Árdís - 01.01.1951, Page 43

Árdís - 01.01.1951, Page 43
Ársrit Bandalags lúterskra kvenna 41 starf þitt síðan Þjóðverjar handtóku hann“. — Úrið stóð á níu — ég kom við upptrekkjarann og það fór strax að ganga. „Níu, mamma! Bendir það ekki á nýtt líf, nýjan kjark og nýtt verk- efni?“ Þrátt fyrir tárin sem streymdu nú óhindruð, frí og frjáls niður vanga mína — fyrstu svalatárin í annars nærveru síðan að sonur minn hvarf — var hugurinn þrunginn af þakklæti fyrir alt sem ég átti, alt sem ég hafði leyfi og rétt til að annast, elska og treysta. Ég var ósegjanlega rík — ég átti tvö lönd, bæði jafn hjartfólgin, efnileg og góð börn og þann bezta förunaut. Aldrei hef ég skilið betur en þessa nótt það einfaldasta og léttasta af öllum boðum og lögum: „Elskið og þér munuð elskaðir verða“. Mætti það verða öllum ljóst í þessum heimi að þetta er það æðsta boð og það einasta, sem getur sameinað hverjar sálir, hvert heimili, hverja þjóð og allar þjóðir. Þá yrði dýrðar friður á jörðu. Eftirmáli eftir Lilju M. Guttormson Ég mætti Guðrúnu Brunborg fyrst sumarið 1950 á skrifstofu Canadíska sendiráðsins í Osló, Noregi, en þangað kom hún stund- um til þess að fá til láns stuttar kvikmyndafilmur frá Canada. Hún bar þessi merki að hún hefði liðið mikið, bæði á líkama og sál, en svipurinn lýsti sigri unnum yfir þrautum og sálarkvölum. Hún gengur hölt. Svo frétti ég að hún hefði misst son í síðari heimsstyrjöldinni — hann hafði verið tekinn til fanga og sendur til Buchenwald á Þýzkalandi, þar sem að hann dó eftir miklar þjáningar. Það sem gerði þetta atvik svo tilfinnanlega sárt fyrir hana var að hún varð til þess í ógáti að gefa þýzku hervöldunum hér utanáskirft hans þar sem hann var í erindum til hjálpar landi sínu. Nokkru eftir þennan atburð var hún skorin upp við sjúk- dóm í fæti og lá hún á sjúkrahúsi í níu mánuði. Á þeim tíma íæddist og þroskaðist í huga hennar sú hugmynd að hún skyldi stofna minningarsjóð Olavs Brunborg. Þá ákvörðun efndi hún og myndaði tvo sjóði, annan sem hún gaf háskóla Oslóar til stuðn- ings norskum stúdentum sem stunda nám á Islandi, og hinn gaf
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Árdís

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árdís
https://timarit.is/publication/755

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.