Morgunblaðið - 06.11.2009, Side 32

32 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. NÓVEMBER 2009
✝ Þormóður Geirs-son fæddist í Es-
kilstuna í Svíþjóð 11.
september 1979.
Hann lést á gjör-
gæsludeild Landspít-
alans í Fossvogi 27.
október 2009. For-
eldrar hans eru Geir
Friðgeirsson, f. 18.8.
1947 og Kolbrún Þor-
móðsdóttir, f. 11.1.
1952. Systur Þormóðs
eru: 1) Steinunn, f.
4.3. 1971, maður
hennar er Björn
Kristinn Broddason, þau eiga 3
dætur; Kolbrúnu Emmu, Kristínu
Lind og Dagbjörtu Nönnu. 2)
Nanna, f. 23.1. 1975, maður hennar
er Martin Trier Risom. 3) Auður, f.
þar sem hann ólst upp og gekk í
barnaskóla og menntaskóla. Hann
útskrifaðist sem stúdent frá
Menntaskólanum á Akureyri 17.
júní árið 2000. Fluttist svo til
Reykjavíkur og hóf nám í lyfja-
fræði við Háskóla Íslands haustið
2003. Kláraði M.A. í lyfjafræði
sumarið 2008. Vann með skólanum
hjá Lyfju og á Tilraunastofu Lyfja-
fræðideildar. Eftir útskrift 2008
vann hann í hálft ár á Lyfjastofnun
en frá 1. janúar 2009 var hann ráð-
inn framkvæmdastjóri hjá Lipid
Pharmaceuticals. Hann var alla tíð
mikið í félagsstörfum. Þormóður,
Erla og dætur bjuggu á Stúd-
entagörðunum við Eggertsgötu 6-
10 og annaðist hann störf Garðpró-
fasts þegar hann lést.
Þormóður verður jarðsunginn
frá Hallgrímskirkju í dag, 6. nóv-
ember, og hefst athöfnin klukkan
15.
Meira: mbl.is/minningar
24.3. 1976, hún á 1
son, Guðmund Gabrí-
el Hallgrímsson.
Eiginkona Þor-
móðs er Erla Björk
Jónsdóttir, f. 1.12.
1978. Dætur þeirra
eru Auður Rós, f.
26.4. 2003 og Freydís
Lilja, f. 21.8. 2006.
Foreldrar Erlu
Bjarkar eru Jón Guð-
laugsson, f. 21.4. 1957
og M. Auður Gísla-
dóttir, f. 4.10. 1959.
Systur Erlu eru Sif, f.
7.9. 1985 og Andrea, f. 3.4. 1995.
Þormóður fæddist í Svíþjóð og
bjó þar fyrstu 2 árin með fjöl-
skyldu sinni. Síðan fluttust þau til
Húsavíkur og loks til Akureyrar
Elsku ástin mín. Aldrei hefði mig
grunað að ég þyrfti að skrifa þessi
orð til þín í dag. Framtíð okkar var
svo björt og öll okkar markmið að
ganga upp. Framundan var braut-
skráning, vinna, námskeiðin í
tengslum við vinnuna sem við ætl-
uðum að sækja saman og síðan
flutningarnir sem okkur hafði
dreymt um. Við hlökkuðum svo til
að fara að hefja þennan nýja kafla í
lífi okkar. Kveðja það gamla og
góða, sem vissulega var gott, og
heilsa því nýja. Því er það svo djúps-
árt nú að þurfa að standa frammi
fyrir þeirri tilfinningu að finnast líf-
ið hafa spólað yfir alla kaflana sem
við áttum eftir og nú sit ég og rita
lokakaflann.
Minningarnar ylja mér og færa
okkur stelpunum þínum ljós. Allt
varst þú okkur og allt vorum við
þér. Við áttum svo marga drauma
og áttum eftir að gera svo margt.
En við höfðum líka áorkað svo ótal
mörgu á þessum átta árum sem við
fengum saman. Ég vissi það strax
frá fyrstu stundu að ég myndi elska
þig. Þú heillaðir mig strax með fasi
þínu og ég sá og fann að þú varst
einstakur. Margt var líkt með okkur
og ólíkt þegar við kynnntumst en á
einhvern hátt fullkomnuðum við
hvort annað. Þú gafst mér svo mikið
og hjálpaðir mér að vera sú mann-
eskja sem ég er í dag. Alltaf svo
hvetjandi og alltaf til staðar. Og
þannig var samband okkar. Við vor-
um alltaf saman, stundum svo mikið
að okkur varð nærri nóg um. Við
göntuðumst oft með það. Það er þó
það sem gefur mér mest í dag og er
svo óendanlega þakklát fyrir. Nú
horfi ég á litlu blómarósirnar okkar
sem eru svo líkar pabba sínum. Svo
miklir gleðigjafar, svo hlýjar og
góðar stelpur. Alveg eins og þú!
