Morgunblaðið - 20.09.2009, Síða 39

Minningar 39
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20. SEPTEMBER 2009
✝ Anna Marta Guð-mundsdóttir,
bóndi, var fædd á
Hesteyri í Mjóafirði
þann 29. september
árið 1929. Hún lést
13. sept sl.
Hún var dóttir
hjónanna Kristínar
Láru Árnadóttur, f.
23.12. 1895, d. 23.8.
1979 og Guðmundar
Guðmundssonar Ís-
feld, f. 26.1. 1879, d.
29.11. 1968. Kristín
Lára og Guðmundur
eignuðust einnig andvana son þann
7. desember 1926.
Anna Marta var einhleyp alla
ævi, bjó á Hesteyri og stundaði þar
búskap. Hún aðhylltist trú aðvent-
ista og eignaðist
marga góða vini inn-
an þeirra vébanda.
Anna Marta varð
þjóðþekkt á níunda
áratug tuttugustu
aldar, er hún lét til sín
taka í fjölmiðlum að
verja hagsmuni lít-
ilmagnans. Hjá Önnu
dvöldu tíðum heim-
ilislausir menn og ör-
yrkjar, er aðstoðuðu
hana við búskapinn
og hún hafði fé-
lagsskap af.
Anna Marta Guðmundsdóttir
verður jarðsett í dag, 20. sept-
ember, í heimagrafreit fjölskyld-
unnar á Hesteyri í Mjóafirði, síð-
asta afkomandi ættleggsins.
Anna Marta Guðmundsdóttir,
bóndi á Hesteyri í Mjóafirði, er nú
öll. Hún náði ekki að lifa áttræð-
isafmælisdaginn sinn. Upp á herleg-
heitin hafði hún ráðgert að halda
með kveðskap í góðra vina hópi.
Anna bjó á Hesteyri alla ævi. For-
eldrar hennar hvíla nú í heimagraf-
reitnum á Hesteyri og þar mun hún
einnig hljóta sína hinstu hvílu.
Önnu þekkti ég aðeins í rúmt ár.
Það er stuttur tími. Þó finnst mér ég
hafa þekkt hana lengur, því hún
treysti mér fyrir ævi sinni. Fyrir
rúmu ári fékk ég það skemmtilega
verkefni að skrásetja ævi hennar og
unnum við stöllur við það verkefni
frá febrúar til október 2008. Anna
Marta var þjóðþekkt sem Anna á
Hesteyri, bóndinn sem fór ætíð sín-
ar eigin leiðir og hafði ég því heyrt
af henni skemmtilegar sögur frá
barnæsku. Það að kynnast henni í
návígi var ljúft og breytti þeirri
mynd sem ég hafði af henni í fyrstu.
Ég sá fljótt að þarna var á ferðinni
merkilegur karakter, með einstæða
heimsmynd, hlý og einlæg kona, fé-
lagsvera og mikill dýravinur. Fund-
um okkar bar saman bæði á Hest-
eyri og á Fjórðungssjúkrahúsinu í
Neskaupstað, en þar dvaldi hún frá
því í mars á síðasta ári.
Anna fann styrk í trúnni, hún
veitti henni hugarró. Hún raulaði oft
sálma við dagleg störf og meðal að-
ventista eignaðist hún trygga vini,
sem hún talaði oft við í síma. Vini
átti hún annars víða um land og í öll-
um stéttum þjóðfélagsins, sem heill-
uðust af hennar sérstaka persónu-
leika, hispursleysi og manngæsku.
Þegar ég hugsa um hrokkinhærðu
vinkonu mína sé ég fyrir mér litla og
fallega stelpu, sem stendur á milli
foreldra sinna í sumarhaga, brosir
við sólinni og krýpur niður til að
taka lítið lamb í fangið. Ég veit að
Anna er nú umkringd dýrunum sín-
um og sinnir þeim af gæsku og gleði.
Og hún er glöð að fá að hitta
mömmu sína aftur. Þær haldast
hönd í hönd inn í gróanda vorsins.
Mér þótti vænt um Önnu og það
er mér heiður að hafa fengið að vera
þátttakandi í hennar lífi og fengið að
fylgja henni síðasta spölinn. Ég vil
leyfa mér að þakka starfsfólkinu á
Fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaup-
stað fyrir að hafa sinnt Önnu af alúð
og natni. Einnig veit ég að nágrann-
ar hennar í Mjóafirði, heimilisfólkið
