Morgunblaðið - 25.02.2010, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 25.02.2010, Blaðsíða 20
20 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. FEBRÚAR 2010 Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á slóðinni http://morgunbladid.blog.is/ Grikkir eru íverulegumfjárhags- vandræðum. Það er svo sem ekki nýtt að þjóðir lendi í niður- sveiflum og þykir ekki alltaf fréttnæmt. Íslendingar hafa fengið sinn skammt af slíkum þrautum og meðan atvinnu- lífið var einhæft var náttúran oft stærsti leikarinn á sviði efnahagslífsins. Hafísár gerðu okkur erfitt fyrir og kal í túnum þjakaði bændur. Síldin, sem verið hafði upp- spretta auðs, hvarf eins og það var kallað og kjör þjóð- arinnar krepptust í kjölfarið svo dæmi séu tekin. Nú erum við í einni kreppunni. Fjarri því að vera ein, en erum þó með okkar eigin útfærslu. Þeir sem lögðu undir sig við- skiptalífið á Íslandi voru ólánseintök og æði dýrkeypt. Í kjölfarið fengum við stjórn- völd, sem með aðgerðum sín- um og stefnu keppast við að festa kreppuna í sessi, veikja hvern vaxtarsprota sem glittir í og draga úr mönnum þrótt og kjark. Grikkir fengu sinn skammt af efnahagslegum afturkipp veraldarinnar. En þeir hafa til viðbótar sína eigin útgáfu af vandamálum. Þeir spenntu bogann hátt eftir að þeir komust á lánamarkað, sem veitti þeim aðgang að fé eins og þeir væru órjúfanlegur hluti af þýsku efnahags- maskínunni í gegnum evr- una. En lánveitendur urðu sí- fellt órólegri. Þeir fóru að átta sig á að þótt myntin væri sameiginleg var ekki sólidar- ísk ábyrgð á skuldunum. Reikning sem Aþena hafði skrif- að undir þýddi ekki að reyna að rukka í Berlín. Þótt seðlabanki svæðisins væri kominn til Frankfurt og gæfi þar út evrur með grísk kennileiti á klinkinu sem þar var dreift náði það ekki lengra. Þeir í þeim banka vildu ekki kannast við að þeir væru útgefendur á grískum víxlum. Vaxtakostnaðurinn, sem kenningin um evruna hafði sagt að ætti að vera svipaður eða sambærilegur á svæðinu öllu, fór á flug í Grikklandi. Hann margfald- aðist á fáeinum mánuðum, og það dugði ekki til. Grísk rík- isskuldabréf urðu torseljan- leg vara. Og Grikkir, sem höfðu trúað því að mynt- samstarf og bandalag í Brussel þýddi að þar væri hjálp að fá, vöknuðu upp af þeim draumi fremur harka- lega. Og nú mótmæla menn á götum hinnar sögufrægu borgar. Og þótt háreystin sé töluverð þá heyra ekki þeir sem þyrftu. Þeir eru í óra- fjarlægð. Grikkir geta ekki beitt þeim úrræðum sem enn er hægt að nýta hér í norðr- inu. Þeir fá bein og hrokafull fyrirmæli: Lækkið laun, lok- ið velferðarstofnunum, segið upp opinberum starfs- mönnum, hækkið lífeyrisald- urinn, dragið úr stuðningi við listir og menningu og þar fram eftir götunum. Grikkir eiga ekki lengur leið sinnar eigin myntar út úr vand- anum. Valdboðið að utan er eini kosturinn sem býðst. Þeim var nær. Grikklandi er nú stjórnað með tilskipunum norðan úr Evrópu } Grikkland á fáa kosti Íslensk stjórn-mál eru stund- um stóryrt og stormasöm. En það gengur víðar töluvert á. Gordon Brown, sem ekki er í Íslandsvina- félaginu, hefur fundið til te- vatnsins að undanförnu og ekki í þjóðlegri breskri merk- ingu. Hann hefur verið sak- aður um að vera eins og naut í flagi í Downingstræti. Þar skjálfi og nötri undirsátarnir, enda karl illur viðureignar þegar hann er í ham. Við könnumst svo sem við þetta, alræmd hryðjuverkaþjóðin. Og nú er nágranninn, Dar- ling fjármálaráð- herra, sem á heima á númer 11 búinn að segja sitt. Hann hefði fengið það óþveg- ið úr númer 10 eftir að hafa upp- lýst í október 2008 að illt væri í efni fjármálanna, djúp kreppa í vændum og volæði. Þetta var ekki sá óður sem Brown vildi heyra. „Þá voru árásarsveitir andskotans