SunnudagsMogginn - 28.03.2010, Qupperneq 25

28. mars 2010 25
Morgunblaðið/Kristinn
Maður heldur að
áföll séu hræðileg
en svo eru þau til
að styrkja mann.
inga. Ég segi: Börnin taka þessu ótrúlega vel og dóttir mín var að
benda mér á að nýi maðurinn minn ætti að vera alltaf í stuði og
ekki reykja. Þá segir hún: Ég þekki svoleiðis mann, ertu ekki til í
að fara út með vini mínum. Ég sagði: Jú, jú, á maður ekki að gera
það ef maður er skilinn? Svo fór ég út með þessum manni og við
höfum verið saman síðan. Hann heitir Sigurpáll S. Scheving, er
læknir á Landspítalanum og við erum nýflutt saman.“
Var þetta ást við fyrstu sýn?
„Já, að minnsta kosti var ekkert erfitt við fyrstu kynnin. Þetta
gekk mjög eðlilega fyrir sig.“
Tilgangurinn er að elska
Þið eigið von á barni sem er stelpa og verður fjórða dóttir þín.
Hvernig mamma viltu vera eða hefurðu verið?
„Fyrst vildi ég vera besta mamma í heimi. Síðan komst ég að
þeirri niðurstöðu að sennilega væri besta samsetningin sú að vera
nógu góð mamma. Það segir sig í raun og veru sjálft að ef mamm-
an er fullkomin og svarar öllum þörfum barnsins strax og jafnvel
áður en barnið áttar sig á því sjálft að það hefur einhverjar þarfir
þá verður engin örvun og þroski hjá barninu.
Ég er búin að kúvenda í barnauppeldi og þess vegna held ég að
ég treysti mér til að eiga fjögur börn og jafnvel fleiri. Svo verður
nýja barnið sjöunda barnið í hópnum því Sigurpáll á fyrir þrjú
börn og sjálf á ég þrjú.“
Nú ertu orðin stjúpa en er það ekki frekar auðvelt fyrir konu
eins og þig?
„Það er auðvelt að vera góður við börn, miklu auðveldara en að
vera vondur við börn. Það sem skiptir máli er að gera ekki óraun-
hæfar kröfur til sjálfs sín og barnanna. Við eigum heldur ekki að
vantreysta börnum því þau fæðast fullkomin. Þau blekkja aldrei.
Ef þau þurfa eitthvað þá biðja þau um það, þau biðjast ekki afsök-
unar á tilveru sinni. En við fullorðna fólkið erum gjörn á að reyna
að þóknast öðrum, erum stöðugt með undanbrögð og gerum
mikið af því að þykjast. Við getum lært afar margt af börnum.“
Ertu hamingjusöm?
„Já, ég hefði ekki viljað hafa neitt öðruvísi. Maður heldur að
áföll séu hræðileg en svo eru þau til að styrkja mann. Það er hug-
hreystandi að finna að maður getur farið í gegnum áföll og staðið
eftir ekki verri manneskja en áður.“
Þú talar mikið um það hvernig manneskja maður á að vera
og að maður eigi að vera heill. Er einhvers konar trú á bak við
þetta viðhorf?
„Ég hef alltaf verið andlega leitandi. Orðið „holy“ ber í sér
sömu hugsun og að vera heill. Heilagir menn hafa orðið heilagir
vegna þess hversu heilir þeir vou. Það er ekki auðvelt að vera
heill, þótt við fæðumst heil. En ef maður vill vera heill þá er það
verkefni manns að minna sjálfan sig sífellt á það. Þá er maður
fljótur að átta sig á því þegar maður er ekki alveg heill. Og þá
reynir maður bara betur næst.“
Trúirðu því þá að tilgangur lífsins sé að þroska sjálfan sig?
„Það er ágætt að þroska sjálfan sig, en ég held að tilgangur lífs-
ins sé að elska. Það er ekkert gaman að lifa ef ekki er ást og kær-
leikur í lífi manns. Þá er ég ekki endilega að tala um ást á milli
hjóna eða pars heldur það að maður verður að elska lífið, um-
hverfið og fólkið sem maður mætir. Það er yndislegt að finna fyrir
þeim kærleika innra með sér.“
’
Það eru auð-
vitað ótal
ástæður sem
maður getur tínt til
fyrir skilnaði. Mað-
ur gerir ekki áætlun
um að skilja. Þetta
er sennilega ákveð-
ið einhvers staðar
annars staðar.
Maður gerir heldur
ekki áætlun um að
koma með sjöunda
barnið í hópinn.
Þetta eru örlög sem
mér hafa verið
spunnin og ég er
mjög sátt við.