Morgunblaðið - 25.02.2011, Síða 11
Vinir Alexandra og Phil við matsalinn í Fjölbrautaskólanum í Breiðholti, þar sem þau kunna mjög vel við sig.
langt fram úr vonum hans og komið
skemmtilega á óvart. „Ég hélt að líf-
ið á Íslandi væri ekki svona líkt því
sem er úti í Evrópu. Tungumálið er
vissulega mjög ólíkt og erfitt, en við
lærum íslensku fyrir útlendinga í
skólanum en förum auk þess tvisvar
í viku í Alþjóðahúsið í íslenskutíma,“
segir Phil sem spilar á gítar og er
verulega hrifinn af íslensku tónlist-
arlífi. Hljómsveitin Agent Fresco er
í miklu uppáhaldi hjá honum. „Ég
spjallaði við söngvarann á Facebo-
ok, það hefði aldrei getað gerst í
Þýskalandi. Hér þekkja allir alla.
Hvort sem maður fer í Kringluna,
niður í bæ eða í sund, þá eru allir
alltaf að heilsa öllum.“
Kynnst ótrúlega mörgum
Alexöndru finnst lífið á Íslandi
skemmtilegur suðupottur þar sem
ægir saman norrænni menningu,
evrópskri og bandarískri. „Hér eru
allir svo opnir. Ég bjóst við að eign-
ast kannski örfáa vini en nú er ég
búin að kynnast öllu þessu brjálaða
fólki hér á Íslandi. Þetta hefur verið
rosalega skemmtilegur tími,“ segir
hún og skellihlær.
Þau hafa ekki enn ferðast mikið
um landið en þó fóru þau með vinum
sínum að sjá Gullfoss og Geysi eins
og lög gera ráð fyrir. Alexandra hef-
ur farið til Akureyrar með íslensku
fjölskyldunni sinni og einnig í sum-
arbústað nálægt Þingvöllum. Ís-
lenska mamma hennar ætlar með
hana hringveginn í sumar áður en
hún yfirgefur landið í júní. Phil von-
ast til að ferðast um landið í sumar
en hann fór með íslensku fjölskyld-
unni sinni í skíðaferðalag til Ítalíu í
janúar. Hann er eina barn foreldra
sinna en hann býr hér á Íslandi hjá
fimm manna fjölskyldu. „Það er
skemmtilegt og mjög ólíkt því sem
ég á að venjast. Vissulega gefast fá
tækifæri til að vera einn, en á móti
kemur að það er alltaf líf og fjör.“
Hjá Alexöndru er þessu öfugt farið,
hún á stóra fjölskyldu heima í
Frakklandi en hér á Íslandi býr hún
hjá konu sem á aðeins eina dóttur.
„Ég var svolítið stressuð yfir því að
það yrði erfitt fyrir mig að koma inn
í líf þeirra, en þær hafa tekið mér
mjög vel og sambýlið við þær hefur
gengið vel. Svo búa líka tveir latir
kettir á heimilinu.“
DAGLEGT LÍF 11
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 25. FEBRÚAR 2011
• Sömu eigendur.
• Sama kennitala.
• Sama góða verðið
• Sama mikla
vöruúrvalið.
• Sama persónulega
þjónustan.
ERUM FLUTT
ÚR KRINGLUNNI
Á LAUGAVEG 178
OPNUNARTILBOÐ
AF ÖLLUM
MATAR &
KAFFISTELLUM
RÚMTEPPUM
IITTALA VÖRUM
HNÍFAPÖRUM
RCR KRISTAL
RÚMFÖTUM
HITAFÖTUM
OG ÖLLUM GLÖSUM
O.FL. O.FL.
L A U G A V E G I 1 7 8
Velkomin í nýja og glæsilega verslun
AFSLÁTTUR
Á MORGUN LAUGARDAG 26. FEB.
OPIÐ kl.11-16
-20%
-20%
-20%
FURSTYNJAN
-20%
TRIO
Það ætlaði allt vitlaust að verða þeg-
ar leikkonan Jennifer Aniston birtist
með nýja klippingu á frumsýningu
nýjustu myndar sinnar, Just Go With
It, á þriðjudaginn í Madrid.
Aniston hefur löngum haft áhrif á
hártískuna, skemmst er að minnast
„Rachel“-klippingarinnar frægu sem
margar konur fengu sér um 1994,
spurning er hvort þessi nýja klipping
verði jafn vinsæl.
Hárgreiðslumaður Aniston heitir
Chris McMillan og sagði hann í viðtali
við Allure-tímaritið að það hefði verið
kominn tími á breytingu hjá Aniston.
„Þessi klipping kallast „bob“ og
fylgir hún kjálkalínunni niður, hárið
er styttra í hnakkann og lengra að
framan. Klippingin er innblásin af Vi-
dal Sassoon og Julie Christie úr
Shampoo. Það var kominn tími á
breytingar, við höfðum mjög gaman
af því að gera þetta og við höfum
bæði alltaf verið hrifin af þessari
línu,“ sagði McMillan um klipp-
inguna. Spáð var fyrir áramót að
þetta yrði vinsælasta hárlínan í ár og
mátti meðal annars sjá Scarlett Joh-
ansson skarta svipaðri klippingu síð-
asta haust.
Tíska
Reuters
Nýja Ekki er hægt að segja að þetta
séu róttækar breytingar.