ræstar út gegn mér,“ sagði fjármálaráðherrann í viðtali. Nú fer maður loks að skilja af hverju Jóhanna hefur ekki lagt í Lundúnaferð til að leysa Icesave-málið. Breski forsætisráð- herrann sakaður um skapofsa, jafnt af starfsfólki og starfsbræðrum } Brown slær um sig S turla Böðvarsson segir í pistli á Pressunni að landið sé stjórnlaust og formenn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks, Bjarni Bene- diktsson og Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, þurfi að vera viðbúnir því að taka við og koma þjóðarskútunni á réttan kjöl. Stundum er sagt að menn eigi að gæta þess hvers þeir óska sér því ósk þeirra gæti ræst. Þetta mætti Sturla Böðvarsson hafa í huga þegar hann óskar þess að Bjarni og Sigmund- ur Davíð taki við stjórn landsins. Þegar Sturla segir í grein sinni að Bjarni sé efni í þjóðarleiðtoga virðist sem hann sé að gefa ímyndunarafli sínu fulllausan tauminn. Margt gott má segja um Bjarna Benediksson en eitt er víst og það er að leiðtogahæfileika skortir hann sárlega. Bjarni nýtur langt í frá nægilegs trausts í eigin flokki, eins og kannanir hafa sýnt, og þjóðin hefur heldur ekki látið sannfærast. Fréttaflutningur af viðskiptatenglsum Bjarna hefur ekki orðið til að styrkja stöðu hans. Jafnvel dyggir sjálfstæðismenn ræða um alvarlegan forystuvanda. Þegar Sigmundur Davíð var kjörinn formaður Fram- sóknarflokksins voru miklar vonir við hann bundnar. En fljótlega eftir formannskjörið varð gjörbreyting á Sig- mundi. Hann hefur fest sig í dómsdagsspám og almenn- ingur veit að þegar hann birtist á sjónvarpsskjánum er ekki góðra tíðinda að vænta. Formaður stjórnmálaflokks sem eingöngu segir þjóðinni vondar fréttir mun aldrei ná hylli almennings, jafnvel þótt hann kalli bölmóð- inn raunsæi. Það verður engan veginn séð að Bjarni og Sig- mundur séu mennirnir sem þjóðin kýs að láta leiða sig út úr vandanum. Steingrímur J. Sigfús- son hefur tekið að sér þjóðarleiðtogahlutverkið undanfarna mánuði. Ef menn viðurkenna ekki dugnað og þrautseigju Steingríms J. sýna þeir einfaldlega ekki sanngirni. Um Jóhönnu Sigurð- ardóttur má svo margt gott segja, en það er fyrst og fremst Steingrímur J. sem hefur tekið þá slagi sem þarf að taka. Stundum virðist hann einn í þeirri baráttu sem segir kannski sitthvað um ástandið innan ríkisstjórnarinnar. Þegar litið er yfir hið pólitíska svið virðist ekki þar að finna nýja þjóðarleiðtoga. Forystuvandi hrjáir alla stjórnmálaflokkana í einhverjum mæli, nema vinstri græna. Ef Steingrímur J. kýs að hverfa úr stjórnmálum á flokkurinn varaformanninn, Katrínu Jakobsdóttur, sem er svo geðug, heiðarleg og sönn að það virðist ganga kraftaverki næst að hún skuli þrífast svo óspillt í þeim drullupolli sem íslensk stjórnmál eru. Forystuvandi Samfylkingarinnar er engu minni en Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks. Tveir karlmenn láta sig dreyma um formennsku, Árni Páll Árnason og Dagur B. Eggertsson. Báðir eru einstakir sérfræðingar í því að tala lengi og mikið um ekki neitt. Þjóðin þarf nýja leiðtoga en vandséð er hvar þá er að finna. kolbrun@mbl.is Kolbrún Bergþórsdóttir Pistill Leit að nýjum leiðtogum STOFNAÐ 1913 Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík. Ritstjórar: Davíð Oddsson Haraldur Johannessen Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal Útgefandi: Óskar Magnússon Getur reynst erfitt að manna stöður í sumar Eftir Hlyn Orra Stefánsson hlynurorri@mbl.is Í slenskum læknum og öðru heilbrigðisstarfsfólki hafa lengi boðist hærri laun er- lendis. Með falli krónunnar jókst launamunurinn, auk þess sem óhjákvæmilegar hagræð- ingaraðgerðir í kjölfar hruns tekju- stofna ríkisins hafa valdið auknu álagi á heilbrigðisstarfsfólk. Þrátt