Morgunblaðið - 30.08.2011, Síða 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 30. ÁGÚST 2011
✝ Guðbjörg Gísla-dóttir fæddist á
Selnesi í Breiðdal
14. janúar 1927.
Hún lést á St. Jós-
efsspítala í Hafnar-
firði 22. ágúst 2011.
Foreldrar hennar
voru hjónin Ingi-
björg Guðmunds-
dóttir, f. 13.7. 1894,
d. 4.7. 1987, og Gísli
Guðnason, f. 16.9.
1903, d. 24.12. 1982. Systkini
Guðbjargar voru: Hrafnhildur, f.
23.2. 1922, d. 3.7. 2005, Margrét
Helga, f. 3.4.1924, d. 28.6 2009,
Haukur, f. 26.9. 1925, d. 2.10.
2003, og Heimir, f. 15.3. 1931, d.
3.9. 2010.
Guðbjörg giftist 14. janúar
1947 Óskari Helgasyni frá Há-
reksstöðum í Norðurárdal, f.
14.9. 1917, d. 2.6. 1993. Foreldrar
hans voru hjónin Helgi Þórðar-
urbjörg Ellen, f. 20.5. 1981, maki
Jóhann Bragi Ægisson, börn
þeirra Kristín Mjöll og Ægir Elí,
b) Eva Sjöfn, f. 4.8. 1987, dóttir
hennar Yasmin Ísold Rósa, c)
Anita Ruth, f. 3.7. 1991. 4) Þröst-
ur, f. 25.12. 1964, maki Guðrún
Margrét Karlsdóttir, f. 4.9. 1967,
dætur þeirra a) Heba Dís, f. 25.4.
1995, b) Birta Rós, f. 30.7. 2000. 5)
Svala, f. 19.9. 1967, maki Bjarni
Sævar Geirsson, f. 9.4. 1961, börn
þeirra a) Linda Björk, f. 10.1.
1992, b) Brynja Dögg, f. 18.9.
1994, c) Óskar Þórir, f. 3.11. 1998,
d) Sævar Axel, f. 3.10. 2000.
Guðbjörg ólst upp á Selnesi en
foreldrar hennar voru þar með
búskap auk þess sem afgreiðsla
pósts og síma var á heimilinu.
Hún tók þátt í félagslífi ung-
menna í Breiðdal og æfði meðal
annars handbolta. Guðbjörg
fluttist ung til Hafnar í Horna-
firði og starfaði hjá Póst og Síma,
lengst af sem talsímavörður. Hún
var félagi í kvenfélaginu Tíbrá og
slysavarnafélaginu Framtíðinni.
Síðustu árin bjó hún í Kópavogi.
Útför Guðbjargar fer fram frá
Hafnarkirkju í dag, 30. ágúst
2011, og hefst athöfnin kl. 13.
son, f. 3.2. 1877, d.
11.12. 1951 og Ingi-
björg Skarphéðins-
dóttir, f. 1.7. 1890, d.
11.3. 1965. Börn
Guðbjargar og Ósk-
ars eru: 1) Ingi-
björg, f. 10.8. 1948,
maki Auðunn Kl.
Sveinbjörnsson, f.
12.4. 1941, d. 17.4.
2005, börn þeirra a)
Anna, f. 4.4. 1974, d.
12.4. 1974, b) Guðbjörg, f. 15.3.
1975, maki Hartmann Kárason,
þau eiga tvo syni, Auðun og
Kára, c) Erna Sif, f. 14.10. 1978,
maki Dagur Björn Agnarsson,
börn þeirra Hugrún Ósk og Gísli
Fannar, d) Ósk, f. 14.9. 1983,
maki Hermann Sigurðsson. 2)
Gísli, f. 28.10. 1950, d. 16.11.
1960. 3) Helgi Óskar, f. 3.12.
1953, maki Kristín Þorkelsdóttir,
f. 17.11. 1959, börn þeirra a) Sig-
Elskuleg tengdamóðir mín
hefur kvatt þessa jarðvist. Guð-
björg var stórbrotin manneskja
og mikill mannvinur. Hún lét sig
varða um náungann og umvafði
fjölskylduna. Guðbjörg fylgdist
vel með sínum afkomendum en
fólkið hennar var mikið á ferðinni
og utanlandsferðir tíðar og
kvaddi hún með þeim orðum að
hún yrði fegin þegar viðkomandi
væri komin aftur heim.
