Morgunblaðið - 07.03.2009, Side 34

34 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. MARS 2009
✝ Ingibjörg Þor-steinsdóttir fædd-
ist á Hrauni í Tálkna-
firði í Barðastrandar-
sýslu hinn 24. október
1912. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Garðvangi 26. febr-
úar síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Þorsteinn Guðmunds-
son frá Fífustöðum í
Vestur-Barðastrand-
arsýslu, f. 30.6. 1881,
d. 11.12. 1943, og
Ólafía Kristín Indr-
iðadóttir frá Naustabrekku á
Rauðasandi, f. 24.9. 1880, d. 19.12.
1976. Ingibjörg var þriðja elst 7
systkina sem öll eru nú látin. Þau
eru Sigríður, f. 1909, d. 2000, Guð-
mundur, f. 1910, d. 1976, Einar, f.
1914, d. 1916, Guðrún, f. 1915, d.
1998, Ingibjartur, f. 1921, d. 1988 og
Einar Magnús, f. 1924, d. 1990.
Einnig átti hún fóstursystur, Þór-
unni Eggertsdóttur, f. 1913, d. 2002.
Ingibjörg giftist 29. apríl 1938
Aðalsteini Einari Einarssyni, f. á
Sveinseyri í Tálknafirði 5. desember
1907, d. 1. febrúar 1984. Foreldrar
hans voru Einar Jóhannsson frá
Skálanesi í Gufudalshreppi, f. 11.9.
1868, d. 25.10. 1934 og Jónína Jóns-
uldsdóttur, f. 10.2. 1948 eru a)
Aðalsteinn Eyþór, f. 1966, maki
Helga Finnbogadóttir, börn þeirra
eru Böðvar og Dagbjört. b) Hösk-
uldur, f. 1980. 3) Guðrún, starfs-
maður Festu lífeyrissjóðs, f. 30.6.
1949, maki Ástráður Örn Gunn-
arsson, f. 30.3. 1948. Börn þeirra
eru: a) Þórey, f. 1975, maki Ragnar
Halldór Ragnarsson, dætur þeirra
eru Ásta Guðrún og Íris Arna. b)
Brynja, f. 1978, í sambúð með Ög-
mundi R. Guðmundssyni, börn
hans eru Dagmar og Aron Elvar. c)
Gunnar Örn, f. 1981. 4) Ingibergur,
starfsmaður Laugardalslaugar, f.
22.10. 1950. 5) Stella, launafulltrúi
Umhverfisstofnunar, f. 22.10. 1958,
maki Örn Þórisson, f. 3.1. 1958.
Börn þeirra eru Svava, f. 1987, og
Snorri, f. 1990.
Ingibjörg gekk í farskóla og
hlaut almenna barnaskóla-
menntun. Síðar fór hún í Hús-
mæðraskóla á Ísafirði og eftir það í
vist á Patreksfirði, í Reykjavík og
víðar. Hún var einn af stofn-
félögum Kvenfélagsins Hörpu á
Tálknafirði (stofnað 30. janúar
1962) og starfaði með kvenfélaginu
eins lengi og hún hafði heilsu til.
Hún varð síðar heiðursfélagi. Hún
vann mestalla sína starfsævi sem
húsmóðir en auk þess sinnti hún
fiskvinnslustörfum á vetrum og bú-
skap á Hrauni öll sumur sem
skepnur voru þar.
Útför Ingibjargar verður gerð
frá Tálknafjarðarkirkju í dag og
hefst kl. 14.
dóttir frá Álftamýri í
Arnarfirði, V-
Ísafjarðarsýslu, f.
2.8.1880, d. 16.12.
1944.
Ingibjörg og Að-
alsteinn bjuggu allan
sinn búskap að
Hrauni í Tálknafirði, í
sambýli við Ólafíu
móður hennar og
Guðmund bróður
Ingibjargar, en hann
var bóndi á Hrauni.
Börn Ingibjargar og
Aðalsteins eru: 1)
Birgir, rafeindavirkjameistari, f.
