Morgunblaðið - 31.05.2011, Qupperneq 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 31. MAÍ 2011
Æskuvinur minn Jón Kr. Sól-
nes er látinn langt um aldur fram.
Örfá orð til heiðurs þessum
góða dreng og smá upprifjun á
æskuminningum tengdum hon-
um.
Ég átti því láni að fagna að
kynnast Jóni Kr. í æsku því for-
eldrar okkar voru náið vinafólk.
Hann bjó þá í Bjarkarstíg 4 og
ég í Hafnarstrætinu og vorum við
duglegir að þvælast á milli svona
eftir því hvernig landið lá.
Við vorum órjúfanlegir vinir
frá 6-7 ára aldri og fram yfir 16
ára aldurinn en leiðir skildi eða
fundir urðu stopulli þegar hann
fór í menntaskólann og ég sem
var alltaf minna fyrir bókina varð
eftir í Gaggó
Hann var alltaf kallaður Nonni
eða Nonni Sól á þessum árum og
alltaf síðan þó við værum orðnir
eldri og ráðsettari vorum við í
huga hvor annars einfaldlega
Nonni og Diddi.
Við vorum sem pollar frægir
prakkarar og uppátækin okkar
voru stundum með þeim hætti að
foreldrum okkar þótti nóg um og
ósjaldan fengum við tiltal.
Okkur þótti til að mynda ein-
staklega spennandi að laumast í
kjallarageymsluna í Bjarkar-
stígnum, því Jón eldri átti oftast
alls kyns dót sem gaman var að
gramsa í.
Eini sinni varð okkur það á að
hnupla bjórdós úr geymslunni
góðu og reyndum við hvað við
gátum að koma henni niður og
verða fullir en það misheppnaðist
því okkur fannst bjórinn svo
ógeðslega vondur og megninu af
Jón Kr. Sólnes
✝ Jón KristinnSólnes fæddist
á Akureyri 17. júní
1948. Hann lést á
Landspítalanum
við Hringbraut í
Reykjavík 12. maí
2011.
Útför Jóns fór
fram frá Akureyr-
arkirkju 25. maí
2011.
innihaldinu var því
hellt niður.
Svo gleymi ég
aldrei deginum sem
við fengum stóru
skammirnar og vor-
um settir í straff og
máttum ekki hittast
í nokkra daga.
Það atvikaðist
þannig að við vorum
að leika okkur sam-
an heima hjá mér
svona 11 eða 12 ára og það var
einhver herjans hasar í okkur
þennan daginn og við fundum
stóran þykkan pappastranga inní
skáp í svefnherbergi foreldra
minna og rifum eða snerum hann
í sundur í tvo nær jafnlanga hólka
og notuðum svo hvor sinn hólk til
að berjast með og leikurinn barst
upp í hjónarúmið hans pabba og
endaði með því að það brotnaði
niður undan látunum og um svip-
að leyti sáum við að inni í pappa-
hólknum var upprúllað málverk
sem ekki var búið að ramma inn
og var afmælisgjöf frá föðurbróð-
ur mínum til pabba.
Við tylltum upp hjónarúminu
og földum pappahólkana inní
skáp og þegar rúmið brast niður í
gólf um kvöldið þegar pabbi lagð-
ist til svefns og í framhaldinu
uppgötvaði ónýta málverkið, þá
fengum við ærlegt tiltal daginn
eftir og samvistastraff.
Já, við Nonni áttum ógleyman-
legar æskuminningar frá prakk-
araárunum og þegar þessi kæri
æskuvinur minn var orðinn lög-
fræðingur vildi hann allt fyrir
mig og mína fjölskyldu gera og
aldrei þýddi að tala um greiðslu
fyrir nokkurn hlut, sama hvað
það var, alltaf sama svarið:
„Þetta kostar ekki neitt“.
Kæri gamli vinur, megi Guð
blessa þig og minningu þína, þú
verður alltaf ljós í huga mínum.
Eftirlifandi eiginkonu Jóns
Kr., börnum hans og öðrum ást-
vinum óska ég Guðs blessunar og
vona að tíminn lækni sorgina og
missinn.
Kristján Gunnarsson (Diddi.)