Tengdapabba missti Guðbjörg
fyrir 18 árum og eftir það fórum
við í ófá ferðalög saman innan-
lands og erlendis. Margar ferðir
fórum við til Kaupmannahafnar
en sú borg var henni hugleikin.
Hún þekkti þá borg vel en þar
dvaldi hún langdvölum í veikind-
um Gísla sonar síns. Guðbjörg
fylgdist vel með fótbolta og hand-
bolta sem hún hafði spilað á sín-
um yngri árum. Ef stórmót voru í
gangi þá var setið við og ekki
mátti missa af neinum leik og
vissi maður að heimsóknir á þeim
tíma voru til lítils nema þá til að
horfa með henni á leikinn. Hún
var einlægur Liverpool aðdáandi.
Margs er að minnast og margs er
að þakka. Hafðu þökk fyrir allt og
allt.
En sólin, hún sígur, – og sólin, hún rís,
–
og sjá: Þér við hlið er þín hamingjudís,
sem ávallt er skjól þitt, þinn skjöldur og
hlíf:
Það er íslenska konan, – tákn trúar og
vonar,
sem ann þér og þér helgar sitt líf.
(Ómar Ragnarsson)
Þín tengdadóttir,
Kristín.
Í dag kveðjum við Guðbjörgu
Gísladóttur, mína góðu tengda-
móður. Margs er að minnast og
margs er að þakka á þeim árum
sem liðin eru. Það sem Guðbjörgu
var kærast og fórnaði öllu fyrir
var fjölskyldan. Hún var vakin og
sofin yfir velferð allra og stjórn-
aði óhikað hlutunum í kring um
sig eins og sannri ættmóður sæm-
ir. Því var það ekki svo lítið í fang
færst þegar ég sveitarmaðurinn
fór að gera hosurnar grænar fyrir
yngstu dótturinni á heimilinu.
Kveið lengi vel þeirri stund þegar
ég stæði frammi fyrir Guðbjörgu
með þessar fyrirætlanir mínar.
Svo kom að því eitt sinn eftir gott
ball á Hornafirði að svefnleysið
og þreytan höfðu sín áhrif og
kæruleysið tók yfirhöndina og
ákvað að fylgja minni heittelsk-
uðu heim á Hólabrautina. Þar
voru allir sofandi til allrar Guðs
lukku þannig að óséður komst ég
í herbergi Svölu minnar. Eftir fá-
ein andartök var bankað á hurð-
ina og inn gekk Guðbjörg. Sem
betur fer hafði ég ekki einu sinni
farið úr skónum og var þokkalega
til hafður fyrir þennan fyrsta
fund okkar. „ Eruð þið komin
heim, krakkar mínir,“ sagði Guð-
björg. „Farið þið nú að sofa, það
er komið fram undir morgun“.
Upp frá þessu var ég komin með
sömu réttindi og aðrir fjölskyldu-
meðlimir og naut óspart óendan-
legrar hlýju og væntumþykju
Guðbjargar.
Ótal gæðastundir frá Hóla-
brautinni og Gullsmáranum eru
dýrmætar í minningunni þar sem
maður var borinn á höndum hvert
fótmál og þjónað til borðs eins og
konungborinn væri.
Umhyggja fyrir barnabörnun-
um var ótakmörkuð og naut Guð-
björg þess að sjá þau vaxa úr
grasi hvert af öðru, leggja þeim
lífsreglurnar og hvetja áfram.
Iðulega lét hún þau orð falla þeg-
ar hún kvaddi okkur foreldrana
eftir heimsóknir: „… og passið
þið nú börnin ykkar vel.“
Þarna er Guðbjörgu rétt lýst,
vakinn og sofin yfir velferð síns
fólks.
Fótbolti og handbolti voru
hennar áhugamál. Næst á eftir
fjölskyldunni og guði komu strák-
arnir í Liverpool. Það voru þær
einu stundir sem fjölskyldan
mætti afgangi þegar Liverpool
átti leik. Þá sat Guðbjörg fyrir
framan sjónvarpið og hvatti sína
menn óspart áfram og hafði skoð-
anir á flestum sóknum, þekkti
alla menn með nafni og gagn-
rýndi dómarann og þjálfarann
óspart meðan á leik stóð og fagn-
aði með sínum mönnum þegar
mörk voru skoruð. Það þýddi
ekkert að banka upp á í heimsókn
þegar Liverpool-leikur var í loft-
inu öðruvísi en vera klár í „stúk-
una“ og taka að fullu þátt í leikn-
um. Þetta voru þær fáu stundir
sem Guðbjörg átti fyrir sig og
naut þeirra í botn.