Þær sakna pabba sárt, en þær vita
að þú vakir yfir. Auður Rós er búin
að velja sér óskastjörnu sem hún
hefur tileinkað þér. Og þangað lítur
hún þegar hún vill minnast þín og
leggja hugsanir sínar til þín og það
mun hún líka kenna Freydísi Lilju
að gera með tímanum.
Ég á þér svo margt að þakka. Ást-
ina, virðinguna. Augun þín og brosið
þitt. Hláturinn og kímnina. Stóra og
hlýja faðminn þinn sem alltaf var
hægt að treysta á að væri opinn og
nálægur. Rómantíkina í hversdags-
leikanum. Gleðina og áhugamálin
sem við fundum okkur alltaf sam-
eiginlegan vettvang í. Kærleikann
þinn og hjartað þitt. Þú varst alltaf
þú sjálfur og alltaf svo sannur. Takk
fyrir einlægnina og tilfinninganæm-
ið sem þú gast alltaf sýnt þrátt fyrir
karlmennsku þína. Þolinmæðina,
hrósin og hvatninguna. Að hafa allt-
af verið svo stoltur af mér og dætr-
um okkar. Þú gafst mér þessa litlu
engla og blómarósir. Takk fyrir þær
og allar stundirnar sem við áttum
saman sem fjölskylda. Þær stundir
voru okkur svo óendanlega mikil-
vægar og gáfu okkur alla okkar
hamingju. Takk fyrir að vera svona
góður pabbi. Þú varst besti pabbi í
heimi og gafst dætrum okkar svo
mikla ást og annaðist þær af svo
mikilli alúð og natni.
Ég elska þig og virði og dái. Þú
munt alltaf búa í hjarta mínu og þú
verður ætíð fyrirmynd mín og okkar
stelpnanna. Nú þegar þú ert farinn
þá hvílum við í þeirri vissu að þú
víkir aldrei frá okkur. Að þú umvefj-
ir okkur kærleika þínum á hverjum
degi, vakir yfir okkur og leiðbeinir.
Af þakklæti og ást.
Þín
Erla Björk.
Elsku pabbi.
Það var svo gaman að við fórum
út að veiða fisk og þú dróst fiskana
svo flott upp. Þú varst svo góður að
leyfa mér að veiða með þér. Takk
fyrir að vera svona góður og
skemmtilegur. Þú varst svo góður
að vera með mér í fótbolta. Takk
fyrir allt sem var skemmtilegt í
ferðalaginu í Neskaupstað í sumar.
Þú varst svo skemmtilegur brand-
arakall og varst alltaf að leika við
mig og æfa með mér. Lyfta mér upp
í loftið og gera armbeygjur með
mér.
Pabbi, þú er bestur af öllum í
heiminum. Ég elska þig.
Þín,
Auður Rós.
Elsku pabbi (labbi).
Þessa bæn sögðum við saman.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Takk fyrir að vera besti pabbi í
heimi. Pabbi sem söng alltaf
Draumahöll á kvöldin og var bestur
í að klóra bakið á meðan.
Ég elska þig.
Þín,
Freydís Lilja.
Elsku sonur.
Við kveðjum þig með sárum sökn-
uði og sorg. Þjáningin er óbærileg,
en nauðsynleg til að skilja hvað hef-
ur gerst. Sorgin mikla er gríma
gleðinnar, sem þú gafst okkur.
Börnin eru dæmi um kraftaverk
lífsins. Þú ert dæmi þess og gleði
okkar var mikil að eignast son í við-
bót við þrjár dásamlegar dætur. Þú
fékkst alla ástúð sem við áttum og
aldrei bar skugga á líf þitt. Þú end-
urspeglaðir hamingju okkar og
gafst öllum í kringum þig gleði. Þú
varst stór og glæsilegur. Faðmur
þinn var risastór og fullur af góð-
vild. Það var vegna þess að þú varst
hamingjusamur sjálfur og gafst ást
í kringum þig. Sál þín er hrein og
falleg.
