Skólablaðið - 01.02.1959, Qupperneq 30

130 -
SALTARINNj, frh. af bls. 128.
"Hun (þ.e. moðir náttura ) lét fleiri konur
fæða.st en karlmenn. " Þetta er náttúrlega
tóm vitleysa, yfirleitt fæðast örlitlu fleiri
karlmenn en konur.
Opna bréfið, sem kemur næst, virðist
í fyrstu vera alveg út í bláinn. Ef betur er
að gáð, kemur þó í Ijós, að þetta er senni-
lega svar við grein, sem er aftast í sama
blaði. Hlýtur þetta að teljast furðuleg ráð-
stöfun ritnefndar. Að minnsta kosti tel ég
það óheiðarlegt að setja greinina sjálfa
aftast í blaðið en svargreinina næstum
fremst. Sennilega er orsökin sú, að annar
svargreinarhöfundurinn er ritnefndarlimur
og hefur honum þótt hæfa að setja sína
grein framar. Ef bera á þessar tvær grein-
ar saman, hlýtur grein B. B. að fá vinning-
inn. Arásín í henni er að mestu leyti mál-
efna.legs en efni svargreinarinnar er aðeins
ómerkilegar dylgjur.
Tillögurnar beint á móti þessari grein
eru sumar meinlausar en aðrar hlægilegar.
Miklir menn yrðum vér, menntlingar, ef
vér gengjum í hópum um bæinn með græn-
ar húfur 5 Leirburðarsta.glið, sem er
neðst á síðunni er heldur skárra en leir-
burðurinn á tveimur næstu síðum á undan.
Næst er frekar þurr en skikkanleg
grein um félagsheimilið. Helzti galli henn-
ar er stílleysið. Greinin hefst á róman-
tískr i þ-æluj breytist síðan á hálikæring
°g grín. Er kemur fram í miðja grein hef-
ur andríkið og húmorinn verið búinn, því
rest-in e r í þurru viðta.lsformi um hluti,
sem allir eru búnir að heyra oft áður.
Saga.n: "Vera Historia" er stæling á
"Tímavélinni" eftir H. G. Wells. Þegar
buið er að stela hugmynd Wells, þarf litla
rithöfundarhæfileika til að sjóða upp úr
hermi smásögu, og hefði vafalaust verið
auðvelt að gera það miklu betur.
Kvennasíðan er skikkanlega skriíuð.
Eina. greinin í blaðinu, sem er fylli-
lega. skrifuð í andanum; "málgagn þriðja
bekkjar" er greinin "Himmelfart þriðja
bekkjar". Hún er skrifuð í ættjarðarstíl,
og gengur einungis út á að sanna hreysti
þriðjubekkinga en ragmennsku og heimsku
efribekkinga. Hugsjónamaðurinn, sem
greinina skrifaði, er einhver mesti patríot,
sem ég hef heyrt getið.
T?á eru eftir tvær pólitískar greinar.
Þær eru einna skárstar af efni blaðsins,
sérstaklega su fyrri. Fyrri hluti hennar
inniheldur anzi smellna samlíkingu.
Seinni hluti hennar er einnig ágætur, en
er stæling á kafla úr "Bréfi til Láru"
Þórbergs Þorðarsonar. Síðari greinin
fjallar um þrjár grundvallarveilur í
framkvæmd sameignarstefnunnar.
"Saltarinn" endar síðan á brandara-
lausum brandara, einhverjum lélegasta,
sem ég hef heyrt, og þá er mikið sagt.
Eins og sjá má, hef ég fátt j?ott um
"Saltarann" að segja. Samt vil eg vona,
að þessi tilraun sé ekki jafn andvana fædd
og hún virðist vera. Fyrir nokkrum árum
gáfu þáverandi þriðjubekkingar út blað.
Þeim tókst aðeins að koma út einu tölu-
blaði, þótt miklu meiri andans menn
stæðu bak við það blað heldur en þetta.
Þar sem gera má ráð fyrir að lífi "Salt-
arans" sé lokið, skora ég á aðstandend-
urna og aðra þriðjubekkinga að gefast
samt ekki upp, þrátt fyrir slæma byrjun.
Skólablaðið tekur áreiðanlega fús-
lega við öllu efni, sem samið er af sæmi-
legri dómgreind.
jóta kappa
SÆTTIR hafa nú tekizt í deilu, sem
reis milli Ólafs R. Grímssonar og rit-
nefndar vegna athugasemdar við grein
Ólafs \rm "M. F. í. Æ. " í síðasta tbl.
Dæmist rétt vera, að ekki hafi þurft að
breyta nema einstökum setningum í
greininni vegna mállýta ( ekki umrita
"frá byrjun" ), en að öðru leyti teljist
athugasemdin réttmæt.
FORSÍÐUMYND blaðsins teiknaði
Kristján Thorlacius. Táknar hún þann
fræga atburð, er Hjörtur Halldórsson
söngkenna.ri vann 1°. 000 kr. í getraun-
inni "Vogun vinnur, vogun tapar".
Aðrar myndir teiknuðu Kristján og
Gunnar Eyþórsson 5.-B.
Skreytingar annaðist ritnefnd.