Hún var einnig óskiptur aðdá-
andi íslenska handboltalandsliðs-
ins og tók þátt í ófáum sigrum
með þeim sitjandi heima í stofu.
Síðustu misserin var heilsan
farin að láta undan tímans tönn
og komið að leiðarlokum. Margir
bíða komu Guðbjargar á nýrri
strönd og verða vafalítið fagnað-
arfundir þegar náð verður landi
þar. Er ég illa svikinn ef ekki
verður slegið í pönnukökur í
himnaríki þegar Guðbjörgu ber
þar að garði.
Kveð ég hér með mína ein-
stöku og góðu tengdamóður að
sinni.
Hafðu þökk fyrir allt og allt,
Guðbjörg mín.
Þinn tengdasonur,
Bjarni Sævar.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Elsku amma mín. Nú þegar þú
ert farin langar mig að kveðja
þig. Þú varst alltaf svo yndisleg.
Það var alltaf gaman að kíkja í
heimsókn til þín í Gullsmárann og
gista hjá þér. Vonandi líður þér
vel uppi hjá Guði. Ég sakna þín og
elska þig.
Þín
Birta Rós.
Elsku yndislega amma mín var
tilbúin til að fara yfir móðuna
miklu þegar hún lést á St. Jós-
efsspítala þann 22. ágúst sl.
Amma var ekki hrædd við dauða
sinn og sá hún til þess að allir fjöl-
skyldumeðlimir væru meðvitaðir
um það.
Elsku amma, ég veit að þér líð-
ur núna vel hjá afa Óskari og
Gísla þínum sem þú varst svo
stolt af og talaðir oft um.
Amma Guðbjörg var einstök
kona og ég veit að allir sem
kynntust henni eru sammála því.
Amma, þú ert jákvæðasta mann-
eskja sem ég hef kynnst og það
sannaðist heldur betur þegar þú
lást veik á Landspítalanum,
Landakoti og St. Jósefsspítala,
þú hafðir alltaf á orð á því hvað
starfsfólkið væri yndislegt.
Ég á óteljandi góðar og
skemmtilegar minningar um þig,
elsku amma. Þær fyrstu koma að
sjálfsögðu frá Höfn í Hornafirði
þar sem þú bjóst svo lengi. Mér
fannst ekkert skemmtilegra en að
koma þangað í fríum og njóta
samveru þinnar og afa. Að fara í
bústaðinn ykkar uppi í Lóni var
auðvitað toppurinn! Hornafjörð-
inn þykir mér óendanlega vænt
um.
Á unglingsárunum mínum
fluttir þú í Kópavoginn, þar bjóst
þú þér til fallegt og kærleiksríkt
heimili. Mikil ró og friður ein-
kenndi þig og þín heimili. Það var
ekkert betra en að hvíla lúin bein
í ömmurúmi! Myndarskapur ein-
kenndi þig, amma, þú varst mikil
hannyrðakona, hafðir yndi af því
að sauma út, prjóna og hekla
teppi handa barna- og barnabörn-
unum þínum, og öllum þeim sem
þú þekktir sem áttu von á barni.
Þú bakaðir bestu jólasmákökurn-
ar, pönnsurnar og vöfflurnar og
án efa eldaðir besta steikta fisk-
inn ásamt bestu brúnu sósunni!
Elsku amma, ég á einnig marg-
ar góðar minningar um þig í
tengslum við ferðalög okkar er-
lendis. Fyrsta ferðin okkar sam-
an var til Benidorms en þá var afi
á lífi og ég lítil stelpa með „tígó“.
Eftir þá ferð komu nokkrar ferð-
ir, Mallorca, Barcelóna og síðast
en ekki síst stórfjölskylduferðin
til Kaupmannahafnar haustið
2007 í tilefni af áttræðisafmælinu
þínu sama ár. Sú ferð er ógleym-
anleg. Kaupmannahöfn var þér
kær enda dvölduð þið afi löngum
stundum þar.
Fyrir rúmu ári síðan gekk ég í
það heilaga með honum Hemma
mínum. Þann dag varstu ekki
orðin veik og erum við hjónin
endalaust þakklát því að þú hafir
getað tekið þátt í þeim fallega
degi með okkur. Á myndinni sem
fylgir hér í dag má sjá hve falleg
þú varst á brúðkaupsdaginn minn
þann 3. apríl 2010.