Þú laukst háskólaprófi fyrir rúmu
ári og varst að vinna sem fram-
kvæmdastjóri að verkefnum sem
gefa góð fyrirheit. Þú varst svo lán-
samur að kynnast Erlu Björk, sem
þú elskaðir af öllu hjarta. Þið eign-
uðust tvær dásamlegar dætur. Fjöl-
skyldan var samhent og hamingja í
hverju spori. Þú varst hraustur og
duglegur að hreyfa þig. Þess vegna
kom það eins og þruma úr heiðskíru
lofti þegar þú veiktist skyndilega.
Lítil slagæð í höfðinu gaf sig og líf
þitt var að lokum komið. Við lítum
svo á að líffræðilegt slys hafi gerst
án þess að við yrði ráðið. Þú varst
lánaður til okkar og tekinn aftur í
blóma lífsins.
Okkar verkefni eru mörg. Við
munum styðja Erlu og dæturnar,
systur þínar, alla vinina, sem eiga
um sárt að binda. Við blessum þína
fallegu minningu og söknum þín
óendanlega mikið.
Far þú í friði, elsku Þormóður.
Pabbi og mamma.
Elsku stóri litli bróðir okkar, við
elskuðum þig frá því að við sáum þig
fyrst þegar mamma og pabbi komu
með þig heim af fæðingardeildinni.
Við biðum alltaf eftir að þú vaknaðir
og að við fengjum að sjá þín fallegu
bláu augu svo við gætum sprellað
eitthvað fyrir þig eða bara kysst þig
og knúsað.
Þú varst alltaf litli prinsinn á
bænum en fórst svo vel með það
enda hamingjusamur alla tíð með
eindæmum. Við bárum þig á örmum
okkar eins og við gátum enda eng-
inn eins og þú.
Við fjölskyldan fórum á skíði, í
sund, í veiði, ferðalög eða bara vor-
um með pizzukvöld á föstudögum
alltaf öll saman, allar þessar minn-
ingar eru ómetanlegar.
Þegar þú stækkaðir og varðst
stærri en við öll í fjölskyldunni not-
aðirðu stærðina óspart til að stríða
okkur hinum. Lyfta okkur upp eða
lyfta upp sófum þegar þú varst að
ryksuga til að þurfa ekki að beygja
þig niður, eða þú notaðir þinn stóra
góða faðm til að knúsa okkur og
sýna hvað okkur þótti öllum vænt
hverju um annað.
Stundum varðstu þreyttur á
stelpnafansinum heima, dæmi um
það var þegar þú baðst mömmu og
pabba um bróður, þau urðu eitthvað
skrýtin á svipinn en þú afgreiddir
það með því að segja að þú vildir sko
eldri bróður. Síðan kom Kiddi inn í
fjölskylduna og þar með rættist
óskin svona næstum því enda þið
alltaf góðir vinir og veiðifélagar.
Við vorum alltaf stoltar af þér
hvort sem þú varst að keppa í júdó,
sundi eða að útskrifast úr MA eða
sem lyfjafræðingur frá HÍ, þú varst
alltaf svo stór og glæsilegur og það
skein af þér lífsgleðin og hamingjan
í hverju spori.
Þú hittir þína yndislegu Erlu
Björk árið 2002 og þú hélst áfram að
vera hamingjusamur, ástin skein af
ykkur og þið voruð svo samstiga.
Við vorum svo ánægðar ef þú varst
hamingjusamur og það varstu alltaf.
Þið Erla eignuðust tvær yndislegar
dætur sem þú barst ávallt á örmum
þér, umvafðir þær ást og hlýju og
varst svo góður pabbi. Alltaf að
leika við þær eða gera eitthvað með
þeim, þær voru augasteinar þínir.
Við vitum að þær voru þér allt í
þessu lífi og við munum passa upp á
þær og Erlu þína eins og við getum.
Þú stóðst eins og klettur við hlið
Auðar systur þegar hún gekk í
gegnum erfiða krabbameinsmeð-
ferð síðasta vetur, hvattir hana til
dáða, hughreystir hana og hélst í
höndina á henni þegar á þurfti að
halda. Svona bróðir varst þú, alltaf
svo umhyggjusamur og góður við
allt og alla.
Frændsystkinin þín öll elskuðu
þig, þú varst alltaf að kenna þeim
eitthvað sniðugt, eða sveifla þeim
upp í loftið eins og þér einum var
lagið.
Við þökkum fyrir það að hafa allt-
af verið svona samrýnd fjölskylda
og hist svona mikið við hin ýmsu til-
efni með öll börnin, alltaf var glatt á
hjalla og hinar ýmsu æskuminning-
ar rifjaðar upp með tilheyrandi lát-
bragði.