Það er ólýsanleg tilfinning að
fá þær fréttir að góður vinur hafi
látist. Fá orð sem maður á sem
geta lýst því hvernig manni líður.
Svo sárt að þurfa að kveðja ungan
yndislegan strák.
Ég á svo erfitt ennþá með að
trúa að þú sért farinn en ég veit
að nú ertu kominn í faðm ömmu
þinnar og afa og ert að vaka yfir
fjölskyldu og vinum. Ég verð að
trúa því að þér líði vel, það hjálpar
manni að sætta sig við af hverju
þú fórst svona snemma. Allar
minningarnar sem við eigum
saman eru ómetanlegar og þær
munu lifa í hjarta mér að eilífu.
Ég þakka guði fyrir að hafa
kynnst þér og fjölskyldu þinni, öll
svo yndisleg, og votta ég þeim alla
mína samúð á þessum erfiða tíma.
Hvíldu í friði, elsku Alli minn,
einn daginn munum við hittast á
ný.
Elva Björk Sigurðardóttir.
Ég veit ekki hvar ég get byrj-
að. Ég kynntist Alla kalla í leikrit-
inu Sjénsinn þar sem hann var
ljósamaður og ég sá alltaf eitt-
hvað við Alla Kalla. Ungur strák-
ur á uppleið sem bar höfuðið hátt.
Myndarlegur og alltaf aðaltöffar-
inn. Þegar við tókum fyrsta leik-
listarpartíið þá voruð þið Kjartan
Már alltaf að metast um hvor
væri aðaltöffarinn í partíinu og
Albert Karl
Sigurðsson
✝ Albert Karl Sig-urðsson fæddist
á Landspítalanum
18. janúar 1988.
Hann varð bráð-
kvaddur á heimili
sínu, Tunguvegi 7,
Njarðvík, 15. maí
2011.
Útför Alberts
Karls fór fram frá
Ytri-Njarðvík-
urkirkju 27. maí
2011.
þið skiptust á
hetjusögum og
rugluðuð í öllum
stelpunum. Þar
braust þú ísinn í
vináttu okkar og
bauðst mér í af-
mælið þitt, þar sem
við skemmtum
okkur vel saman
og þú reyndir að
kynna mig fyrir
vinum þínum.
Svo get ég ekki gleymt þeim
góðu, fyndnu og skemmtilegu
stundum sem ég átti með þér aft-
ast í matsalnum í FS þar sem ég,
þú og Bjarni Reyr áttum margrar
frábærar stundir saman. Svo get
ég ekki gleymt því þegar þú kall-
aðir mig alltaf „vampíran“ við vini
þína, afhverju veit ég ekki. Lenti
rosalega oft í því að fólk á djamm-
inu eða böllum kom og tók í hönd-
ina á mér og sagði „Ert þú ekki
vampíran?“ og svo byrjuðum við
að spjalla um þig, elsku Alli minn.
Núna er samt komið eitt og
hálft ár síðan ég sá þig síðast, og
ég bara get ekki trúað því að ég
fái ekki að sjá þig aftur. Ef ég
hefði aldrei kynnst þér þá væri ég
allt annar maður! Ég leit svo
svakalega upp til þín og þú
kenndir mér margt. Svo að lokum
vil ég votta fjölskyldu, vinum og
kærustu Alberts Karls alla mína
samúð. Hvíldu í friði vinur, þú átt-
ir alltaf stað i hjarta mér.
Þorbjörn Guðmundsson.
Það var erfitt að færa ungum
dætrum mínum þær fréttir að
vinur þeirra Alli Kalli væri dáinn
og við myndum aldrei sjá hann
aftur. Margar hugsanir fóru um
barnshugann í bland við hryggð
og undrun þess sem uppgötvar
eitthvað órætt í tilverunni. Fyrir
okkur sem eldri erum er endan-
leiki dauðans eitthvað kunnug-
legt en fyrir barninu er dauðinn
óskiljanlegur í mætti sínum. Mik-
ið var spurt og í sameiningu
reyndum við að leita svara; Hvert
er hann farinn? Getur hann núna
flogið? Er hann orðinn engill?
Munu englarnir passa hann? Mun
hann passa Tátu kisuna okkar?
Getum við hitt hann í draumi? Er
hann núna í ljóslíkamanum sín-
um?