fyrir að læknum starfandi á Íslandi hafi fækkað um 90 á tveimur árum, eins og greint var frá í Morg- unblaðinu í gær, segjast aðilar innan heilbrigðisgeirans sem rætt hefur verið við ekki enn finna fyrir auknum læknaskorti. Hins vegar hafa margir áhyggjur af því að erfiðlega muni ganga að manna læknastörf á landsbyggðinni í sumar. Hingað til hefur gjarnan verið brugðið á það ráð að fá lækna af höf- uðborgarsvæðinu til starfa á lands- byggðinni í sumarfríum sínum. Nú velja margir hins vegar frekar að vinna í útlöndum í fríunum. Kerfinu blæðir „Ég hef ákveðnar áhyggjur af því að einstaklingar sem eru skráðir læknar á Íslandi fari utan í frítíma sínum eða launalausum leyfum. Þar með blæðir kerfinu, þótt þeir séu áfram starfandi læknar á Íslandi,“ segir Geir Gunnlaugsson landlæknir. Mögulega verði af þessum sökum erf- itt að manna stöður á landsbyggðinni í sumar. Flókið er að segja til um hvort og þá hversu mikið læknum starfandi hér á landi hafi fækkað, segir land- læknir, enda margir skráðir hér á landi þótt þeir starfi erlendis. Fram- undan hjá embættinu sé hins vegar að reyna að kortleggja þróunina í þessum efnum. Björn Zoëga, forstjóri Landspítala – háskólasjúkrahúss, segir að þótt ekki sé hægt að tala um landflótta séu læknar greinilega farnir að horfa meira í kringum sig. „Við finnum fyr- ir óróleika hjá vissum læknum og finnum líka fyrir því að sumir læknar hafa unnið í útlöndum í fríum.“ Spurn er eftir íslenskum læknum í öðrum löndum, enda læknaskortur víða í Evrópu og á Norðurlöndum. Björn bendir á að ungir íslenskir læknar myndi oft góð tengsl við læknasamfélagið í þeim löndum þar sem þeir dvelja til að afla sér sérhæf- ingar. Þeir eigi því oft tiltölulega auð- velt með að ráða sig til starfa í lönd- um þar sem þeir bæði þekkja til og aðrir þekkja til þeirra. Meðvitandi um hættuna „Við erum okkur mjög vel meðvit- andi um að mögulega sé hætta á því að við missum hæft fólk til útlanda,“ segir Álfheiður Ingadóttir heilbrigð- isráðherra. Mikilvægt sé að fylgjast eins vel og hægt er með þessum mál- um. „En samkvæmt þeim upplýs- ingum sem ráðuneytið hefur eru eng- in merki enn um stórfelldan land- flótta hjá heilbrigðisstéttum.“ Undanfarið hefur þó eitthvað borið á því, að sögn Álfheiðar, að lækna- nemar fari utan til sérfræðináms strax að loknu kandídatsnámi hér heima, frekar en að vinna í tvö til þrjú ár eins og áður tíðkaðist. Auk þess hefur orðið vart við að læknanemar dvelji gjarnan lengur en áður erlend- is vegna sérfræðináms. Morgunblaðið/ÞÖK Með augun opin Forstjóri LSH segist finna fyrir því að læknar horfi meira til útlanda. Hann verður þó ekki var við landflótta úr heilbrigðisgeiranum. Ekki virðist vera orðið vart við læknaskort hér á landi. Þó eru áhyggjur af því hvernig takist að manna stöður á landsbyggðinni í sumar, enda velja læknar að vinna erlendis í fríum sínum. „ÞAÐ er verið að draga úr þjón- ustu í heilbrigðiskerfinu, sem kemur óhjákvæmilega niður á sjúklingum,“ segir Sigmar B. Hauksson, formaður Astma- og of- næmisfélagsins og stjórnarmaður í SÍBS. Hann segir sjúklinga nú þegar finna fyrir fækkun heilbrigðis- starfsfólks og almennum sam- drætti með þrennum hætti. Í fyrsta lagi sé orðið mun erfiðara að fá tíma hjá lækni. „Þetta hefur aukist greinilega undanfarnar vik- ur.“ Í öðru lagi veldur takmörkun á greiðsluþátttöku ríkisins kostnaði dýrustu lyfjanna því að sjúklingar skipta úr dýrari lyfjum yfir í ódýr- ari. Skiptin geti reynst fólki erfið, enda taki oft tíma að finna réttu lyfin eða lyfjablönduna. „Í þriðja lagi er biðin eftir að komast í aðgerðir á spítölum greinilega farin að lengjast.“ ÞURFA AÐ BÍÐA LENGUR ››

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.