Elsku bróðir, við elskuðum að
vera systur þínar, þú varst besti
bróðir í heimi.
Lífið verður aldrei nokkurn tím-
ann það sama án þín, en við munum
reyna að standa okkur og gera okk-
ar besta fyrir elsku dætur þínar,
Erlu, mömmu og pabba.
Elskum þig að eilífu stóri litli
bróðir okkar.
Steinunn, Nanna og Auður.
Elsku hjartans Þormóður, stóri
og sterki kærleiksbjörninn okkar,
er farinn og hefur kvatt þennan
heim.
Þú komst inn í fjölskylduna þegar
þú kynntist Erlu okkar. Það var ást
við fyrstu sýn og þið vissuð að þið
voruð ætluð hvort öðru. Þið voruð
svo flott saman og þú gerðir Erlu
svo ánægða og hamingjusama. Á
milli ykkar hefur ávallt ríkt mikil
virðing, traust, samvinna og óend-
anlegur kærleikur.
Þú færðir okkur ómetanlega gjöf
sem við verðum þér ævinlega þakk-
lát fyrir. Það eru stelpurnar ykkar
tvær, Auður Rós og Freydís Lilja,
sem við elskum af öllu okkar hjarta.
Þú varst svo duglegur með stelp-
urnar þínar og veittir þeim ást og
hlýju sem faðir og lékst við þær sem
vinur. Fjölskyldan var númer eitt
og þú sinntir henni af kostgæfni.
Síðan kom skólinn og vinnan og
áhugamálin þín sem þú varst svo
samviskusamur með. Það sýnir það
að í þér bjó svo mikið og þú varst
svo klár og duglegur. Þú sigldir í
gegnum lífið með bros á vör og af
þér skein bjartsýni og lífsgleði og
þú dreifst okkur með þér.
Þakka þér fyrir vináttuna,
hlýjuna og ástina sem þú hefur fært
okkur Þormóður okkar. Þú hefur
verið mér sem stóri bróðir og ég
elska þig og mun alltaf gera. Takk
fyrir að hugsa svona vel um Erlu
okkar og færa okkur yndislegu
stelpurnar þínar í líf okkar. Það er
ómetanlegt. Þú varst gleðigjafinn
okkar og komst okkur alltaf til að
hlæja og hafa gaman af lífinu. Við
munum sakna þín sárt og ég veit að
þú verður með okkur ávallt.
Hvíldu í friði, stóri og sterki kall-
inn okkar.
Sif Jónsdóttir, Andrea Jón-
ína og Jón tengdapabbi.
Hugurinn frýs við þá tilhugsun að
lífið sé svo breyskt að þeir réttlátu
sæti þeim þunga dómi að vera svipt-
ir tilvist sinni rétt við upphaf
blómaskeiðs. Mér hefur löngum
sýnst heimurinn handahófskenndur
og aldrei þótt það óhugnanlegt fyrr
en nú, það er of hranalegt að Þor-
móður frændi sé látinn. Hvers
vegna gerist það að slíkt heljar-
menni hrynji bara niður eins og lauf
á hausti og standi aldrei framar?
Hvernig stendur á því að hann
mátti ekki njóta lengur þeirra verð-
launa lífsins sem hann hafði sann-
arlega unnið sér inn? Af hverju
þurfum við sem eftir sitjum að
missa svo góðan dreng úr okkar
röðum? Lengi gæti maður þulið
spurningar sem engin svör eru við
enda er það engan veginn í mann-
legu valdi að skilja svona hörmung-
ar.
Ég mun alltaf minnist Þormóðar
sem Gogga frænda, hetjunnar að
norðan. Ég hef haft nafnið Goggi á
takteinum síðan ég man eftir mér,
og hef eflaust föndrað það þegar ég
var enn ómálga. Ég á margar hug-
ljúfar minningar af ferðum mínum
norður til Akureyrar sem voru æv-
intýraferðir fyrir margar sakir, en
alltaf stóð uppúr þessi jaki og ljúf-
menni: Goggi stóri frændi minn. Ég
vona að hann hafi vitað hversu
mikla virðingu mitt barnslega
hjarta bar fyrir honum, en markmið
mín framan af ævi snerust öll um að
ná honum að stærð, ágæti og me-
dalíueign. Vinir mínir fyrir sunnan
fengu að heyra hetjusögur svo þeim
varð nóg um þegar ég kom til baka:
Goggi gat lyft bílum, borðað heila
nautgripi, hent mér uppá þak ef
honum sýndist og unnið hvaða
keppni sem var. Svo átti hann leð-
urjakka Micheal Jacksons og vegg-
urinn hans var þakinn medalíum.
