SunnudagsMogginn - 19.09.2010, Blaðsíða 45

19. september 2010 45
Lífsstíll
B
ækur eru veikleiki minn eins og sést á yf-
irfullum bókaskápnum heima hjá mér. Þessi
veikleiki hefur sjálfsagt alltaf verið til staðar
og löngum hefur mér fundist að jólin kæmu
ekki nema ég fengi í það minnsta eina
bók í jólagjöf. Veikleikinn tók hins
vegar að ágerast upp úr tvítugu og eig-
inlega að breytast í nokkurs konar fíkn.
Þá fór það að gerast æ oftar að ég fór út
til að kaupa mér einhverja flík sem mig
vantaði en fann ekkert og kom í stað-
inn heim með einhvern doðrantinn eða
þá eitthvað fyrir heimilið. Ástandið
varð sérstaklega slæmt þegar ég bjó er-
lendis og tókst að þefa upp allar bóka-
útsölur og lagersölur sem haldnar voru.
Bókafjallið óx og dafnaði, fyllti bóka-
hillur, náttborð og skrifborð og endaði á gólfinu. Að-
alvandamálið tók þó við þegar flutt var á milli borga og
ég tala nú ekki um á milli landa. Þá svitnaði ég og bylti
mér í svefni yfir þeim sem ég varð að láta af hendi en
vandamálið var orðið svo slæmt að eitthvað varð undan
að láta. Svo flutti ég með allt hafurtaskið heim og byrj-
aði að safna upp á nýtt.
Nú finnst mér mjög gaman að finna gamlar og
skondnar bækur og er alltaf á höttunum eftir einhverju
skrýtnu. Nýlega var ég í Kolaportinu og lenti þar á
spjalli við vinalegan bóksala sem ég keypti hjá hina
merku bók Heilsufræði ungra kvenna. Þar má finna
mjög svo þarfar upplýsingar fyrir ungar konur eins og
um það hvernig best sé að velja föður að börnum sín-
um. Á 900 krónur fannst mér ég hafa
gert reyfarakaup og bóksalinn sagði
mér að koma svo við aftur einn daginn
til að kíkja í skápinn. Þar væru alltaf að
bætast við undarlegar bækur. Ég mun
örugglega taka hann á orðinu einn dag-
inn og halda áfram að bæta við nýjasta
hauginn. Það er nefnilega ekkert grín
að vera bókaormur svo ekki sé talað
um þegar áhugi á ýmiskonar gömlum
og furðulegum hlutum bætist þar ofan
á. Ég er hætt að berjast á móti veikleik-
anum í dag en reyni að forðast staði
sem ég veit að verða mér hættulegir. Það er að segja
staði þar sem finna má forvitnilegar bækur á of góðu
verði. Stundum ræð ég samt bara ekki við og finnst
alltaf jafn skemmtilegt að bæta við nýrri í safnið. Einn
daginn eignast ég svo bara vonandi íbúð eða hús þar
sem ég get innréttað bókaherbergi og látið fara vel um
allar gersemarnar sem ég hef sankað að mér. Þá munu
bækurnar allar fá sitt pláss og ég get hætt að sofa illa
yfir því að þurfa hugsanlega að gefa einhverjar þeirra
frá mér.
Bókafjall
sem
stækkar
Lestur bóka vekur með
manni forvitni, fræðir mann
og skemmtir. Fátt er notalegra
en að sitja inni með góða bók
í haustrigningunni.
María Ólafsdóttir maria@mbl.is
’
Nýlega var ég
í Kolaportinu
og lenti þar á
spjalli við bóksala
sem ég keypti hjá
hina merku bók
Heilsufræði ungra
kvenna.
Fyrir bókaorma og áhugafólk um bókafólk ætti í raun
að vera skyldumæting á menningarhátíðina Kultur
Festival í Stokkhólmi sem haldin er í borginni í ágúst ár
hvert. Hátíðin endar nefnilega á því að allri Dronn-
inggatan eins og hún leggur sig er breytt í bókamarkað
og hlýtur það að teljast með stærstu bókamörkuðum
heims. Á markaðnum er að finna bækur úr ótal ólíkum
flokkum og ætti að reynast áhugasömum auðvelt að
rölta um og sökkva sér ofan í litríka bókakili sem þar er
að finna.
Götu breytt í markað
Stokkhólmur er draumastaður bókaorma í ágúst.
Það blundar í okkur mörgum
að lesa ekki einungis bækur
heldur líka að prófa að skrifa
eina sjálf. Í því tilfelli getur
verið mjög gott að fara á
námskeið í skapandi skrif-
um eða öðru álíka sem
hjálpar fólki við að taka
fyrsta skrefið. Síðan er um
að gera að safna hugmynd-
unum sínum saman á einn
stað í bók eða á tölvuna.
Þannig týnast þær ekki eða
gleymast en það er jú afar
svekkjandi að týna afbragðs góðri hugmynd. Eins er
mikilvægt að vera ekki feiminn og leyfa öðrum að
skoða það sem maður skrifar. Það verður að þjálfa vilji
maður einhvern tímann geta leyft algjörlega ókunnug-
um lesendum að lesa. Á netinu eru líka til rithringir þar
sem hægt er að setja inn ljóð og sögur og um að gera
að nýta sér tæknina til að prófa sig áfram. Svo er um
að gera að skrifa sem mest og æfa sig og líka að koma
aftur að einhverju sem maður byrjaði á en var ekki
ánægður með og gat ekki klárað. Þannig vilja oft bestu
textarnir verða til.
Rithöfundur kemur upp
úr skúffunni
Tölvutæknin auðveldar
ritstörfin í dag.
Morgunblaðið/Arnaldur
Laugh, Cry, Eat Some Pie: A Down-to-
Earth Recipe for Living Mindfully er
hnyttinn og skemmtilegur titill á nýrri
bók eftir Deanna Davis en bókin er
sambland af sjálfshjálpar- og upp-
skriftabók.
Bráðnuð súkkulaðibaka
Í bókinni blandar höfundurinn sinni
eigin lífsspeki og annarra í léttum dúr
saman við bökuuppskriftir. Líkt og
með uppskriftir fer það síðan eftir
smekk fólks hvort því líkar við slíka
bók. Davis er fyrirlesari og hefur hald-
ið smiðjur tengdar þessu málefni en
hún hefur áður gefið út tvær sjálfs-
hjálparbækur. Davis heldur því fram
að, líkt og lífið, snúist bökubakstur
um það að blanda saman hráefnum
sem ekki eru endilega góð ein og sér
og gera þannig úr þeim eitthvað góm-
sætt. Hún mælist til þess að fólk nýti
sér hlátur, vináttu og meðvitaða virkni
í lífinu til að komast í gegnum erfið
tímabil.
Hverju viðfangsefni í bókinni fylgir
viðeigandi uppskrift af svipuðum toga
eins og Chocolate Meltdown Pie en í
bókinni leikur höfundur sér líka mjög
að orðaleikjum í tengslum við mat og
andlega heilsu. Bókin er mjög á léttu
nótunum sem kannski hentar ekki öll-
um en hún er gæti verið forvitnileg fyr-
ir mataráhugafólk í leit að sjálfu sér. Í
það minnsta má þá alla vega nota
uppskriftirnar til að baka sér eitthvað
gott.
Sjálfshjálpar-
bakstur
Líkt og lífið snýst bökubakstur um það að gera eitthvað gott úr ólíkum hráefnum.