Árdís - 01.01.1950, Síða 11

Árdís - 01.01.1950, Síða 11
Ársrit Bandalags lúterskra kvenna 9 vikuferð. Svo var farið upp í fjóra stóra bíla (buses) og lagt af stað til Reykjavíkur. Þegar ég var að ferðast hina löngu leið frá Akureyri til Reykja- víkur, var efst í huga mínum, ekki hvað vegurinn er mjór og þröngur svo að bílar verða að mætast á vissum stöðum til að geta komist áfram, heldur hvaða framfarir það eru að geta ekið í gasbíl- um nú þar sem áður var ferðast á hestbaki yfir heiðarnar, eða fót- gangandi. Auðvitað getur maður flogið milli Reykjavíkur og Akur- eyrar á lx/2 kl.st.; en með bíl er ferðin 13 kl.st. ☆ ☆ ☆ ☆ Þegar fátækir íslendingar komu til Vesturheims til að byrja á ný búskap á erlendan hátt, komu þeir flestir með tvær hendur tómar og lítinn gjaldeyri. En þeir höfðu þjóðar einkenni sem voru meira virði en dollarar. Ótakmarkað þrek sem hjálpaði þeim í gegnum erfiðleika hinnar nýju heimsálfu; þeir voru vandvirkir við vinnu sína, prúðir í framkomu, flestir; en aðal einkenni þeirra var að þeir voru áreiðanlegir í viðskiptum; þeir elskuðu söng og músik og ljóð og sögur, og síðast en ekki sízt — þeir voru guð-elskandi fólk. Alt þetta fluttu þeir með sér frá íslandi og það varð eign hins nýja lands. En þegar Vestur-lslendingar fara „heim“, hvaða gjafir hafa þeir meðferðis til að leggja við fætur Fjallkonunnar? Ást til ætt- jarðarinnar og virðing fyrir þeim söguríku stöðum sem landið hefir að geyma í skauti sínu; tryggð til tungunnar og bókmenta fjársjóðs landsins, því eftir 75 ár er ennþá strítt við að halda henni við líði — sem bersýnilegast er í þeirri fjársöfnun sem nú á sér stað til stofn- unar kenslu við háskóla Manitoba í íslenzkri tungu og íslenzkum bókmentum. — Kærleikur til heimahaga og frænda, jafnvel þeir aem aldrei hafa ísland litið fyrr en þeir komu „heim“. Alt þetta, og margar fleiri andans gjafir leggjum við á altari Fjallkonunnar, og biðjum hana að þiggja. — „Þú bláfjalla geimur með heiðjökla hring“ var uppáhalds lag föður míns, og þegar ég fyrst steig á grundu ís- lands, var mér klökkt í huga — þó ég sé Vestur-íslendingur, fædd í Nýja-íslandi. En hugur minn söng þetta lag: „Þetta er land feðra þinna, þetta blárra tinda blessað land“. ☆ ☆ ☆ ■ ☆ Það er ekki mikil fegurð í kringum Keflavíkur flugvöll vegna hraunanna alstaðar, en Amerískir verkfræðingar völdu þennan
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Árdís

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árdís
https://timarit.is/publication/755

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.