Aniston með nýja klippingu
Gamla Aniston var búin að vera í
mörg ár með síða ljósa lokka.
AFS eru alþjóðleg fræðslu-
samtök sem starfa í yfir 50
löndum í öllum heimsálfum.
Aðalviðfangsefni samtakanna
hér á landi er nemendaskipti
unglinga á aldrinum 15-18 ára.
Uppruna samtakanna má rekja
til bandarískra sjálfboðaliða
sem óku sjúkrabílum á vígvöll-
um Frakklands í fyrri heims-
styrjöldinni. Sjálfboðaliðarnir
stofnuðu í kjölfarið samtökin
AFS eða American Field Ser-
vice. Þeir töldu að aukin kynni
og skilningur milli þjóða gætu
dregið úr líkum á því að hörm-
ungar stríðsins endurtækju sig
og að nemendaskipti væru leið
til að ná þessu markmiði. Ísland
sendir árlega milli 100 og 120
skiptinema til dvalar á erlendri
grund og tekur á móti 35-40 er-
lendum nemum ár hvert.
Hvað er AFS?
FRÆÐSLA OG SAMSKIPTI
Stefnumótaheimurinn er ekki flókinn heimureins og margir vilja halda fram og dæsa umleið. Að finna sér maka getur jú verið svolítilfyrirhöfn, hann kemur ekki í heimsendingu, en
það má ekki líta á það verkefni eins og fjallið sem eng-
inn kemst yfir nema fuglinn fljúgandi. Það má einfalda
sér málið með því að líta á makaleit eins og leit að
réttu flíkinni. Vissulega getur stundum verið erfitt að
finna rétta kjólinn, allt hefst það yfirleitt að lokum með
smá þolinmæði en það kemur fyrir að maður endar
ekki með alveg eins kjóll og haft var í huga að kaupa í
upphafi.
Ég veit ekki hvort það má segja að konur fari í svip-
aðan ham á búðarápi og barrápi en það má alveg
ímynda sér það. Þegar gengið er inn í fatabúð blasa við
ótalmargar flíkur sem hægt er að velja úr, stór hluti
þeirra er strax útilokaður með einu augnatilliti en svo
kemur að hinum sem koma til greina, það þarf að taka
þær af slánni, skoða og þreifa og velta aðeins fyrir sér
hvort eigi að máta. Svo er farið með nokkrar flíkur sem
koma til greina inn í mátunarklefann – það eru aldrei
of margar flíkur mátaðar þegar maður er fullorðinn og
fjárhagslega sjálfstæður. Sumar þeirra passa alls ekki
við fyrstu mátun og það var kannski grunur um að
þær myndu ekki passa þó að ákveðið væri að máta
þær, það er nefnilega ekki vitað hvað passar
fyrr en það er mátað. Aðrar flíkur passa
vel en það er samt eitthvað sem virkar
ekki, þær passa ekki manngerðinni, eru
með galla sem ekki er hægt að horfa
framhjá eða eru bara á einhvern hátt
ekki réttar. Svo er komið að flíkunum
sem passa mjög vel, eru flottar og verða
líklega keyptar og notaðar í einhvern
tíma, en eitthvað vantar samt upp á að
þær verði ómissandi. Að lokum eru það
fötin sem eru eins og sniðin á mann og
verða mikið notuð, þau verða alltaf í
uppáhaldi og fara aldrei í endurvinnsluna.
Makaleitin er ekki ósvipuð, það verður að
máta þá sem koma til greina, vissulega getur
einhver litið fullkomlega út þar sem hann stendur
íbygginn við barborðið en þegar hann er dreginn frá
borðinu og aðeins kannaður kemur kannski í ljós að
hann er algjörlega ónothæfur og verður ekki dreginn
inn í „mátunarklefann“. Síðan eru aðrir sem þarf að
máta, máta aðeins aftur og velta fyrir sér hvort þeir
passa, aðrir passa strax alveg ágætlega og fylgja manni
kannski einhvern hluta úr lífsleiðinni en fá aldrei sér-
hillu í fataskápnum. Þá kemur að þeim sem allir eru að
leita að, þeim sem smellpassar. Við fyrsta tillit er vitað
að þessi „flík“ hentar og maður bara verður að eignast
hana, það þarf ekkert að breyta eða bæta, hún
er eins og sniðin á mann og maður skilur hana
aldrei við sig.
Yfirvegun er lykilorðið í allri mátun, það
verður að íhuga öll kaup vel. Það verður
líka að sætta sig við að ef flík pass-
ar ekki þá passar hún ekki, sama
hversu mikil löngunin er í hana.
Makaleit þarf ekkert að vera
flóknari en mátun ef maður vill
einfalda sér lífið, það getur tekið
tíma að finna réttu flíkina eins
og þann rétta en það má aldrei
gefast upp og sitja heima, það
verður að halda búðarápinu
áfram og einn daginn verður
rétta flíkin á vegi þínum.
»Við fyrsta tillit er vitað að þessi „flík“hentar og maður bara verður að eign-
ast hana, það þarf ekkert að þrengja eða
stytta, hún er eins og sniðin á mann og
maður skilur hana aldrei við sig.
HeimurIngveldar
Ingveldur Geirsdóttir
ingveldur@mbl.is
Morgunblaðið/RAX