Morgunblaðið - 25.02.2010, Blaðsíða 21

21
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. FEBRÚAR 2010
Gleði Forsetahjónin heimsóttu í gær Norðlingaskóla sem hlaut Íslensku menntaverðlaunin í fyrra. Hjónin litu við í útiskólastofunni Björnslundi og virðist Dorrit hafa komið sér vel fyrir þar.
Kristinn
UPPBYGGING á heilsutengdri þjónustu á
Ásbrú hefur vakið nokkra athygli að und-
anförnu. Því vildu undirritaðir fjalla í stuttri
grein um aðkomu og áhuga sveitarfélaga á
Reykjanesi á verkefninu.
Hugmyndin um uppbyggingu heilsuþorps
á Ásbrú er byggð á nýlegri greiningu á sam-
keppnishæfni svæðisins. Greiningin sýndi
gríðarleg tækifæri fyrir Íslendinga til að
bjóða heilbrigðisþjónustu við erlenda rík-
isborgara, svonefnda heilsuferðaþjónustu.
Mannauður kvenna
Það kann að skjóta skökku við að þegar
rætt er um atvinnusköpun komi heilbrigð-
isstörf til umræðu. Við erum öllu vanari um-
ræðum um „harðari“ verkefni svo sem vega-
gerð og stóriðju. En íslensk
heilbrigðisþjónusta er með því besta sem
gerist í heiminum og við búum að miklum
mannauði á þessu sviði. Þessi mannauður er
reyndar sannkallaður kvenauður en á Heil-
brigðisstofnun Suðurnesja starfa til dæmis
27 karlar og 187 konur. Við erum stoltir af
þessum kvenauði og viljum að þær njóti
fleiri tækifæra til þess að nýta sína þekk-
ingu og dugnað.
Ekki bara skurðaðgerðir
Þó svo að í upphafi hafi verið litið til
skurðstofa á HSS og nú til sjúkrahússins á
Ásbrú eru skurðaðgerðirnar sjálfar í raun
bara hluti þeirrar heildrænu meðferðar sem
stefnt er að. Að lokinni aðgerð tekur við fjöl-
breytt endurhæfing þar sem læra þarf á nýj-
an lífstíl, allt frá mataræði og líkamsrækt, til
sálfræðilegrar meðferðar. Þetta þekkja Ís-
lendingar frá Hveragerði og Reykjalundi.
Fjölbreytt uppbygging
Starfsemi sjúkrahúsins styrkir grundvöll
annarra aðila, og eykur líkur á því að nýir
aðilar komi að uppbyggingu á Reykjanesi.
Uppbyggingin veitir Keili, miðstöð vísinda,
fræða og atvinnulífs, mikil tækifæri til upp-
byggingar og þróunar á heilsuskóla sínum.
Með starfseminni kemur á svæðið mikil
þekking og þörf fyrir miðlun hennar, bæði
til starfsfólks sem og beint til sjúklinganna
sjálfra.
Litið er til samstarfs við Bláa lónið sem
hluta af aðdráttarafli Heilsuþorps með öfl-
ugu samstarfi þar á milli. En þar hefur verið
stunduð heilsuferðamennska um árabil í
formi lækningarlindar Bláa lónsins. Sam-
hliða munu svo aukast umsvif nærliggjandi
þjónustufyrirtækja því litið er til þess að
bæði sjúklingar og aðstandendur þeirra
sæki sér afþreyingu og þjónustu í nær-
umhverfinu meðan á dvöl þeirra stendur.
Það er bjargföst trú okkar sem þetta
skrifa að uppbygging sjúkrahúss að Ásbrú
sé mikið framfaraskref fyrir Reyknesinga
og landsmenn alla sem muni skila miklum
ábata fyrir þjóðfélagið.
Eftir Árna Sigfússon, Ásmund
Friðriksson, Róbert Ragnarsson
og Sigurð Val Ásbjarnarson
Árni
Sigfússon
Höfundar eru bæjarstjórar á Reykjanesi
Heilsuferðamennska – Græn stóriðja á Ásbrú
Ásmundur
Friðriksson
Róbert
Ragnarsson
Sigurður Valur
Ásbjarnason
»Uppbygging sjúkrahúss á
Ásbrú er mikið framfara-
skref fyrir landsmenn alla sem
mun skila miklum ábata fyrir
þjóðfélagið
AÐ UNDAN-
FÖRNU hafa heyrst
raddir um það að rétt-
ast væri að breyta
tímareikningi á Íslandi
og seinka klukkunni
um eina stund frá því
sem nú er að vetri til
eða jafnvel allt árið. Í
grein sem geðlæknir
og „áhugamaður um
rétta klukku á Íslandi“
ritar í Morgunblaðið 15. febrúar er
því haldið fram að núverandi skipan
hafi verið ákveðin á sínum tíma
„með tilliti til samstillingar við evr-
ópskan tíma, og út frá við-
skiptafræðilegu sjónarmiði“.
