Morgunblaðið - 30.07.2009, Blaðsíða 27

Minningar 27
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 30. JÚLÍ 2009
✝ María HólmfríðurJóhannesdóttir
fæddist í Flatey á
Skjálfanda þann 13.
júlí árið 1920. Hún
andaðist að heimili
sínu á hjúkrunarheim-
ilinu Seljahlíð í
Reykjavík 23. júlí sl.
Foreldrar Maríu
voru Dýrleif Sig-
urbjörg Guðlaugs-
dóttir húsfreyja, f.
2.10. 1899, d. 11.3
1993, og Jóhannes
Kristinsson bóndi, f.
10. 10. 1898, d. 18.11. 1957. Þau
bjuggu í Fjörðum til ársins 1946,
fyrst að Kaðalstöðum þar sem María
sleit barnsskónum og síðar að
Þönglabakka.
Systkini Maríu eru: 1) Hrefna
(hálfsystir, sammæðra), f. 10.1.
1917, d. 28.12. 1995, 2) Jóhannes
Guðni, f. 22.12. 1921, 3) Jóninna
Gunnlaug, f. 17.8 1923, d. 12.11.
1946, 4) Stefanía Tómasína, f. 8.1.
1926, 5) Nanna Hólmdís, f. 2.12.
1928, 6) Sólveig, f. 26.11. 1929, d.
16.6. 2008, 7) Gunnar, f. 12.9. 1931,
8) Sigurður Sigmar, f. 30.9. 1932, d.
17.11. 1968, 9) Steingrímur Hallur, f.
13.4. 1935, 10) Kristinn Guðlaugur,
Daníelssyni, framkvæmdastjóra
Verkamannasambandsins, f. 25.4.
1923. María og Þórir bjuggu að
Bergstaðastræti 45 til ársins 1973 að
þau fluttu í Asparfell 8. María bjó
þar áfram eftir að Þórir lést 7. maí
2008 en dvaldi um hríð á Borg-
arspítalanum og Landakoti. Í apríl
sl. fékk hún inni á hjúkrunarheim-
ilinu Seljahlíð þar sem hún eyddi
síðustu ævidögunum og fékk þar
einstaklega góða umönnun.
Á búskaparárum sínum á Akur-
eyri starfaði María hjá verksmiðj-
unni Gefjun auk þess sem hún sinnti
húsmóðurstörfum og barnauppeldi.
Eftir að hún flutti til Reykjavíkur
vann hún í veitingahúsinu Naustinu
og Ingólfsapóteki en lengst af við
matargerð, fyrst í eldhúsi Heilsu-
verndarstöðvarinnar í Reykjavík til
ársins 1980 og síðan sem matráðs-
kona á leikskólanum Ösp út starfs-
ævina. Hún hafði alla tíð áhuga á
matargerð og prófaði nýjungar
fram á síðustu ár.
María tók virkan þátt í starfi
Starfsstúlknafélagsins Sóknar og
var ritari stjórnar í allmörg ár. Á
efri árum eignaðist hún píanó, hóf
nám í píanóleik og samdi nokkur lög
sem lifa með fjölskyldunni. Verður
eitt þeirra, Mitt faðir vor, við ljóð
Kristjáns frá Djúpalæk, leikið við út-
förina.
Útför Maríu Hólmfríðar fer fram
frá Bústaðakirkju fimmtudaginn 28.
júlí, og hefst athöfnin kl. 13. Jarðsett
verður í Grafarvogskirkjugarði.
Meira: mbl.is/minningar
f. 24.10. 1938, 11) Haf-
dís, f. 9.7. 1942.
María ólst upp í
Fjörðum en fór ung að
heiman til vinnu og
vann sem vinnukona á
bæjum í Höfðahverfi
þar til hún giftist
25.10. 1941 Jóni Ragn-
ari Thorarensen, f.
6.5. 1915, d. 29.1.
1982, síðar sparisjóðs-
stjóra á Akureyri. Þau
bjuggu á Akureyri til
ársins 1964 að þau
skildu.
Börn Maríu og Jóns eru: 1) Bjarni
Lúther, f. 14.9. 1946, vélvirki í Hrís-
ey, kvæntur Sigríði Magnúsdóttur.
Börn hans og Hugrúnar Sigurjóns-
dóttur eru Stefán, f. 1968, Elvar, f.