á Brekku, reyndust henni vel og
gerðu allt sem í þeirra valdi stóð til
að aðstoða hana á allan hátt. Ég veit
að Anna var þakklát fyrir það. Ætt-
ingjum hennar og vinum um allt
land sendi ég samúðarkveðjur.
Anna sagði eitt sinn við mig að
hún vildi helst að sín yrði minnst
fyrir að vernda rjúpuna og saklausa
fugla. Hver og einn sem hana þekkti
minnist hennar á sinn hátt. Ég
minnist hennar fyrst og fremst sem
vinar, sem elskaði landið, búskapinn
og dýrin sín. Ég þakka henni sam-
fylgdina og traustið sem hún sýndi
mér.
Megi minning bóndans og dýra-
vinarins Önnu Mörtu Guðmunds-
dóttur á Hesteyri lifa um ókomin ár.
Rannveig Þórhallsdóttir,
Seyðisfirði.
Anna Marta
Guðmundsdóttir
✝ Alan Carter, f. í London 1920,fyrsti listdansstjóri Íslenska
dansflokksins, lést á heimili sínu í Bo-
urnemouth á Englandi 30. júní sl. Al-
an var mikill áhrifavaldur í lífi þeirra
sem stóðu að stofnun flokksins og
viljum við hér minnast hans með
nokkrum orðum. Það var árið 1973
sem Carter var ráðinn til að stofna og
veita forstöðu fyrsta atvinnudans-
flokki landsins. Sumarið áður var hér
á ferð Margot Fonteyn, ein skærasta
stjarna klassíska listdansins á þeim
tíma, og dansaði í Þjóðleikhúsinu. Ís-
lenskir dansarar komu að máli við
hana og leituðu aðstoðar við að finna
einhvern sem væri fær um að standa
að stofnun flokksins og veita honum
forstöðu. Fonteyn benti á Alan Car-
ter sem hún þekkti vel. Þau höfðu
verið saman í ballettnámi á unga aldri
og dansað saman um hríð. Alan væri
með mikla reynslu að baki, hefði verið
mjög fær dansari sem jafnvel einn af
þekktustu danshöfundum heims á
þeim tíma, Sir Frederick Ashton,
hefði samið sérstaklega fyrir.
Leiðin að stofnun flokksins var að
vísu ekki eins greið og vonast hafði
verið til, en Sveinn Einarsson, sem þá
var nýráðinn í starf þjóðleik-
hússtjóra, veitti flokknum braut-
argengi með hjálp aðila í mennta-
málaráðuneytinu og fleiri góðra
manna. Ákvörðun var að lokum tekin
og Alan Carter og kona hans, Julia
Claire, voru ráðin. Á vordögum árið
1973 hélt Íslenski dansflokkurinn
fyrstu sýningu sína í félagsheimilinu
á Borg í Grímsnesi.
Þetta sumar var sýnt í
Félagsheimili Sel-
tjarnarness og á efnis-
skránni voru verk eftir
Carter, öll í stíl nú-
tímalistdansins. Dans-
arar flokksins voru
kornungar stúlkur,
sem verið höfðu nem-
endur í Listdansskóla
Þjóðleikhússins. Þann-
ig vildi Carter sjálfur
geta haft hönd í bagga
með þjálfun og list-
rænni mótun dansara
flokksins. Flokkurinn
fékk síðan aðstöðu og
skjól í Þjóðleikhúsinu
og dansaði í verk-
efnum hússins auk
þess að halda sjálfstæðar listdanssýn-
ingar sem oftast byggðust á eigin
verkum Carters. Stærsta verkefnið
var ballettinn Coppelía í eigin dans-
sköpun Carters, sem var frumsýndur
árið 1975.
Alan Carter átti litríkan feril að baki
þegar hann kom til landsins. Hann
hafði dansað víða, m.a. í Sadler’s Wells
Ballet í London og stjórnað flokkum í
Þýskalandi, Frakklandi, Tyrklandi og
Finnlandi. Auk þess var hann ball-
ettmeistari við kvikmyndina „Rauðu
skórnir“ sem er eflaust ein áhrifa-
mesta listdansmynd allra tíma. Hingað
kom hann frá Osló þar sem hann var
gestadanshöfundur. Hann var mjög
fær kennari, oftast elskulegur og
skemmtilegur, en átti
þó til að láta skaphitann
