SunnudagsMogginn - 28.03.2010, Qupperneq 35

28. mars 2010 35
Rúnar telur persónugallerí Ladda al-
gjörlega sér á parti. „Ég hef ekki fundið
neinn þekktan grínista í hinum vestræna
heimi sem hefur í mannsöfnuði sínum
a.m.k. tuttugu karaktera sem eru svo
skýrt mótaðir að þeir eru eins og hvert
annað íkon, fyrir svo utan alla hina sem
skipta hundruðum. Sjálfur á ég bara tvo
af þessu tagi og þykist nokkuð góður.
Fólk þarf bara rétt að sjá þessa karla og
kerlingar hans Ladda og getur þá taf-
arlaust nefnt nafn og starfsheiti. „Nei,
Skúli rafvirki!“ – „Saxi læknir!“ Og svo
mætti lengi telja. Með íkon á ég við af-
dráttarlausar ásjónur fólks á borð við
Buster Keaton, Charlie Chaplin og svo-
leiðis týpur.“
Flestir skemmtikraftar eiga sér ein-
kunnarorð sem allir þekkja. Laddi er þó
sennilega sá eini sem Gísli Rúnar veit um í
heiminum sem hefur tekist að gera ein-
kunnarorð (e. catch frase) úr eins-
atkvæðisorði: „Já“. Þá á hann vitaskuld
við öðlinginn Dengsa, sem lætur að svo
mæltu á sér kræla við borðið. „Jaaaaa-
aaaá, Hemmi minn.“
Svo þróaðir eru helstu karakterar
Ladda að Gísli Rúnar er ekki í vafa um að
Laddi gæti hæglega verið í karakter, t.d.
sem Skúli rafvirki, í heila viku. „Laddi
myndi vita upp á hár hvernig hann ætti
að bregðast við öllum mögulegum að-
stæðum. Svo vel þekkir hann Skúla.“
„Hvað segiru?“ glymur þá frekjulega í
Skúla. Ég meina Ladda.
Hvað erum við eiginlega margir við
þetta litla borð?
Gísli Rúnar segir húmor hafa þann
ágæta og þénanlega sið að bíta í skottið á
sér. „Þegar við Júlli vorum ungir og nut-
um sem mestrar hylli sem Kaffibrúsakarl-
arnir höfðum við horn í síðu eldri grínista
fyrir að bjóða bara upp á gamanvísur og
eftirhermur. Núna sé ég ekki betur en
okkar kynslóð skemmtikrafta sé húð-
skömmuð fyrir þetta sama af yngri upp-
troðurum. Svona fer þetta í hringi, “ segir
Gísli og kímir illkvitnislega.
Skrefin verða þyngri
Laddi hefur haft atvinnu af því að vera
fyndinn í hartnær fjóra áratugi. Spurður
hvort þetta sé alltaf jafn auðvelt brosir
hann góðlátlega. „Nei, skrefin upp á svið
verða stöðugt þyngri með árunum.
Kannski er það bara aldurinn. Maður er
fullur efasemda. Það hefur enginn gaman
af þessu! hugsar maður með sér. Þegar
maður er kominn upp á svið er þetta hins
vegar alltaf jafn rosalega gaman. Ég tala
nú ekki um ef viðtökurnar eru góðar.
Fyrir næstu sýningu tekur sama ferlið svo
við aftur.“
Frægt var þegar Laddi ætlaði að fagna
sextugsafmæli sínu með einni eða tveimur
sýningum í Borgarleikhúsinu vorið 2007,
sem þeir höfðu skrifað saman, hann og
Gísli Rúnar, sérstaklega af þessu tilefni.
Sýningar áttu að verða í hæsta lagi fjórar.
Uppfærslan gekk þó engu að síður fyrir
fullu húsi í heil tvö ár. „Kom mér mjög á
óvart, segir Laddi hugsi.
„Það kom mér hins vegar ekkert á
óvart,“ segir Gísli Rúnar. „Hávær minni-
hluti meinhorna hafði nefnilega trúað
Ladda fyrir því að þetta væri vonlaust,
hann ætti ekki lengur nein ítök í húm-
ortaug landans. Þetta voru sömu velunn-
arar okkar og eru t.d. ítrekað að segja
Björgvin Halldórssyni, Sigga Sigurjóns og
öðrum gamalmennum að ráðlegast sé að
leggja söng- og spaugskóna á hilluna –
upptroðurum sem fylla hverja Laug-
ardalshöllina á fætur annarri eins og að
drekka vatn.“
Einstakt persónugallerí
Þegar Heilsubælið er skoðað kemur á dag-
inn að mannskapur þar á bæ nýtur nokk-
uð góðs af kameljónhæfni Ladda. Gísli
Morgunblaðið/Golli
’
Þessar tvær hliðar sömu skipti-
myntar hafa ætíð verið ær og kýr
okkar Ladda og skráðar sam-
kvæmt húmorgengi í takt við þann
gjaldeyri sem alþýðuhollastur var á
hverjum tíma.