Skemmtilegast var þó auðvitað að
hann sýndi mér, litlum kjánanum,
athygli þó svo að hann hefði getað
verið úti að sigra heiminn. Goggi
vildi alveg kasta bolta úr gúmmíi og
snjó og sýndi mér spil og leyfði mér
að fikta í hverju sem var, jafnvel
medalíunum glæsilegu. Þetta eru
mínar bestu stundir þarna fyrir
norðan þegar þessi mikla kempa
vildi leyfa mér að vera með og lék
sér óspart með þessum litla vitleys-
ing.
Þegar ég hugsa um hversu magn-
aður stóri frændi hann var þá get ég
rétt ímyndað mér hversu mikið
Auði og Freydísi hefur þótt til hans
koma. Það er hatrammt að Goggi
skilji eftir sig dætur sem muni ekki
njóta nærveru hans. Þær munu
heyra hetjusögur af ágæti og
gæsku föður síns, en verst þykir
mér að þær munu kannski telja þær
ýktar. Reyndin er sú að þarna
missti heimurinn sannarlega góðan
mann og vart vissi maður gæfari
sál, það er varla hægt að ýkja um
Gogga frænda.
Þykir mér grimmt að við getum
ekki hist grásprengdir með bumbur
á ættarmótum þegar fram líða
stundir, við vorum meir að segja á
sömu hillu og ég velti stundum fyrir
mér að reyna að starfa með þér
seinna. Ég er þó ríkari maður vegna
kynna okkar, Goggi frændi minn,
ég mun alltaf búa að bernskuminn-
ingum um hetjuna á Akureyri sem
tók mig undir sinn stóra verndar-
væng.
Þín er saknað.
Hjörleifur Skorri Þormóðsson.
Það hriktir í trúnni að vita hvern-
ig komið er.
Uppvaxtarárin eru hverjum
manni mikilvæg og sá sem varð
þeirrar gæfu aðnjótandi að geta
notið þeirra með Þormóði er betri
fyrir vikið. Ég minnist prakkara-
strika, brosa, hláturs og mikilla
styrjalda milli He-Man og Skeletor.
Það var gaman og gott að sækja
Móða heim, systurnar skrýtnar og
foreldrarnir ástkærir. Ég fékk að
vera tíður gestur á hans heimili og
viðurnefni okkar „Móði og Mási“
mun ávallt verða mér nærri hjarta-
rótum.
Það sannast nú sem aldrei fyrr að
þeir deyja ungir sem guðirnir elska.
Þín verður minnst með söknuði,
farðu í friði, frændi og vinur.
Fjölskyldu þinni allri votta ég
innilega samúð mína og bið Guð þau
öll að geyma.
Pétur Már Jónsson
og fjölskylda.
Kveðja frá stjórn
Hugins, Skólafélags MA,
veturinn 1998-1999
Það er sárt að kveðja vini sína
langt fyrir aldur fram. Þormóður
Geirsson var í blóma lífsins, átti
yndislega konu og tvær dætur sem
voru augasteinar föður síns. Þessi
vinur okkar átti marga óskrifaða
kafla í lífsins bók og því kom það
sem reiðarslag þegar skaparinn
kallaði hann til sín. Vorið 1998 vor-
um við, sem þetta skrifum, kjörin til
að stýra Skólafélagi Menntaskólans
á Akureyri á komandi vetri. Flest
okkar þekktumst fyrir en sum ekki.
Það er ekki sjálfgefið að hópur sem
kosinn er til ábyrgðarstarfa og er
úr ólíkum áttum nái endilega saman
en svo var með okkur. Þennan vetur
unnum við saman alla daga og með
okkur tókst kær vinátta.
Það var einstaklega gott að vinna
með Þormóði og hann varð okkur
öllum einstaklega góður og traustur
vinur. Hann var hæglátur, velvilj-
aður og skipti aldrei skapi sama
hvað á gekk. Húmorinn var svolítið
lúmskur og oft vissum ekki hvað
klukkan sló fyrr en það fór að
kumra í honum. Hlátrasköll hinna
voru þá ekki langt undan. Þormóð-
ur var stór maður með stórt hjarta.
Allt það gott sem sagt er um hann
er ekki ofsagt. Minningu hans þarf
Þormóður Geirsson