1972, og Jónanna, f. 1973. 2) Smári,
f. 8.3. 1948, kvæntur Steinunni Sig-
urjónsdóttur. Börn þeirra eru: Vík-
ingur Smári, f. 1966, Harpa, f. 1969,
og Berglind, f. 1982. 3) Hallbjörg, f.
6.7. 1953, gift Óskari Elvari Guð-
jónssyni. Börn þeirra eru: Þórir, f.
1976, Hallmar, f. 1979, d. 2004, og
María, f. 1986. Langömmubörn Mar-
íu eru 17 talsins.
María fluttist suður til Reykjavík-
ur 1964 og giftist 6.11. 1965 Þóri
Í dag verður til moldar borin
tengdamóðir mín, María Jóhannes-
dóttir frá Kaðalstöðum. Hún varð 89
ára og síðasta árið var henni strembið.
Hún missti mann sinn, Þóri Daníels-
son, í maí í fyrra og síðan hefur líf
hennar verið hálfgert flakk milli
sjúkrastofnana og heimilis og stöðug
óvissa þar til í vor að hún fékk inni á
hjúkrunarheimilinu Seljahlíð þar sem
hún naut frábærrar þjónustu til
hinstu stundar.
Þau bjuggu á Bergstaðastígnum
þegar ég kynntist henni fyrir 40 árum.
Þá eins og ævinlega var gaman að
sitja með henni yfir kaffibolla og
rabba um daginn og veginn. Hún
fylgdist vel með þjóðmálum, naut þess
að rifja upp æskuárin í Fjörðum og
hafði gaman af því að segja frá ferða-
lögum þeirra Þóris. Hún bar virðingu
fyrir sínu samferðafólki og talaði vel
um hvern mann. Hún var alvörugefin
en gat vel brosað að gamansögum um
náungann ef aðrir sögðu.
Æskuheimilið að Kaðalstöðum í
Fjörðum var henni alla tíð hugleikið.
Þaðan átti hún aðeins fallegar minn-
ingar. Þar voru engin vandamál, að-
eins verkefni að vinna. Ég var með í
för þegar hún kom þangað sumarið
sem hún varð sjötug. Þá voru liðin 50
ár frá því hún leit æskustöðvarnar síð-
ast augum. Og okkur ferðafélögum
þótti sem hún hefði yngst um þau öll
þegar hún hljóp brekkuna upp af bæj-
arrústunum. Nokkrum árum síðar
var efnt til fyrsta ættarmóts Kaðal-
staðaættar en þau hafa verið haldin á
3 ára fresti síðan 1995. Það var henni
kappsmál að sækja þau og sótti hún
þau öll. Hún hafði ævinlega mikið
samband við öll sín systkini og fylgd-
ist vel með þeirra afkomendum.
Matargerð lék í höndunum á henni
Maríu. Hún gat eldað fínan mat „af
fingrum fram“, en hún átti ekki að
sama skapi auðvelt með að miðla af
reynslu. Bæði var að hún vildi gera
hlutina sjálf og eins það að uppskrift-
irnar hennar voru ekki mjög nákvæm-
ar. Hvað er annars hnefafylli af hveiti
eða hjartasalt á hnífsoddi mikið? Hún
var gjörn á að prófa nýjungar og bauð
okkur oft í mat að smakka eitthvað
nýtt sem hún hafði séð í blaði. Þegar
hún var orðin of lasburða til að gera
það sjálf ýtti hún uppskriftinni að
dóttur sinni til þess að hún ynni úr
henni. Það var ekki hátturinn hennar
Maríu að biðja um hlutina. En stund-
um stillti hún manni þannig upp að
maður komst ekki hjá því að bjóðast
til þess.
María var heilsuhraust fram á efri
ár ef undan er skilið kransæðakast
sem hún fékk nokkru fyrir sextugt.
Ég held hún hafi aldrei tekið veikinda-
dag alla sína starfsævi. Síðustu 10 árin
voru henni erfið. Árið 2003 yrkir hún
þetta um sjálfa sig:
Bogin og beygluð ég er,
Bakið í rúst, því er verr.
Öndunin treg, illa hún sér.
Er þetta’ ekki nóg handa mér?
