Morgunblaðið - 20.01.2009, Síða 22

22 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 20. JANÚAR 2009
✝ Kristrún Hólm-fríður Jónsdóttir
fæddist í Reykjavík
11. maí 1934. Hún lést
á líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi 8.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Jón Kristinn
Sveinsson rafvirkja-
meistari, f. 24.11.
1911, d. 18.5. 2000, og
Þórunn Bjarney Ein-
arsdóttir húsmóðir, f.
22.8. 1912, d. 17.1.
1950. Systkini hennar sammæðra eru:
Oddný Nanna, f. 1935, Jóhannes Ing-
ólfur, f. 1939, Sveinn Einar, f. 1944,
og Soffía Vilborg, f. 1946. Systkini
hennar samfeðra eru Jón Bjarni, f.
1951, Þórarinn, f. 1952, d. 1996, Rósa
Guðrún, f. 1956, Sigurður Pétur, f.
1959, og Árni Páll, f. 1964.
Börn Kristrúnar og fyrri eig-
inmanns hennar, Garðars Sigurðs-
sonar, f. 20.11. 1933, d. 19.3. 2004,
eru: 1) Bjarney Kolbrún hjúkr-
unarritari, f. 5.10. 1955, dóttir hennar
og fyrri eiginmanns hennar, Magn-
úsar Sigurðssonar, er Rebekka Stella,
f. 1978, synir hennar eru Róbert Ingi,
starfaði hún við fiskvinnslu en eftir
að hún flutti aftur til Reykjavíkur
með tvö ung börn hóf hún störf sem
verslunar- og afgreiðslustúlka og
urðu verslunarstörf hennar að-
alstarfsvettvangur upp frá því, vann
hún og lengstum við þau störf ásamt
venjubundnum heimilisstörfum. Hún
leit þó alltaf fyrst og fremst á sig sem
húsmóður og helgaði sig heimili og
börnum. Alaðáhugamál hennar voru
jafnan hannyrðir af ýmsu tagi, hún
var afskaplega flink í höndunum og
saumaði og prjónaði á við marga.
Hún var og rómuð fyrir matargerð
sína og kökurnar og terturnar voru
engu líkar. Blómin hennar voru líka
fallegust allra enda var hugsað um
þau af einstakri alúð. Hún var greið-
vikin og hjálpsöm og jafnan boðin og
búin að aðstoða og styðja við bakið á
þeim sem á þurftu að halda. Hún átti
við mjög erfið veikindi að stríða
seinni árin og naut hún einstakrar
umhyggju Tryggva, sonar síns, í
þeim en laut að lokum í lægra haldi
fyrir krabbameini eftir harða bar-
áttu.
Kristrún verður jarðsungin frá
Langholtskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 11.
f. 2000, og Andri Snær,
f. 2003. Sonur hennar og
Páls Kristins Pálssonar
rithöfundar er Tryggvi
Þór, f. 1983, og sonur
hennar og seinni eig-
inmanns hennar, Hjör-
leifs Kristinssonar raf-
magnstæknifræðings er
Ástþór Hjörleifsson, f.
1997. 2) Tryggvi um-
sjónarmaður, f. 11.8.
1958.
Kristrún giftist 3. nóv-
ember 1963 seinni eig-
inmanni sínum, Steingrími Jónassyni,
f. 13.8. 1933. Börn þeirra eru: 3) Rósa
fjármálastjóri, f. 13.3. 1963, maki
Stefán Hjörleifsson framkvæmda-
stjóri og tónlistarmaður. Börn þeirra
eru Silja, f. 1993 og Harpa, f. 1995. 4)
Jón Þór lyfjafræðingur, f. 26.7. 1971,
maki Sheida Keshtkar rannsókn-
arstofutæknir. Sonur hans og Stein-
unnar Sigurðardóttur er Stein-
grímur Kolbeinn, f. 1994.
Kristrún ólst upp í Reykjavík og
lauk þar barna- og gagnfræðaskóla-
prófi. Hún bjó þar alla tíð utan nokk-
urra ára sem hún bjó í Vest-
mannaeyjum og í Neskaupstað. Þar
Í dag verður Kittý amma mín, eins
og hún var alltaf kölluð, lögð til hinstu
hvílu. Minningarnar eru margar svo
dýrmætar.
Elsku amma mín.
Þegar ég kvaddi þig í síðasta sinn,
rétt eftir andlát þitt, fylltist ég ólýs-
anlegri sorg, það var sem þú svæfir
og ég var alltaf að bíða eftir að þú
myndir vakna. En ég fann líka fyrir
þakklæti og gleði. Nú er sársauka
þínum og þjáningum lokið. Þú varst
svo falleg og friðsæl. En ég veit að þér
líður vel núna, enda komin á fallegan
stað … Umvafin englum.