Við veltum þessum spurning-
um fyrir okkur og komumst að
ýmsum niðurstöðum og ekki síst
þeirri, að núna væri lífinu hans
Alla Kalla á þessari jörð lokið og
við myndum sakna hans mjög
mikið. Minningar fóru að streyma
fram, minningar um góðar stund-
ir sem dætur mínar áttu nýlega,
um karamellusnúð og kalda
mjólk og umfram allt ljúfan
dreng sem þær litu upp til og
elskuðu að hitta og tuskast við,
svona þegar tækifæri gafst.
Minningin um Alla Kalla lifir
með okkur áfram, minning um
glaðværan dreng með stórt
hjarta og stóra en viðkvæma sál.
Um leið og ég votta foreldrum,
systrum og öðrum aðstandendum
innilega samúð mína, vil ég þakka
þá góðvild sem ég og dætur mínar
hafa notið af hálfu fjölskyldu Alla
Kalla alla tíð. Megi algóður Guð
vernda og vaka og bera ykkur í
örmum sér í gegnum þennan erf-
iða tíma.
Þá er jarðnesk bresta böndin,
blítt við hjörtu sorgum þjáð
vonin segir: Heilög höndin
hnýtir aftur slitinn þráð.
Blessuð von, í brjósti mínu
bú þú meðan hér ég dvel,
lát mig sjá í ljósi þínu
ljómann dýrðar bak við hel.
(Helgi Hálfdánarson.)
Jóhanna Kristín Jónsdóttir.
Það er þungbært að kveðja í
hinsta sinn svo fallegan og ljúfan
dreng eins og þig, kæri vinur.
Okkar fyrstu kynni af þér voru í
gegnum barnaskólann okkar í
Njarðvík, íþróttirnar og son okk-
ar en þið voruð miklir mátar í
gegnum skólagönguna alla. Allar
keppnisferðirnar, afmælin og svo
stundirnar heimavið í körfubolta
eru ógleymanlegar, það var gam-
an að fylgjast með ykkur strák-
unum vaxa og þroskast. Prakk-
arinn í þér fékk sín notið í
hvívetna þegar þið strákarnir
komuð saman, þú gast snúið
daufri samkomu uppí bráð-
skemmtilega revíu, þvílík voru til-
þrifin þegar þú lýstir einhverjum
atburðum með tilheyrandi hreyf-
ingum, leiklistarhæfileikarnir
voru þér í blóð bornir. Það gleym-
ir enginn BROSINU þínu blíða
sem gat brætt hvern sem er og
kom frá hjartanu í hvert eitt sinn.
Elsku vinur, sæll að sinni. Fjöl-
skyldu Alla Kalla, vinum og ætt-
ingjum sendum við samúðar-
kveðjur.
Sigurlín og Þórður.
Elsku vinur, Alli Kalli, þakka
þér samfylgdina í gegnum árin,
þú varst góður vinur vina þinna
og það segir allt sem segja þarf.
Og yfir til vinarins aldrei ég fer
enda í kappi við tímann.
Sjálfsagt þó veit hann ég vinur
hans er,
því viðtöl við áttum í símann.
„Ég hringi á morgun,“ ég hugsaði
þá,
„svo hug minn fái hann skilið“,
en morgundagurinn endaði á
að ennþá jókst milli’ okkar bilið.
Dapurleg skilaboð dag einn ég
fékk,
að dáinn sé vinurinn kæri.
Ég óskaði þess, er að gröf hans
ég gekk,
að í grenndinni ennþá hann væri.
Sjálfur, ef vin þú átt góðan í
grennd
gleymdu’ ekki, hvað sem á dynur,
að albesta sending af himnunum
send
er sannur og einlægur vinur.
(Höf. ók. Þýð. Sig. Jónsson)
Fjölskyldu og öðrum aðstand-
endum votta ég mína dýpstu sam-
úð.
Ísak Örn Þórðarson.
Guðjón bróðir
minn var fjórði í röð okkar átta
Hrepphólasystkina, fæddur 28.
okt. 1938. Guðjón var skírður eftir
fósturforeldrum móður okkar,
þeim Guðleifu Eiríksdóttir og Jóni
Hróbjartssyni enda mikið eftirlæti
hennar.
