Skólablaðið - 10.11.1962, Qupperneq 14

- 78 -
NARLA þótti mér Skólablaðið
koma út í annað sinn á vetr-
inum. Akafi ritstjórans virð-
ist mikill, en þó fór hér sem
áður, að hann kastaði ás og
daus. Samt er búningur blaðsins með
ágætum. Hið hvimleiða útsaumsstafalag
fyrirsagna hefur verið lagt niður utan
enn blasir það við á bókarrassinum á
blaðsíðu þrjú. Auglýsingar eru hins
vegar óunnar og andlausar. I blaðinu
er slíkt úðumkrúð prentvillna, að varla
verða munuð dæmi annars eins. Til
varnar þessu bókstafahröngli skal rit-
nefnd bent á að lesa prófarkir af þess-
um fáu blaðsíðum.
Fyrsta grein blaðsins undir forsetn-
ingarliðnum frá ritstjóra, byrjar á herj-
ans miklu brambolti gegn talnalegu mati
á andlegum verðmætum. Eftir þann
þeysing ber ritstjóra að prentfrelsi og
nefnir hann þá óðara tölur og prósentur
og loks þegar þessari fantareið er lokið,
eru taldar upp persónur harmleiks!
Dómur: Furðulegur samsetningur.
Næst verða fyrir "Þrjár dróttkvæðar
vísur orktar fyrirfram ellegar eftir á".
Titillinn er óákveðinn jafnvel hálfkær-
ingslegur. Svo hefst kvæðið, allt leikur
á reiðiskjálfi einkum þó merking og
skáldskapur kvæðisins. Höfundur virð-
ist leggja allt sitt í að hafa hátt vísn-
anna rettan, en tekst þó ekki.
Jóni Sigurðssyni,höfundi þessara vetrar-
vísna, væri hollt að hugleiða vísu Björns
á Skarðsá, sem hér fylgir og taka síðan
upp léttari háttu:
Margur boga fyrir sér fann
fýsir voga spenna þann
upp að toga ekki kann
er að roga þó við hann.
Dómur : Laklegar vísur.
Þorvaldur Olafsson skrifar um
kennslu. Þó ég sé honum ekki alls kost-
ar sammála á hann þakkir skildar fyrir
að ympra á ýmsu athyglisverðu. Minni-
máttarkennd stærðfræðideildarnema gagn-
vart máladeildinni kemur fram hjá hon-
um. Ekki ligg ég honum á hálsi fyrir
það.
Dómur : Hin sæmilegasta grein.
Fátækleg þakkarorð eftir Þráin Bert-
elsson eru tileinkuð kennarastofunni.
Smekkur Þráins á skáldskap er svo næm-
ur, að hann eyðir nærri heilli blaðsíðu
í Skólablaðinu undir þakkarorð fyrir
eina ómerlcilega vísuafmán. Oft veltir
lítil þúfa þungu hlassi.
Dómur : Allt of mörg orð.
Þátturinn Quid novi er lipurlega skrif-
aður og virðist nú vera að rétta úr
kútnum sxðan Baldur Símonarson fór frá.
Þó sakna ég hinna skemmtilegu stíl-
bragða, sem Baldur viðhafði.
Dómur : Sæmilegt og stendur til bóta.
Kvæði að nafni Gjörningaveður má
líta í blaðinu. Ekki er það sérstaklega
hrífandi og veldur því vafalaust stirt
rim. Þó virðist mér sem einhverjar
sperrur eða híbýli séu undir þessu torfi,
einhver merking.
Dómur: Vert að lesa sér til íhug-
unar.
Jón Örn Marinósson skrifar "Sögu".
Bersýnilegt er, að höfundur hefur lesið
nokkuð skáldrita. En allt virðist það
lenda í hrærigraut, svo sagan fær engan
heildarsvip eða stíl. Annað slagið má
sjá hina sæmilegustu spretti, sem svo
detta niður í flatneskju og; jafnvel.
smekkleysur, sem einkennast af sjoppu-
sproki. Skylt er þó að virða þessa
viðleitni nokkurs. Hefði áreiðanlega far-
ið betur, ef nostrað hefði verið við sög-
una.
Dómur: Lítt merkilegur saxr setningur.
Enn skrifar Jón Sigurðsson í blaðið,