Þín
Rebekka Stella.
Elsku amma, það er svo óraunveru-
legt að hugsa til þess að þú sért farin.
Þú sem varst alltaf svo hress og
hugsaðir alltaf um aðra á undan þér.
Svefninn laðar líður hjá mér
lífið sem ég lifað hef
fólk og furðuverur
hugann baðar andann hvílir
lokbrám mínum læsi uns
ég vakna endurnærður.
Það er sumt sem maður saknar
vöku megin við
leggst út af á mér slökknar
svíf um önnur svið
í svefnrofunum finn ég
sofa lengur vil
því ég veit að ef ég vakna upp
finn ég aftur til.
Svefninn langi laðar til sín
lokakafla æviskeiðs
hinsta andardráttinn
andinn yfirgefur húsið
hefur sig til himna
við hliðið bíður Drottinn.
Það er sumt sem maður saknar
vöku megin við
leggst út af á mér slökknar
svíf um önnur svið
í svefnrofunum finn ég
sofa lengur vil
þegar svefninn verður eilífur
finn ég aldrei aftur til.
(Björn Jörundur og Daníel Ágúst.)
Ég sakna þín svo mikið, elsku
amma mín. Hvíldu í friði.
Harpa Stefánsdóttir.
Kristrún Hólmfríður Jónsdóttir
 Fleiri minningargreinar um Krist-
rúnu Hólmfríði Jónsdóttur bíða birtingar
Elsku amma mín, nú
ertu farin frá okkur og
sorgin og söknuðurinn
er gífurlegur. Ég á erf-
itt með að sjá fram á að
yfirstíga sorgina en ég
veit að þú ert hjá mér og hjálpar mér.
Þú varst svo stór hluti af mínu lífi og
þú varst besta amma sem hægt er að
kjósa sér. Þú upplifðir margt um æv-
ina og það erfiðasta var þegar afi dó
skyndilega erlendis langt fyrir aldur
fram. Eftir það var lífið einmanalegt
og erfitt var fyrir þig að komast yfir
missinn, þrátt fyrir samheldna fjöl-
skyldu vantaði lífsförunaut þinn og
vin. Átján árum seinna dundi yfir
annað áfall þegar Jón sonur þinn lést
skyndilega og einnig erlendis langt
fyrir aldur fram. Á svona stundum
rifjast upp óteljandi minningar.
Minningar um það hversu mikla vel-
líðan þú veittir mér. Ég man stund-
irnar er ég var hjá þér og afa lasin lítil
stelpa og þið svo góð við mig. Ég
gleymi aldrei vetrinum sem ég sótti
Magnea Jónsdóttir
✝ Magnea Jónsdóttirfæddist í Reykja-
vík 4. nóvember 1926.
Hún lést á HSS 12.
janúar síðastliðinn.
Útför Magneu fór
fram frá Keflavík-
urkirkju 19. janúar sl.
skóla í Reykjavík og í sjö
mánuði keyrðirðu með
mér á milli nánast hvern
einasta dag og spjölluð-
um við um heima og
geima. Ég minnist allra
stundanna í Ásgarðinum
þar sem borðað var
ógrynni af normalbrauði
með kæfunni hennar
ömmu, lagkökurnar
hennar ömmu voru best-
ar og svona gæti ég lengi
haldið áfram. Þar var
líka púslað, spilað og
spjallað. Ég minnist ferðanna sem við
fórum innanlands sem utan þar sem
við áttum mjög góðar stundir saman.
Ég gæti haldið endalaust áfram þar
sem minningarnar eru óendanlegar
en ég trúi því að þú sért hérna hjá
mér og vitir hvað ég er að hugsa.
Síðastliðin tvö ár bjuggum við fjöl-
skyldan í Danmörku og leið ekki sá
dagur sem ég hugsaði ekki til þín.
Þegar ég kom til landsins heimsótti
ég þig á hverjum degi á meðan á dvöl-
inni stóð og alltaf varstu jafnánægð að
sjá mig. Þú spurðir í hvert skipti
hvort það væri ekki að koma að því að
ég flytti heim enda brostirðu hringinn
þegar ég kom til þín í sumar og sagði:
„Jæja amma, nú erum við flutt heim“.
Þú hafðir mikið dálæti á stelpunum
mínum og sagðir að þær væru nú svo-
lítið líkar mér þegar ég var barn, mik-
ið fyrir ærsl og hamagang, og glottir
nú aðeins þegar þær voru með læti.