En hún átti samt langt eftir og
margar góðar stundir. Þau Þórir
komust t.d. til Kaupmannahafnar
vorið 2005 og nú í haust þegar Ísland
hrundi sat hún heima í Asparfelli og
las gömlu ástarbréfin sem Þórir sendi
henni í tilhugalífinu og sagði okkur
frá þeim tíma þegar hann gekk á eftir
henni með grasið í skónum. En svo
hrundi heilsan og hún kvaddi, södd
lífdaga.
Óskar Elvar Guðjónsson.
Kæra amma. Það hefur verið erfitt
að sitja hinum megin við hafið og
heyra um það í gegnum síma hvernig
heilsunni hrakaði síðustu mánuðina.
Síðasta símtalið kom svo fyrir viku. Í
maí síðastliðnum átti ég stutt stopp í
Reykjavík og heimsótti þig tvisvar. Í
bæði skiptin, þó svo þú værir orðin
mjög lasburða, lifnaði yfir þér og þú
gladdist mikið yfir komu minni. Þann-
ig hefur það nefnilega alltaf verið,
hvort sem liðu 2 dagar eða 2 mánuðir
milli heimsókna. Ég kveð þig með
söknuði en hugga mig við allar góðu
minningarnar frá Asparfellinu.
Það var alltaf hlýtt og gott að koma
í heimsókn til ykkar afa. Þú í eldhús-
inu að finna eitthvað handa mér að
borða og afi í stofunni að leggja kapal.
Ég mun nú aldrei komast að því
hvernig þú lumaðir allaf á brúnni lag-
köku (pakkaðri inn í plastfilmu og ál-
pappír) í frystinum, allt árið um
kring. Á síðustu árum er mér sérstak-
lega minnisstæð heimsókn þín og afa
til okkar fjölskyldunnar á Amager
vorið 2005, þú 85 ára og afi ekki mikið
yngri. Þar arkaðir þú um borgina
þvera og endilanga með mig hlaup-
andi á eftir með hjólastólinn sem þú
auðvitað neitaðir að sitja í.
Það verður undarlegt að koma nú í
ágúst eftir 6 ár erlendis og vita að það
er engin sem tekur á móti okkur fjöl-
skyldunni í Asparfellinu. Hvíl í friði.
Þórir Óskarsson,
Kaupmannahöfn.
Það er aldrei auðvelt að missa þá
sem manni þykir vænst um og í tilfelli
ömmu minnar var það mér sérstak-
lega erfitt. Þessi hrausta, duglega og
elskulega kona var búin að missa
heilsuna smátt og smátt og í fyrra,
þegar afi dó, viljann til að lifa. Að sjá
það tók mjög á mig því hún var mér
svo mikils virði. Ég leit alltaf upp til
hennar enda var hún góð kona sem
gerði allt vel og mikið rosalega þótti
mér gott að koma til hennar og afa í
Asparfellið.
Hún hafði alltaf tíma fyrir mig og
oft spiluðum við á spil eða píanóið,
skoðuðum gamlar myndir eða sátum
bara og spjölluðum yfir kaffibolla.
Hún leyfði mér líka að hjálpa sér við
hitt og þetta heimafyrir og þannig
kenndi hún mér margt sem ég mun
lengi búa að. Stundum fékk ég að
gista og það þótti mér gaman. Þá
dunduðum við okkur fram eftir kvöldi
og bjuggum svo um mig á gólfinu fyr-
ir neðan rúmið hennar og hún las fyr-
ir mig Dísu ljósálf áður en ég fór að
sofa.
Það er eitt sem ég fæ frá henni og
það er áhuginn á að elda og baka. Hún
klippti ævinlega út uppskriftir úr
blöðunum og límdi inn í bækur og ef
það var eitthvað sem henni leist sér-
staklega vel á þá bjó hún það til og
bauð okkur í mat. Síðan ég man eftir
mér höfum við amma bakað saman
hálfmána, glaða munna, fyrir jólin.
Fyrstu árin horfði ég bara á en tók
meiri þátt eftir því sem ég eltist og
núna seinustu árin sá ég um bakst-
urinn. Það var alltaf tilhlökkunarefni
að fara til hennar í byrjun desember
og eyða með henni eftirmiðdegi þar
sem við flöttum út og bökuðum dýr-
indis hálfmána, uppáhalds kökurnar
mínar. Hún vissi líka hvað mér fannst
þeir góðir og oftar en ekki frysti hún
nokkra og dró þá fram haustið eftir
og við gæddum okkur á þeim. Þannig
var hún amma, alltaf svo góð við allt
og alla.