Elsku fallega amma mín, ég
vona að ég verði jafn falleg og þú,
að utan sem innan, þegar ég eld-
ist. Ég mun allavega nota öll
bjútí-trixin þín og heilræðin til
þess!
Elsku amma, það eru forrétt-
indi að hafa átt þig sem ömmu. Þú
ert mín fyrirmynd í lífinu. Þú hef-
ur kennt mér ótalmargt og ætla
ég að temja mér þitt viðhorf til
lífsins.
Ég elska þig, amma, hvíldu í
friði.
Þín
Ósk.
Elsku amma Guðbjörg, alltaf
er söknuðurinn sár þrátt fyrir að
þú værir tilbúin að yfirgefa þenn-
an heim. Skarðið sem þú skilur
eftir er stórt þar sem þú varst
einstök kona. Hafðir þú ávallt
miklar mætur á þínu fólki og
varst stolt af því sem við tókum
okkur fyrir hendur. Lagðir þú
einkum mikið upp úr menntun en
vildir nú helst að við yrðum prest-
ar, þó að ekkert hafi enn ræst úr
því. Ekki varstu þó jafn ánægð
með tíðar utanlandsferðir fjöl-
skyldunnar. Vildir þú nú frekar
hafa fólkið þitt nálægt þér. Minn-
ingar frá sumarbústaðarferðum
eru margar þar sem spiluð var
vist langt frameftir kvöldi og
varst þú vís til að biðja um eitt
spil í viðbót áður en farið var í
háttinn seint að nóttu. Þú varst
vitur kona og varstu ávallt tilbúin
með góð ráð. Munum við alltaf
muna það sem þú kenndir okkur
sem og orðin þín „mundu hvað
amma segir“.
Elsku amma, þín verður sárt
saknað og erum við þakklátar
fyrir að þú hafir fylgt okkur í
gegnum ævina og munt eflaust
vaka yfir okkur í framtíðinni.
Ánægðar værum við að fá í arf frá
þér umhyggjusemina og vænt-
umþykjuna sem þú sýndir öllum í
kringum þig.
Allar stundir okkar hér
er mér ljúft að muna.
Fyllstu þakkir flyt ég þér
fyrir samveruna.
(Har. S. Mag.)
Megi guð geyma þig,
Sigurbjörg Ellen
Helgadóttir og Anita
Ruth Helgadóttir.
Aðfaranótt mánudags vakna
ég við hringingu um nóttina,
mamma er í símanum og tilkynnir
mér að amma mín sé látin. Það
var eins og ég hafi vitað þetta. Ég
hafði sett símann við hliðina á
mér aldrei þessu vant áður en ég
fór að sofa. Ég sprett á fætur og
dríf mig upp á spítala og sé þig
sofa þarna angurvært. Nú leið
þér vel.
Ég bað og bað kvöldið áður að
þú fengir að fara þarna um nótt-
ina eftir að við Hartmann höfðum
kíkt á þig í heimsókn fyrr um dag-
inn. Guð hafði bænheyrt mig.
Minningarnar flögra um koll-
inn á mér. Bara góðar minningar.
Amma mín var einstök kona sem
öllum líkaði vel við. Ég minnist
ótal sumra sem ég fór með fjöl-
skyldunni, oft ein og vinkonurnar
fengu meira að segja stundum að
fljóta með til Hafnar. Fórum í bú-
staðinn í Lóni sem þið afi byggð-
uð og oft í steinaleit en þú elsk-
aðir steina. Það sem var burðast
með af grjóti úr þessum ferðum.
Það var sko gaman. Okkur systr-
unum fannst nú ekki leiðinlegt að
vera í steinaleit með ömmu og
afa. Ég mun varðveita vel stein-
ana sem þú gafst mér. Amma og
afi voru höfðingjar heim að
sækja. Það var alltaf eins og mað-
ur væri í veislu þegar veitingar
voru bornar fram á yndislega
heimilinu þeirra á Höfn. Ömmu
fannst lítið tiltökumál að baka
fullt af smákökusortum fyrir jólin
þrátt fyrir að vera komin á níræð-
isaldur. Ég er svo ánægð með að
við eyddum heilu kvöldi einu sinni
að fara yfir uppskriftirnar þínar.
Þú last þær upp og ég skrifaði
þær niður og þú sagðir mér ná-
kvæmlega hvernig væri best að
baka þær.