Erfiðasta vika lífs míns var sú síð-
asta þar sem ég horfði upp á þig mikið
veika og þér fór versnandi með hverj-
um deginum. Ég kom til þín á hverj-
um degi á sjúkrahúsið og nokkrum
sinnum á dag. Ég myndi gefa allt til
þess að fá að hitta þig einu sinni enn,
halda í höndina á þér, segja þér
hversu mikið ég elska þig, þakka þér
fyrir allt sem þú hefur gert fyrir mig
og hversu mikilvæg þú ert mér. En ég
veit að það er ekki hægt og sú hugsun
er mér gífurlega erfið og sársaukafull.
Ég elska þig svo mikið, elsku amma
mín. Ég þakka þér svo mikið fyrir að
vera alltaf til staðar fyrir mig og vera
eins stór hluti af lífi mínu sem þú
varst. Mig langar að segja svo mikið
meira, svo margar eru minningarnar
um þig en ég mun ætíð geyma þær hjá
mér, rifja þær upp og tala um þig við
stelpurnar mínar sem syrgja lang-
ömmu sína. Ég mun halda áfram að
spjalla við þig en bara á annan hátt en
áður og ég veit að þú hlustar.
Hvíl í friði, elsku amma mín.
Þín
Magnea Sif Einarsdóttir.
Man ég þig, mey, er hin mæra sól hátt í
heiði blikar. Man ég þig, er máni að
mararskauti sígur silfurblár.
(Jónas Hallgr.)
Elsku yndislega amma mín. Ég
kveð þig með sárum söknuði en veit að
þú er komin í þær hendur sem beðið
hafa eftir þér og munu bera þig á gull-
stól.
Ég þakka þér fyrir allar góðu
stundirnar sem við áttum saman og
þakka þér einnig fyrir allt sem þú hef-
ur kennt mér í þessu lífi. Þú ert og
munt alltaf vera mín fyrirmynd í líf-
inu.
Hvíl í friði elsku amma mín.
Þín
Brynja Lind.
 Fleiri minningargreinar um
Magneu Jónsdóttur bíða birtingar
✝
Elsku móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÁSBJÖRG GUÐGEIRSDÓTTIR,
Roðasölum 1,
Kópavogi,
verður jarðsungin frá Kópavogskirkju miðviku-
daginn 21. janúar kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, þeim
sem vilja minnast hennar er bent á líknarstofnanir.
Hildisif Björgvinsdóttir, Sigurður Ólafsson,
Kjartan Björgvinsson,
Björgvin Sigurðarson, Daníel Sigurðarson.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
vinarhug við andlát og útför
EINARS G. V. ÞÓRODDSSONAR
frá Bekansstöðum.
Fyrir hönd aðstandenda,
Valgerður Einarsdóttir Vestmann.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma,
systir og mágkona,
REGÍNA ANNA HALLGRÍMSDÓTTIR,
Bíbí,
frá Búðardal,
síðast til heimilis á Lindargötu 57,
lést á Landspítalanum við Hringbraut sunnudaginn
18. janúar.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 26. janúar kl. 15.00.
Hallgrímur Guðmundsson, Súsanna Dubrowsky,
Sólrún Hjálmarsdóttir, Dave Zimmermann,
Vilmundur Hjálmarsson
og aðrir aðstandendur.
✝
Elskuleg móðir mín, fósturmóðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
HELGA JÓNÍNA GUNNÞÓRSDÓTTIR,
áður til heimilis í Grænumörk 5,
Selfossi,
lést aðfaranótt laugardagsins 17. janúar á
hjúkrunarheimilinu Ljósheimum, Selfossi.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Vilborg Magnúsdóttir,
Charlotta Halldórsdóttir, Valur Andrésson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar,
SIGURJÓN HÓLM SIGURJÓNSSON
fv. pípulagningarmeistari,
síðast til heimilis á Skjólbraut 1A,
Kópavogi,
lést á Landspítalanum í Fossvogi fimmtudaginn
15. janúar.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn
23. janúar kl. 13.00.
Viðar og Gunnhildur Sigurjónsbörn,
tengdabörn, afabörn, langafabörn og langalangafabörn.
✝
Bróðir minn og móðurbróðir,
SIGURÐUR MARELSSON,
Vífilsstöðum,
áður Njarðargötu 43,
Reykjavík,
lést á Vífilsstöðum föstudaginn 16. janúar.
Sigurbjörg Marelsdóttir,
Sigurður Már Hilmarsson.
✝
Faðir minn,
HLÖÐVER KRISTINSSON,
Kríuhólum 2,
Reykjavík,
lést fimmtudaginn 8. janúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hermann Clausen Hlöðversson.