjavíkur. Þegar ég var að ferðast hina löngu leið frá Akureyri til Reykja- víkur, var efst í huga mínum, ekki hvað vegurinn er mjór og þröngur svo að bílar verða að mætast á vissum stöðum til að geta komist áfram, heldur hvaða framfarir það eru að geta ekið í gasbíl- um nú þar sem áður var ferðast á hestbaki yfir heiðarnar, eða fót- gangandi. Auðvitað getur maður flogið milli Reykjavíkur og Akur- eyrar á lx/2 kl.st.; en með bíl er ferðin 13 kl.st. ☆ ☆ ☆ ☆ Þegar fátækir íslendingar komu til Vesturheims til að byrja á ný búskap á erlendan hátt, komu þeir flestir með tvær hendur tómar og lítinn gjaldeyri. En þeir höfðu þjóðar einkenni sem voru meira virði en dollarar. Ótakmarkað þrek sem hjálpaði þeim í gegnum erfiðleika hinnar nýju heimsálfu; þeir voru vandvirkir við vinnu sína, prúðir í framkomu, flestir; en aðal einkenni þeirra var að þeir voru áreiðanlegir í viðskiptum; þeir elskuðu söng og músik og ljóð og sögur, og síðast en ekki sízt — þeir voru guð-elskandi fólk. Alt þetta fluttu þeir með sér frá íslandi og það varð eign hins nýja lands. En þegar Vestur-lslendingar fara „heim“, hvaða gjafir hafa þeir meðferðis til að leggja við fætur Fjallkonunnar? Ást til ætt- jarðarinnar og virðing fyrir þeim söguríku stöðum sem landið hefir að geyma í skauti sínu; tryggð til tungunnar og bókmenta fjársjóðs landsins, því eftir 75 ár er ennþá strítt við að halda henni við líði — sem bersýnilegast er í þeirri fjársöfnun sem nú á sér stað til stofn- unar kenslu við háskóla Manitoba í íslenzkri tungu og íslenzkum bókmentum. — Kærleikur til heimahaga og frænda, jafnvel þeir aem aldrei hafa ísland litið fyrr en þeir komu „heim“. Alt þetta, og margar fleiri andans gjafir leggjum við á altari Fjallkonunnar, og biðjum hana að þiggja. — „Þú bláfjalla geimur með heiðjökla hring“ var uppáhalds lag föður míns, og þegar ég fyrst steig á grundu ís- lands, var mér klökkt í huga — þó ég sé Vestur-íslendingur, fædd í Nýja-íslandi. En hugur minn söng þetta lag: „Þetta er land feðra þinna, þetta blárra tinda blessað land“. ☆ ☆ ☆ ■ ☆ Það er ekki mikil fegurð í kringum Keflavíkur flugvöll vegna hraunanna alstaðar, en Amerískir verkfræðingar völdu þennan
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Árdís

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árdís
https://timarit.is/publication/755

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.