Henni þótti mjög gaman að fara á
kaffihús og seinasta skiptið sem við
fórum saman var síðastliðið haust og
við fórum á gamla uppáhaldsstaðinn
okkar Tíu dropa. Ég mun aldrei
gleyma hvað hún var ánægð.
Hún var mér mikil fyrirmynd og ég
mun sakna hennar sárt. Hún er farin
til afa og Hallmars en ég mun vera
hér og halda áfram að baka hálfmána
fyrir jólin og hugsa til hennar með
brosi á vör og þakklæti.
María,
ljósið hennar ömmu.
María Hólmfríður
Jóhannesdóttir
✝
Elskulegur faðir minn, tengdafaðir, afi, langafi og
bróðir,
GUNNAR GUÐJÓNSSON
húsasmíðameistari,
Hrafnistu, Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi laugardaginn
25. júlí. Útförin fer fram frá Bústaðakirkju
föstudaginn 31. júlí kl. 11.00.
Gunnar Ómar Gunnarsson, Bjarndís Arnardóttir,
Salome Huld Gunnarsdóttir, Guðmundur Arason,
Ísabella Margrét Gunnarsdóttir,
Emilía Sól Guðmundsdóttir,
Patrekur Guðmundsson,
Hulda Þorgeirsdóttir,
Bjarni Guðjónsson,
Guðjón Guðjónsson.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir,
BJÖRN HELGASON,
Hæðargarði 24,
sem lést á líknardeild Landspítalans, Landakoti,
laugardaginn 25. júlí, verður jarðsunginn frá
Bústaðakirkju föstudaginn 31. júlí kl. 13.00.
Jóhanna Björg Hjaltadóttir,
Hrafnhildur Stefánsdóttir,
Margrét Ólöf Björnsdóttir, Kristján Þór Haraldsson,
Helgi Björnsson,
Haukur Björnsson, Annemarieke Gerlofs,
Ásta Björg Björnsdóttir, Andrés Halldór Þórarinsson.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi, bróðir
og mágur,
MAGNÚS V. FRIÐRIKSSON,
Kjarnalundi dvalarheimili, Akureyri,
áður til heimilis að
Hólum 15, Patreksfirði,
verður jarðsunginn frá Patreksfjarðarkirkju í dag,
fimmtudaginn 30. júlí kl. 14.00.
Friðrik Magnússon, Birna Svanbjörg Ingólfsdóttir,
Helgi Magnússon, Þóra Björg Guðjónsdóttir,
Ingveldur Hera Magnúsdóttir, Agnar Ásbjörn Guðmundsson,
barnabörn, barnabarnabarn, systkini og mágkona.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, fósturfaðir,
tengdafaðir, bróðir og afi,
JÓHANNES ESRA INGÓLFSSON,
Esra í Lukku,
Vestmannabraut 59,
Vestmannaeyjum,
lést fimmtudaginn 23. júlí á Landspítalanum við
Hringbraut.
Útförin verður augýst síðar.
Guðný Tórshamar,
Ása Svanhvít Jóhannesdóttir, Andrés Þorsteinn Sigurðsson,
Guðmundur Ingi Jóhannesson,Soffía Baldursdóttir,
Ingólfur Jóhannesson, Fjóla Margrét Róbertsdóttir,
Bryndís Jóhannesdóttir,
Írena Dís Jóhannesdóttir Tórshamar,
Eydís Tórshamar, Þórarinn Ólason,
Helgi Tórshamar, Kristín Margrét Guðmundsdóttir,
Finnbogi Eyvindur Þorsteinsson,
Hjörtur Ásgeir Ingólfsson, Margrét Helgadóttir
og barnabörn.
✝
Elskulegur faðir minn og bróðir,
TÓMAS HAUKUR JÓHANNSSON,
Hólmgarði 38,
Reykjavík,
lést á hjartadeild Landspítalans við Hringbraut
fimmtudaginn 16. júlí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Sérstakar þakkir eru færðar starfsfólki hjartadeildar Landspítalans
fyrir góða umönnun.
Andrés Tómasson,
Kristín Jóhannsdóttir.