Morgunblaðið - 14.07.2011, Blaðsíða 27

27
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 14. JÚLÍ 2011
Afmæli Valgerður Jakobsdóttir, sem varð 75 ára á dögunum, vann jeppaferð með Páli Halldóri Halldórssyni á „kossaballi“ Grunnvíkingafélagsins í Reykjavík. Valgerður ásamt fjölskyldu og vin-
um stendur hér á 1.000 metra hólnum mitt á milli Dómadals og Hrafntinnuskers í björtu og stilltu veðri í vikunni. Jeppamaðurinn, Páll Halldór Halldórsson er „hreindýrið“ á myndinni.
Árni Sæberg
Þegar ríkisstjórn
vinstriflokkanna tók
við stjórnartaumum
hét hún því að starfa í
anda „norrænna vel-
ferðarstjórna“. Þetta
var snjallt orðalag.
Flestir Íslendingar
tengja Norðurlöndin
við öflugt velferðar-
kerfi og sambland af
háum sköttum og
háum endurgreiðslum í
formi allskyns bóta. Það var því
viðbúið að ríkisstjórnin hækkaði alla
skatta og fyndi upp á nýjum álögum
til að fjármagna stækkandi velferð-
arkerfi.
Hin íslenska vinstristjórn reyndist
samt vera kaþólskari en páfinn þeg-
ar kemur að norrænni velferð. Á
meðan Norðurlöndin reyna að takast
á við halla í fjármálum hins opinbera
og lækka skatta, sérstaklega á
launafólk, stefna Íslendingar í hina
áttina. Nú er svo komið að skatt-
arnir á Íslandi eru svipaðir og þar
sem þeir eru hæstir á Norðurlönd-
unum, en á sama tíma hefur velferð-
arkerfinu verið fórnað á kostnað
allskyns gæluverkefna ríkisstjórnar-
flokkanna sem bæði auka hallann á
fjárlögum og eyðileggja verðmæta-
sköpun í landinu. Hér má nefna
óþörf útgjöld eins og hið kolólöglega
stjórnlagaráð, ESB-umsókn og póli-
tísk réttarhöld. Og það er komið í
veg fyrir atvinnuuppbyggingu með
stöðvun stórra framkvæmda í nafni
umhverfisverndar, gjaldeyrishöftum
til að láta evruna líta betur út, þjóð-
nýtingu veiðiheimilda,
og lengi má telja.
Hið íslenska vinstri er
miklu lengra til vinstri
en gengur og gerist á
hinum Norðurlönd-
unum. Hinn norræni
jafnaðarmaður vill að
breytingar eigi sér stað
í smáum skömmtum á
löngum tíma, til að
trufla ekki verðmæta-
sköpun og starfsemi
hagkerfisins. Hinn ís-
lenski jafnaðarmaður er
tilbúinn að varpa fyrir róða öllu því
sem virkar á meðan hann er við völd
því hann veit að íslenskir kjósendur
munu aldrei endurnýja umboð hans.
Íslendingar hafa nú vonandi lært
sína lexíu og greiða vonandi aldrei
aftur fyrir aðgengi vinstriflokkanna
að ríkisstjórn. Flokkar jafnaðar-
manna og sósíalista í Skandinavíu
hafa fyrir löngu hafnað þeirri ofur-
trú á ríkið sem var við lýði fyrir um
þrjátíu til fjörutíu árum. Íslenskir
„skoðanabræður“ þeirra stefna í
þveröfuga átt. Þeir vilja skattpína
almenning í drep, en láta hjá líða að
veita almenningi þjónustu í staðinn.
Þetta þjóðskipulag er réttnefnt vel-
ferðarríki andskotans.
Eftir Geir
Ágústsson
» Það þjóðskipulag
sem ríkisstjórnin
stefnir hraðbyri að er
réttnefnt velferðarríki
andskotans.
Geir
Ágústsson
Höfundur er verkfræðingur.
Velferðarríki
andskotans
Síðustu mánuði og
misseri hefur ítrekað
verið fjallað um ein-
staklinga/fóstur sem
hafa Downs-
heilkenni. Sú umræða
hefur oftar en ekki
verið í senn ljót og
meiðandi.
Fluttar hafa t.d.
verið fréttir af því að
fyrir lok árs verði
hægt með því að taka
blóðprufu úr móður að greina
hvort fóstur hafi Downs-heilkenni.
Það verður meira að segja hægt
að gera þetta á 9. viku þannig að
jafnvel verður hægt að eyða fóstr-
inu áður en nokkur annar en móð-
irin veit að hún er þunguð, eins og
það er orðað í fréttinni.