Greinarhöfundur leggur út af
þessu og kemst að þeirri niðurstöðu
að þessi rök séu löngu úrelt. Ef við-
komandi hefði kynnt sér málavexti
hefði hann orðið þess vísari að það
voru ekki viðskiptaleg
sjónarmið sem réðu
því að núgildandi lög
um tímareikning voru
sett árið 1968. Þetta
atriði var að vísu nefnt
í greinargerð með
frumvarpinu, en ekki
sem fyrsta röksemd
heldur sú áttunda af
þeim níu sem taldar
voru upp. Auk þess
getur röksemdin varla
talist úrelt því að á síð-
ari árum (síðast árið
2006) hafa komið fram tillögur á Al-
þingi um að flýta klukkunni enn
frekar yfir sumarið, og þá ekki síst
vegna viðskiptalegra sjónarmiða.
Hér mætast því andstæðar skoð-
anir.
Gallinn við báðar þessar tillögur
er sá að flutningsmenn einblína á
kosti hvorrar tillögu um sig en huga
lítt að ókostunum. Ekki er unnt að
stilla klukkur eftir sönnum sóltíma,
og þess vegna er í rauninni ekkert
sem kallast getur rétt klukka í þeim
skilningi að hún fylgi sólinni. Still-
ing klukkunnar er og verður ætíð
málamiðlun og skoða þarf kosti og
galla hverrar lausnar. Það sem ein-
um finnst mikilvægt finnst öðrum
litlu skipta svo að leita verður þeirr-
ar niðurstöðu sem flestir geta sætt
sig við. Þetta var gert við lagasetn-
inguna 1968, og góð sátt ríkti um
niðurstöðuna í áratugi. Nú er komin
til sögunnar ný kynslóð sem þekkir
ekki forsögu málsins og vill breyt-
ingar, ýmist í þá átt að flýta klukk-
unni eða seinka henni.
Meginástæðan fyrir lagasetning-
unni 1968 voru óþægindin af því að
breyta klukkunni tvisvar á ári þegar
skipt var milli „vetrartíma“ og
„sumartíma“. Færsla klukkunnar
var sífellt umkvörtunarefni sem
birtist í fjölmörgum lesendabréfum
til dagblaðanna. Þar sem almenn-
ingur var orðinn þreyttur á þessu
hringli með klukkuna eins og það
var kallað, stóð valið milli þess að
hætta við „sumartímann“ eða láta
hann gilda allt árið. Flestir þeirra
sem spurðir voru álits, þar á meðal
forsvarsmenn í atvinnulífi og skól-
um, vildu heldur seinni kostinn. Það
sem úrslitum réð var ósk manna um
lengri birtutíma eftir vinnu og meiri
tíma til útivistar. En umfram allt
vildu menn losna við hringlið.
Íslendingar eru ekki einir um að
búa við fljóta klukku. Það má glöggt
sjá á yfirlitskorti sem birt er í
Almanaki Háskólans. Sem dæmi má
taka Rússland, Kína, Kanada og
Alaska þar sem klukkan er víða 1-2
klukkustundum á undan beltatíma
að vetrinum, og jafnvel meira að
sumri til. Þess má geta að forsætis-
ráðherra Bretlands lýsti nýlega
áhuga sínum á að taka upp fljóta
klukku allt árið eins hér er gert og
Bretar gerðu reyndar í tilrauna-
skyni á árunum 1968-1971. Sú til-
raun leiddi til umtalsverðrar fækk-
unar umferðarslysa, en einnig telja
menn að breytingin yrði til hags-
bóta fyrir ferðamannaþjónustuna.
Ekki er þó víst að af þessu verði því
að taka þarf tillit til margra sjón-
armiða sem sumpart eru önnur í
Bretlandi en hér
Ég vil eindregið ráðleggja þeim
sem vilja breyta tímareikningi á Ís-
landi að staldra við og kynna sér all-
ar röksemdir í málinu, þar á meðal
kosti núgildandi fyrirkomulags. All-
mikinn fróðleik um þetta efni er að
finna á vefsíðu Almanaks Háskólans
www.almanak.hi.is/klukkan.html.
Eftir Þorstein Sæ-
mundsson » Gallinn við báðar
þessar tillögur er sá
að flutningsmenn ein-
blína á kosti hvorrar til-
lögu um sig en huga lítt
að ókostunum.
Þorsteinn Sæmundsson
Höfundur er stjörnufræðingur.
Um tillögu að breyttum tímareikningi