Þegar dauðaslys ber að höndum
í fjölskyldunni fara minningarnar
á flug.
Að alast upp á árum uppbygg-
ingar og vélvæðingar í sveitum
landsins upp úr 1940, þar sem
börnum var fljótt kennt til verka,
var skóli lífsins.
Guðjón fór í barnaskólann á
Flúðum og þaðan í trésmíðanám
hjá KÁ Selfossi. Á þessum árum
var tekin sú vinna sem gafst, kokk-
ur til sjós á vertíðarbátum, veghef-
Guðjón Jónsson
✝ Guðjón Jóns-son fæddist í
Hrepphólum í
Hrunamanna-
hreppi 28. október
1938, hann lést 17.
maí 2011.
Útför Guðjóns
fór fram frá Sel-
fosskirkju 27. maí
2011.
ilsstjóri á sumrin hjá
vegagerðinni.
Við virkjun Búr-
fells 1966-69 hóf
Guðjón vörubílaút-
gerð sem hann
stundaði alla tíð síð-
an. Guðjón var mikið
snyrtimenni, það var
sama við hvað hann
vann, hvort sem var
á heimilinu, bílunum,
gröfunum og í
vinnunni sem hann skilaði.
Ég gæti talið upp margar minn-
ingar frá okkar uppvaxtar- og ævi-
skeiði en læt hér staðar numið.
Ég votta Mundu og fjölskyldu
mína dýpstu samúð og veit að
minningin um góðan dreng mun
lifa.
Með kveðju kviknar ljósi á,
kærleikur mig vefur.
Móður hlýja mætir þá,
mjúkt í faðmi sefur.
Í bæn Guð blessar börnin smá,
blítt um vanga strýkur.
Minnast margs um ævi má,
af minningum ert ríkur.
(FS ’11.)
Þinn bróðir,
Sigurður.
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 – www.utforin.is – Allan sólarhringinn
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sverrir Einarsson Kristín Ingólfsdóttir Jón G. BjarnasonHermann Jónasson
✝
Ástkær móðir okkar,
HALLA MARGRÉT OTTÓSDÓTTIR,
vistheimilinu Sunnuhlíð,
er látin.
Útförin verður auglýst síðar.
Börnin.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGRÚN HREFNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Dalbraut 23,
lést miðvikudaginn 25. maí.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju þriðju-
daginn 7. júní kl. 15.00.
Guðfinna Sif Sveinbjörnsdóttir, Kjartan Ó. Kjartansson,
Hrefna Sigríður Briem, Bjarni Þór Þórólfsson,
Guðbjörg Forberg
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
systur okkar,
ÞÓRU ÁSMUNDSDÓTTUR.
Áslaug Ásmundsdóttir,
Magnús Ásmundsson,
Tryggvi Ásmundsson
og aðrir aðstandendur.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
ÞORSTEINN SIGURÐSSON,
Hjarðarhaga 26,
lést á Landspítalanum í Fossvogi föstudaginn
27. maí.
Útför hans fer fram frá Dómkirkjunni föstu-
daginn 3. júní kl. 13.00.
Þórhildur Ragna Karlsdóttir,
Karl Þorsteinsson, Margrét Geirrún Kristjánsdóttir,
Guðbjörg Þorsteinsdóttir, Halldór Bjarnason,
Baldur Þorsteinsson, Linda Guðbjörg Udengaard,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
SIGURÐUR SIGURÐSSON
fyrrv. lögregluvarðstjóri,
Hjallavegi 14,
Hvammstanga,
verður jarðsunginn frá Hvammstangakirkju
föstudaginn 3. júní kl. 14.00.
Ása Guðmundsdóttir,
Guðmundur Sigurðsson, Sóley Ólafsdóttir,
Sigurður Hallur Sigurðsson, Stella I. Steingrímsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær bróðir okkar og frændi,
RAGNAR JÓNSSON
bóndi,
Mörtungu 1,
lést á Hjúkrunar- og dvalarheimilinu Kirkju-
bæjarklaustri sunnudaginn 29. maí.
Útför hans fer fram frá Prestbakkakirkju
laugardaginn 4. júní kl. 14.00.
Helga Jónsdóttir
og aðrir aðstandendur.