Skólablaðið - 01.02.1947, Blaðsíða 13

- 13 -
Vargur x véum.
I
ÉSt%íÁ I
I JNPf
%p?
Til er spakmæli> er hljoðar svo s
Menntun er það, sem eftir er, í^egar menn
hafa gleymt því, sem þeir hafa lært.
Með þeim kennslumáta, sem nu tíðkast
um or, að flestir nemanda í 6. bekk eru
alvcg .jafnnær um. hvað. þfeir^éi^i að legg.ja
fyrir sig í lífinu, hvaða haskolafag þeir
ætli að nema. Þetta er hættulegt. Island-
hér í skéla - og líklega öllum öðrum skélf-hefur ekki ráð á éákveðnum og hikandi mönn-
rtlum.
um hér - er hætt við, að lltið eða ekkertjum. Það hefur ekki ráð á að séa sex árum
sé eftir, þegar menn hafa gleymt því, jaf æVi^barna sinna til einskis. -
sem þeir hafa lært. Kennslan er félgin í i Sérstaklega ömurlega koma vankantar
leiðinlegum og andlausum, jafnvel til - j núverandi kennslukerfis^fram í sögukennsl-
gangslausum og nemendum hvimleiðum yfir- Junni, Békin fjallar um kénga,þjéðhöfðingjáo
hlýðingum og upptuggum úr hékum. jstyrjaldir, hardaga, að vísu fremur yfir-
Ef til vill er rangt að kenna kenn- jhorðskennt, en samt að mestu leyti,
urunum um þetta éfremdarástand. Verið ^ Um listir og vísindi fjalla nokkrar
getur að verkefnin séu lögð þannig upp í hlaðsíður^(sem sleppt e-r fyrir gagnfræða-
hendur þeim, að þeir hafi ekki tækifæri jpréf). Smákaflar eru um menningu (sleppt
til að fjalla^neitt um þau persénulega íöllu slíku fyrir gagnfræðapréf). Þjéðskip-
og utan við hékina. Að minnsta kosti a iulegri (social) þréim er lýst svo éfull -
ég hágt með að trúa því og geri það ekkijnægjandi, að'maður veit varla meira um
að oreyndu, að kennarar okkar hafi svo ;hana en áður. Fæstir nemendur neðri bekkja
lítinn áhuga á starfi sínu,að þeir nenni hafa hugmynd um , iðnbyltinguna eða hlistæð
ekki að hugsa neitt^um að leggja eitt- ifyrirhrigði sögunnar fyrr eða síðar, Öll
hvað til málanna sjalfir, utan þess, sem raunhæf tengsl vantar í söguna. Það er é -
í námshékunum stendur. Ef til vill er imögulegt að sjá hana fyrir sér, þar sem
námsefnið svo mikið fyrir hvert ar, að ialls staðar eru skörð og alls staðar vant—
þeir komist ekki út fyrir hið tilskilda,(ar í. Engin tilraun or gerð til söguskoðun-
og er það illa farið og lítið gagn að jar. Ekkert er gert til að sýna nemendum
því, því að bækurnar getur hver^meðal - isöguþréunina,svo.að við getum ekki greint
greindur nemandi lesið heima hjalpar - jorsakir eða ástæður og afleiðingar, Vig
laust . jgetum ekki rennt grun í lögmál sögunnar og
Okkur nemendunum hundleiðist að jþar af leiðandi alls okki reynt að skyggn-
þurfa að lesa utan'. áð, það, sem einhverjrast inn í framtíðina með því aþ draga alykt-
um dettur í hug að skrifa í kennslubék, íanir af fortíðinni,- Allir, sem eitthvað
án þess að skýra nokkuð frá þeim stö'ðum,jum þetta hugsa, hljéta að vera mér sammála
sem allt fagið hyggist á, án nokkurra í þcssu. Undirstaða sögunnar eru ekki kéng-
raka., Blindar staðreyndir, engin þréun, jar og styrjaldir og því síður árstöl(undir
þaraiig- eruþbækurnaii.Mín skoðun er, ao , stúdents próf þarf að læra 7000 ártöl'),
námshækurnar heri að nota sem nokkurs jheldur þréun hennar, Það hefur undan.farið
konar uppistöðigrind, sem kennarinn i íhry.ddað nokkuð á því, að kennarar væru ásak-
gengur út frá í kennslu sinni, auðvitað Jaðir jafnvel á opinberum vettvangi, fyrir
að því tilskildu, að nemendur hafi les- jpélitískan áréður, sérstaklega í sögutím-
ið þetta uppistöðuefni. Sem sagt, jum, Það hlýtur hverjum manni að vera Ijést,
hlýðingar úr námshékum ætti að takmarka j að kennari, sem vill kenna sögu öðruvísi
sem mest og leggja þær niður þar sem helduir en með þessari upptalningu nafna og
því verður við komið. athurða, getur ekki algjörlega dulið, hvar
átakanleg sönnun á máli mínu, sem jhann stendur í stjérnmálun. Segjum t, d,
sýnir deyfðina og drungann í þessum mal- að kennt væri um tínabilið eftir fyrra