11.8. 1939, maki María Jónsdóttir,
f. 26.8. 1941. Börn þeirra eru: a)
Ingibjörg Helga, f. 1962, börn
hennar og Jónasar Róbertssonar
eru Róbert Þór og Arnar Dofri. b)
Einar Þór, f. 1964, börn hans og
Sigríðar Evu Rafnsdóttur eru
María Katrín og Einar Rafn. c)
Birgir Karl, f. 1970, í sambúð með
Elínborgu Sigríði Freysdóttur.
Börn þeirra eru Arnheiður, Auður
og Brimir. Sonur Elínborgar er
Ýmir Ingimarsson. 2) Þorsteinn
málarameistari, f. 26.12. 1943, í
fjarbúð með Svandísi Jeremíasdótt-
ur, f. 7.4. 1942. Synir hans af hjóna-
bandi með Dagbjörtu Sigríði Hösk-
Móðir mín kæra er farin á braut,
til mætari ljósheima kynna.
Hún þurfti að losna við sjúkdóm og þraut,
og föður minn þekka að finna.
Vönduð er sálin, velvildin mest,
vinkona, móðir og amma.
Minningin mæta í hjartanu fest,
ég elska þig, ástkæra mamma.
Þakka þér kærleikann, hjartalag hlýtt,
af gæsku þú gafst yl og hlýju.
í heimi guðsenglanna hafðu það blítt,
uns hittumst við aftur að nýju.
(Höf. ók.)
Elskulega móðir okkar er búin að
fá hvíldina.
Mamma og pabbi giftu sig 29. apríl
1938 og bjuggu í sambýli með Guð-
mundi bróður hennar, bónda á
Hrauni, og Ólafíu, móðurömmu okk-
ar.
Eftir að pabbi lést 1984 bjó mamma
með næstelsta bróður okkar í 11 ár á
Hrauni og síðan ein. Mamma var svo
lánsöm að hafa góða heilsu allt fram á
síðustu ár. Hún fór oft í sund og
gönguferðir daglega. Hún gat búið
fyrir vestan lengur en ella, því að góð-
ar konur þjónustuðu aldraða og þökk-
um við það innilega. Mamma hafði oft
á orði: „Það eru allir svo góðir við
mig.“ Hún var gestrisin og frænd-
rækin og undi hag sínum vel. Hún
ferðaðist með félagi eldri borgara um
landið og hafði ánægju af.
Hin síðari ár var hún hjá börnum
sínum til skiptis á vetrum en hún vildi
helst komast vestur um sumarmál.
Henni fannst fátt jafnast á við
Tálknafjörð, þar var blíðan, meiri
stillur, fallegra sólarlag o.s.frv. Hún
gekk niður á sand og niður í fjöru
daglega á fyrri tíð. Henni fannst gam-
an að sjá hvernig sjórinn breytti
sandinum og rifinu úti fyrir. Þarna
átti hún sitt heimili, þar var fjörður-
inn, æskuslóðirnar og allt sem henni
var kærast.
Börn okkar systra hafa góðar
minningar um sundnámskeið fyrir
vestan, en þá var búið hjá ömmu
Ingu.
Síðasta árið var mamma á hjúkr-
unar- og dvalarheimilinu Garðvangi
og þar var einstaklega vel um hana
hugsað og henni sýnd mikil hlýja. Við
þökkum öllu starfsfólki þar góða og
manneskjulega umönnun og fyrir góð
kynni.
Hjartans kveðjur,
Birgir, Þorsteinn, Guðrún,
Ingibergur og Stella.
Meira: mbl.is/minningar
Það var sumar þegar ég hitti Ingu
og Alla á Hrauni í fyrsta sinn.
Vindurinn blés í hári Ingu og í ljós-
um kjólnum þar sem hún stóð á
skansinum og tók á móti mér. Ég var
dauðfeimin og vissi ekkert hvað ég
átti að segja. Enda að koma með Þor-
steini næstelsta syninum, nýtrúlofuð.