taka völdin. Minnisstætt
er atvikið á æfingu á
Coppelíu þar sem hann
stóð á neðri svölum leik-
hússins og hrópaði leið-
réttingar niður á sviðið.
Eitthvað gekk ekki eins
vel og hann óskaði og þá
þeytti hann minn-
isblöðum sínum út yfir
allan salinn fyrir neðan.
Carter var mik-
ilhæfur og stórhuga
listamaður en rakst illa
innan stofnana og hvarf
héðan af landi brott eftir
tveggja ára áhrifamikið
starf. Þegar Coppelía
var síðan sviðsett aftur á
20 ára afmæli flokksins var þeim hjón-
um boðið til landsins og þá hittu þau
aftur gamla dansarahópinn sinn og
aðra vini. Nú, þegar komið er að leið-
arlokum, vilja stofnendur dansflokks-
ins, dansararnir, ráðamenn Þjóðleik-
hússins og aðrir sem að komu, þakka
Alan Carter handleiðslu hans og
stuðning við fyrstu spor Íslenska
dansflokksins. Ekkju hans Júlíu, sem
dansaði með okkur þessi fyrstu ár,
sendum við innilegustu samúðar-
kveðjur.
Fyrir hönd þeirra sem komu að
störfum Íslenska dansflokksins,
Fyrsti danshópur ÍD,
Áskell Másson,
Ingibjörg Björnsdóttir.
Í minningu Alans Carters
Alan Carter og Margot
Fonteyn, sem var talin
ein mesta ballerína heims
á sínum tíma.
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík • sími 587 1960 • www.mosaik.is
MIKIÐ ÚRVAL AF LEGSTEINUM
OG FYLGIHLUTUM
Sendum myndalista
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
MARGRÉT GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Leiðólfsstöðum,
Laxárdal, Dalasýslu,
áður til heimilis Hraunbæ 87,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Langholtskirkju þriðjudaginn
22. september kl. 15.00.
Svanur Ingvason, Rán Einarsdóttir,
Sigmar Hlynur Sigurðsson, Anna Guðný Guðjónsdóttir,
Eygló Björk Sigurðardóttir,
Elfa Brynja Sigurðardóttir, Sigfús Haraldsson,
Margrét Ögn Rafnsdóttir,
Hrund Rafnsdóttir,
Berglind Sigmarsdóttir,
Sigurður Grétar Sigmarsson,
Sóley Sigmarsdóttir,
Harpa Rut Svansdóttir,
Brynjar Örn Þorleifsson,
makar og langömmubörn.
✝
Ástkær sonur minn, faðir okkar og bróðir,
EYJÓLFUR JÓHANNSSON,
sem lést sunnudaginn 13. september, verður
jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju þriðjudaginn
22. september kl. 13.00.
Elísabet Markúsdóttir,
Jóhann Eyjólfsson,
Eyjólfur Eyjólfsson,
Daði Eyjólfsson,
Andri Eyjólfsson,
Markús Jóhannsson,
Hanna Fríða Jóhannsdóttir,
Helga Jóhannsdóttir.


  
   

 

   

 
 

 
   

✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við fráfall móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
HALLDÓRU GUÐMUNDSDÓTTUR,
Gullengi 13,
Reykjavík.
Guðmundur Borgþórsson, Margrét Tryggvadóttir,
Arndís Borgþórsdóttir, Ísleifur Gíslason,
Jón Gunnar Borgþórsson, Kristín Jóhannsdóttir,
Ólafur Borgþórsson, María Lea Guðjónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu
við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
SIGURGEIRS JÓNSSONAR
hagfræðings,
Laufásvegi 47,
Reykjavík.
Ingibjörg Júnía Gísladóttir,
Guðbjörg Sigurgeirsdóttir,
Jón Þorvarður Sigurgeirsson, Lin Wei,
Gísli Sigurgeirsson, Anna Guðjónsdóttir,
Ingibjörg Vala, Laufey og Júnía.
✝
FINN VESTERGÅRD
prentari,
Skólatúni 1,
Vatnsleysuströnd,
áður til heimilis að Hallveigarstíg 9,
Reykjavík,
er látinn.
Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Magga, Óli og fjölskyldur.