Eftir að hafa legið í dvala um langt skeið eru karakterarnir
úr Heilsubælinu í Gervahverfi farnir að láta á sér kræla.
Það hafa þeir gert inni á aðdáendasíðum þáttarins á net-
inu. Þar hafa þeir átt í gagnvirkum samskiptum við aðdá-
endur sína – fyrir atbeina Gísla Rúnars. Það hefur sumsé
verið hægt að spjalla við Saxa lækni, Simonettu Sörensen,
Adolf Litla og alla hina sérvitringana. Fyrir bragðið hafa
ótalsinnum komið óskir frá velunnurum um meira af svo
góðu. Gísli Rúnar og félagar hafa nú í fyrsta skipti léð máls
á því en eins og kom fram í Morgunblaðinu á föstudag er í
fullri alvöru verið að kanna möguleika á gerð nýrra þátta um
Heilsubælið þessa dagana.
„Stöð 2 bað okkur strax eftir að sýningum á fyrstu þátta-
röðinni lauk að gera fleiri þætti en við vildum það ekki. Vor-
um hrædd um að ofbjóða fólki. Eftir á að hyggja var það
auðvitað bölvuð vitleysa,“ upplýsir Gísli Rúnar.
Í stað þess að halda Heilsubælinu opnu bauðst hópurinn
til að gera nýja þætti, Hótel Sódavatn, og var það sam-
þykkt. Þegar handrit lá fyrir og tökur voru að hefjast var
hins vegar skipt um eigendur á Stöð 2 og blésu þeir nýja
þáttinn af. „Það voru víst ekki til peningar,“ segir Gísli Rún-
ar. „Það var bagalegt enda höfðum við lagt mikla vinnu í
þetta verkefni.“
Læknavísindunum hefur fleygt fram á síðustu 23 árum
og Gísli Rúnar brennur í skinninu að taka nýjar deildir í
notkun á Heilsubælinu, svo sem lýtalækningadeild og de-
tox-deild. Þá segir hann freistandi að stefna fleiri karakter-
um úr galleríi Ladda á bælið, til dæmis Dengsa, Þórði hús-
verði, Elsu Lund og Marteini Mosdal. Laddi horfir á hann:
„Þau yrðu þá öll á geðdeild!“
Að vakna af dvala
Herðablaðið, ársþriðjungsrit Heilsu-
bælisins, fylgir með nýja mynddisk-
inum. Það var stofnað sem einblöð-
ungur árið 1953 af Herði Litla, bróður
dr. Adolfs Litla. Fljótlega var Herða-
blaðið stækkað upp í heila opnu með
það fyrir augum m.a. að herða blaðið,
en það var lengi vel framan af notað
sem blævængur fyrir asnasjúklinga
hælisins á heitum sumardögum.
Í Herðablaðinu eru nýjustu fréttir af
starfsfólki og sjúklingum á Heilsubælinu.
Þar segir m.a.: „Búist var við því að Olgeir Ólafsson (61),
stundum einnig nefndur Olli Offviti, gæti útskrifast af Heilsu-
bælinu í dag. Í gærmorgun fjarlægðu læknar gifsið sem hann
hefur haft á hægra fæti í rúm 22 ár. Nýtt gifs var þó tafarlaust
sett á hann aftur er í ljós kom að það var holt að innan og fót-
urinn horfinn. Telja læknar jafnvel líkur á því að Olli hafi aldrei
haft neinn fót en hafi smyglað sér einfættur inn á Heilsubælið,
á sínum tíma, á fölskum forsendum til þess að þurfa ekki að
vinna. Nefnd undir stjórn dr. Adolfs vinnur nú í málinu.“
Ævisaga á frímerki
Í tilkynningu frá sjoppu Heilsubælisins kemur fram að vænt-
anleg sé í búðir ævisaga Lilla aumingja. Verður hún gefin út á
frímerki.
Einnig er greint frá því að dæmisögubæklingurinn „Hvað á
barnið að heita?“ eftir séra Svavar sé væntanlegur í enskri þýð-
ingu undir titlinum „Don’t mess with me.“
Loks er við hæfi að vitna í Heilráðabók Saxa læknis: „Eitt
léttvínsglas á dag getur verið afbragðsgott gegn hjartasjúkdóm-
um. Gallinn er sá að glerbrotin geta unnið óbætanleg spjöll á
þarmaveggjunum.“
Og: „Miðaldra karlar koma iðulega hingað á stofuna og
kvarta undan roða í kinnum. Mitt ráð til þeirra er yfirleitt vin-
samlegt en svohljóðandi: Hvernig væri að nota aðeins minni
kinnalit, helv ... klæðskiptingurinn þinn!“
Herðablaðið stækkað
til að herða blaðið