Ég man fyrstu máltíðina í eldhúsinu á
Hrauni. Það var steiktur fiskur og
hrísmjölsgrautur með rúsínum. Ég
borða aldrei soðnar rúsínur en Inga
vildi gera vel við mig og veiddi fullt af
rúsínum á diskinn minn. Ég gleypti
þær eins og eld. Hún var listakokkur
og allt bragðaðist vel í eldhúsinu á
Hrauni. Enda var hún útlærð frá hús-
mæðraskólanum Ósk á Ísafirði. Það
kom fjarrænt blik í augu hennar þeg-
ar hún sagði mér frá vetrinum sem
hún eyddi á Ísafirði. Það hafði greini-
lega verið sérstakt ævintýri fyrir
sveitastúlkuna frá Hrauni í Tálkna-
firði, sem eyddi þar nánast allri sinni
ævi.
Hún elskaði fjörðinn sinn og fólkið í
heimsveitinni sinni. Auðvitað elskaði
hún fjölskylduna sína mest. Þegar ég
var svo lánsöm að kynnast henni var
Hraun ekki bara hennar heimili, Alla
og krakkanna þeirra. Þar var þá
bóndi bróðir hennar, hann Mundi, og
svo var móðir hennar, Ólafía, líka þar.
Í raun voru þau húsráðendur Ólafía
og Guðmundur en þarna bjuggu þau
saman þessi fjölskylda alla tíð, í sátt.
Þessu var ég ekki vön, frekar en
ýmsum siðum og venjum sem sumar
komu mér undarlega fyrir sjónir. En
ég lærði að meta þær og þakka.
Inga kenndi mér svo mikið að ég
get aldrei fullþakkað það. Ég var löt
að eðlisfari, en hún sú iðnasta kona
sem ég hef kynnst. Enda sagði hún
stundum „Hún er ekki löt hún Inga“
um leið og hún renndi yfir húsið eða
bakaði köku eða eldaði dýrindis mat.
Glaðsinna og verklagin. Alli sá svo um
að hún eignaðist öll heimilistæki sem
hann komst í kynni við. Þegar hann
kom heim með einhverja græjuna,
fussaði hún og sagði – hvað hef ég svo
sem að gera með þetta? En óðar var
hún farin að strauja í strauvélinni eða
hvað það nú var sem hann keypti.
Sjálfvirka þvottavél eignaðist Inga
snemma. En hún náði samt að láta
mig þvo einn vetrarpart í þvottahús-
inu í hjallinum sem Alli smíðaði á
Hrauni. Hún handleggsbrotnaði og
við fórum vestur. Steini vann í frysti-
húsinu en ég var í heimilisstörfunum
og ég og Alli minn gættum að roll-
unum fyrir Munda á daginn. Ég held
að þessar vikur hafi verið minn hús-
mæðraskóli, mín Ósk, sem hefur dug-
að mér vel.
Þegar samleið okkar Steina lauk,
sagði ég við hana að ég væri að skilja
við son hennar, en ekki hana. Við
höfðum alltaf samband, mismikið eft-
ir ástæðum. Ómæld var sú ástúð sem
hún sýndi drengjunum mínum, þeim
Aðalsteini og Höskuldi, alla tíð. Ég
veit að nú er hún komin heim og það
hefur verið fagnaðarfundur á skans-
inum á Hrauni, allir ástvinirnir mætt-
ir. Og í öðru lífi er sól og golan leikur
við hárið sem er aftur svart og hún er
í sparifötunum. Því eins og hún sagði
líka stundum „Það vantar ekki til-
haldið í hana Ingu“. Farðu vel, Ingi-
björg Þorsteinsdóttir, og ég sendi
systkinunum frá Hrauni og fjölskyld-
um þeirra samúðarkveðjur.
Dagbjört S. Höskuldsdóttir,
Stykkishólmi.
Það er alltaf erfitt að fá fréttir af
andláti ástvinar þó svo að maður eigi
von á þeim. Það voru tilfinningar
saknaðar í bland við ánægju fyrir
hönd þess ástvinar sem þráð hefur að
fá hvíldina. Árið1973 kom ég fyrst á
heimili Ingibjargar Þorsteinsdóttur
og manns hennar Aðalsteins. Það var
eins og að koma á heimaslóð, tekið var
hlýlega og vel á móti verðandi
tengdasyni.