Þetta er svo stórkostleg
framþróun að nokkur hundruð Ís-
lendingar sáu ekki bara ástæðu til
að lesa umrædda grein, heldur
höfðu þeir fyrir því að ýta á like,
þ.e. að þeim líkaði innihald frétt-
arinnar.
Hver eru skilaboðin til ein-
staklings með Downs með þessum
fréttum og því að mörg hundruð
manns væntanlega vilja að allt sé
gert til að einstaklingar með
Downs fæðist ekki? Hver eru
skilaboðin til foreldra einstaklinga
með Downs, systkina, vina og fjöl-
skyldu? Hvernig samfélag erum
við að byggja upp?
Þessi umræða hefur ekkert að
gera með rétt til fóstureyðingar.
Fósturskimun hefur það markmið
að eyða út einstaklingum sem telj-
ast „frávik“ og „sköpulagsgöll-
uðum fóstrum“ eins og segir í
dreifibréfi Land-
læknisembættisins
um fósturskimun á
meðgöngu frá því í
nóvember 2008. Þar
segir reyndar einnig
að öllum barnshaf-
andi konum/verðandi
foreldrum eigi að
vera boðnar upplýs-
ingar um skimun fyr-
ir Downs-heilkenni.
Hefði ekki verið eðli-
legra að Landlækn-
isembættið legði
áherslu á að við værum ólík og að
fjölbreytileiki væri fagnaðarefni?
Það ber allt að sama brunni,
það telst ekki eðlilegt að eignast
barn með Downs og það er ekki
æskilegt að eignast barn með
Downs. Það er allt gert til að
draga úr möguleikum á að ein-
staklingur með Downs geti fæðst.
Til þess að átta sig á því hversu
ómanneskjuleg og óeðlileg þessi
umræða er þá hvet ég fólk næst
þegar það les frétt um fóstur-
skimun gagnvart Downs og/eða
um aðrar leiðir til að hefta mögu-
leika Downs-einstaklinga á að
fæðast að nota önnur orð í stað
Downs. Hvaða viðbrögð vekur það
upp að það sama væri viðhaft
gagnvart konum, lesblindum, mús-
limum, samkynhneigðum eða alkó-
hólistum. Allir þessir hópar fólks
og reyndar svo miklu fleiri hafa
talist „frávik“ og það metið að
þjóðfélagið væri betra ef þeim
væri útrýmt eða þeim haldið í
skefjum. Sumir þessir hópar eru
enn að berjast fyrir tilverurétti
sínum hérlendis og erlendis.
Af hverju er svona gróflega
gengið fram í viðhorfum gagnvart
einstaklingum með Downs? Er
þetta fólkið sem dregur okkur út í
stríð, fólkið sem fremur kynferðis-
afbrot, fólkið sem fremur morð,
fólkið sem misnotar vín og önnur
eiturlyf eða fjárglæframenn? Nei,
fólk með Downs er fyrst og fremst
einstaklingar en flestir Downs-
einstaklingar eiga það þó sam-
merkt að vera hjarthlýir, opnir, já-
kvæðir og að gera samferðafólk
sitt að betri einstaklingum.
Allar þjóðir hafa gert mistök og
hjá mörgum þjóðum hafa farið
fram þjóðernishreinsanir. Sænska
ríkið lét t.d. gera 60 þúsund ófrjó-
semisaðgerðir á sænskum konum
á árunum 1936 til 1976 þar sem
markmiðið var að losa þjóðfélagið
við „óæðri“ stofna. Þetta var fólk
sem átti erfitt með nám, var í fá-
tækum fjölskyldum eða var ekki
með norrænt blóð í æðum. Þetta
er vissulega hræðilegt, en hvernig
verður horft á gjörðir okkar gagn-
vart einstaklingum með Downs
eftir 30 ár?
Stjórnarskráin á að tryggja öll-
um mannréttindi og jafnan rétt
fyrir lögum. Er orðið tímabært að
tryggja í stjórnarskrá jafnan rétt
fósturs, þ.e. að ekki megi eyða
fóstri sökum þess að það sé með
Downs eða hafi mögulega einhver
önnur frávik?
Eftir Guðmund
Ármann Pétursson
» Af hverju er svona
gróflega gengið
fram í viðhorfum gagn-
vart einstaklingum
með Downs?
Guðmundur Ármann
Pétursson
Höfundur er framkvæmdastjóri og
stoltur faðir einstaklings með
Downs.
Hin fullkomnu börn