Það sem einkenndi far Ingu á
Hrauni eins og hún var svo gjarnan
kölluð var það að aldrei heyrðist hún
hallmæla nokkrum manni eða að hún
hafi skipt skapi man ég aldrei eftir að
hafa orðið vitni að, manngæskan var
ofar öllu og þeir sem minna máttu sín
nutu góðvildar hennar. Fyrir nokkr-
um árum voru hugleiðingar hjá
heimamönnum að fara út í að byggja
gistiheimili á Tálknafirði og auðvitað
þurfti Inga á Hrauni að leggja hug-
myndinni lið ef það gæti orðið til þess
að gera Tálknafjörð að betra sam-
félagi. Tálknafjörður var hennar
paradís og enginn staður á jörðinni
fallegri eða betri.
Börn okkar hjóna hafa ekki orðið
útundan þegar kom að góðmennsku
hennar. Þegar við treystum þeim til
þess að fara einum vestur tók amma á
móti þeim og gerði allt fyrir þau sem
hugsast gat, amma sendi þau á sund-
námskeið því það var ekki hægt ann-
að með svona fína sundlaug á staðn-
um. Það voru góðir dagar þegar verið
var í sveitinni hjá ömmu. Það gladdi
hana mjög nú seinni ár ef barnabörn
komu í heimsókn og ekki síður ef
barnabarnabörn komu til hennar,
Ingibjörg
Þorsteinsdóttir
 


 
  

✝
Okkar ástkæra
INGIBJÖRG DANÍELSDÓTTIR NIELSEN,
Lóa,
hjúkrunarfræðingur,
áður Hátúni 8,
Reykjavík,
lést á heimili sínu, Hrafnistu í Reykjavík að kveldi
þriðjudagsins 24. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Laugarneskirkju þriðjudaginn 10. mars
kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Barnaspítalasjóð Hringsins
s. 543 3724.
Aðstandendur.
✝
Ástkær faðir minn, tengdafaðir, afi og langafi,
ÖRN STEINSSON
fyrrv. yfirvélstjóri
hjá Hitaveitu Reykjavíkur,
frá Hvammi,
Dýrafirði,
lést á Landspítalanum Hringbraut sunnudaginn
1. mars.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju þriðjudaginn
10. mars kl. 13.00.
Hafdís B. Steinsson, Guðjón Valgeirsson,
Örn Steinsson,
Ásdís L. Ingimarsdóttir,
Kristný L. Rósinkarsdóttir,
barnabarnabörn
og aðrir ættingjar.
✝
Hjartans þakkir og Guðs blessun til allra sem
sýndu okkur samúð og hlýhug vegna andláts og
útfarar elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
VILBORGAR KRISTÍNAR STEFÁNSDÓTTUR.
Starfsfólki á 2. hæð norður, hjúkrunarheimilinu Eir,
sendum við sérstakar þakkir fyrir hlýlega og
persónulega umönnun.
Guðrún Ingólfsdóttir, Haraldur Jónsson,
Gissur Ingólfsson, Lovísa Þorleifsdóttir,
Sæmundur Ingólfsson, Sigþrúður Hilmarsdóttir,
Auður Ingólfsdóttir, Ólafur Sigurgeirsson,
Helga Ingólfsdóttir, Pétur Valtýsson,
Arna Ingólfsdóttir, Páll Hreinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn,
HJARNAR BECH,
Esjugrund 53,
Kjalarnesi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut fimmtudaginn
5. mars.
Útförin fer fram í kyrrþey.
Hulda Bech.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og
amma,
BJARGEY FJÓLA STEFÁNSDÓTTIR,
Norðurbrú 5,
Garðabæ,
áður til heimilis í Ásgarði 149,
Reykjavík,
andaðist á Landspítala Fossvogi fimmtudaginn
5. mars.
Útförin verður auglýst síðar.
Ágúst Guðmundsson,
Robert J. Severson,
Margrét Ágústsdóttir, Aðalsteinn Ólafsson,
Kristján Ágústsson, Stefanía Sara Gunnarsdóttir,
Ágúst Björn Ágústsson, Þórdís Björg Kristinsdóttir,
Bjarni Ágústsson, Þórdís Lára Ingadóttir
og fjölskyldur.