Það var alltaf hægt að tala við
ömmu eins og vinkonu sína og
gott að leita til. Strákarnir mínir
dýrkuðu hana enda amma sér-
staklega lagin við börn. Þeir eru
svo ánægðir með teppið sem þú
heklaðir handa þeim. Þú varst svo
dugleg að hekla meðan heilsan
leyfði. Ég er svo ánægð með allar
þær skemmtilegu stundir sem við
áttum saman, elsku amma mín.
Mér er sérstaklega minnisstæð
ferðin sem við stórfjölskyldan
fórum saman til Danmerkur þeg-
ar þú varst áttræð. Það var svo
gaman að sjá hvað þú varst stolt
af fjölskyldunni og ánægð í þess-
ari ferð.
Takk kærlega fyrir allt, elsku
amma mín. Þín verður sárt sakn-
að. Ég á eftir að sakna þess að
koma við í Gullsmáranum og
spjalla við þig. Núna ertu farin í
annað ferðalag sem ég veit að þú
varst löngu tilbúin í. Við vorum
búnar að ræða það vel. Ég veit að
þú ert ánægð þar sem þú ert núna
með afa, Gísla, systkinum þínum
og foreldrum. Þau hafa örugglega
tekið vel á móti þér. Hafðu það
sem allra best, elsku amma mín,
sjáumst síðar.
Þín
Guðbjörg.
Elsku besta amma mín.
Ekki eru til nógu stór orð til að
lýsa henni ömmu minni, konunni
með stærsta hjarta sem ég hef
vitað um. Sem barn var ég mikið
fyrir austan á Höfn hjá ömmu og
afa, þar var sko heldur betur
dekrað við mig. Áður en ég fór að
sofa fékk ég brúntertu og mjólk
úr kaldasta ísskápnum sem til
var, já hann var staðsettur heima
hjá ömmu. Allt var svo miklu
betra hjá ömmu og afa. Svo var
ég svo lánsöm að fá að vera tvö
sumur sem unglingur hjá ömmu
og afa, ég vann í humri og við að
passa börn. Þessi tími var ómet-
anlegur. Ég er þakklát fyrir að
hafa kynnst þeim svona vel.
Þegar ég eignaðist börnin mín
þá var það auðvitað hún amma
sem vissi alltaf allt og gaf manni
hinar bestu ráðleggingar sem
hafa reynst mér vel. Fjölskyldan
var henni efst í huga alla daga.
Hún vildi vita allt um alla og
hvernig hitt og þetta gengi. Þú
varst svo góð við börnin mín og
Hugrún Ósk saknar langömmu
sinnar mikið, hún getur ekki skil-
ið hvernig guð gat tekið lang-
ömmu sína sem var svona blíð og
góð. Já, þú varst svo góð við alla
og það er ekki sjálfgefið að hafa
svona einstaka nærveru eins og
þú hafðir.
Þegar Gísli Fannar minn
fæddist þá varst þú fyrst á stað-
inn til að skoða litla gullmolann
og komst færandi hendi eins og
vanalega. Hann varð strax mikill
langömmustrákur og var orðinn
vanur að koma með mér að heim-
sækja þig á spítalann og alltaf var
hann tilbúinn að gefa þér gott
knús. Þér líður núna betur og ert
komin í faðm elskulega afa míns
og sonar ykkar hans Gísla sem þú
misstir alltof ungan frá þér. Svo
veit ég líka að pabbi tekur vel á
móti þér.
Ég kveð þig með söknuði en
minningin um þig mun lifa.
Hvíldu í friði, elsku amma mín.
Erna Sif Auðunsdóttir.
Elsku amma mín.
Ég á eftir að sakna þín rosa-
lega mikið og að geta ekki farið í
heimsókn til þín og fengið niður-
skorna ávexti, vöfflur og heimsins
bestu pönnukökur með miklum
sykri.
Við áttum það sameiginlegt að
hafa áhuga á steinum og að vera
stuðningsmenn Liverpool.
Þú ert besta amma í heimi sem
nokkur 13 ára strákur getur átt
og ég elska þig mjög, mjög mikið.
Uppáhalds 13 ára strákurinn
þinn
Óskar.
Hún bar þig í heiminn og hjúfraði að
sér.
Hún heitast þig elskaði og fyrirgaf þér.
Hún ætíð er skjól þitt, þinn skjöldur og
hlíf.
Hún er íslenska konan sem ól þig og
þér helgar sitt líf.
Með landnemum sigldi hún um
svarrandi haf.
Hún sefaði harma, hún vakti er hún
svaf.
Hún þerraði tárin, hún þerraði blóð.
Hún var íslenska konan sem allt á að
þakka vor þjóð.
/
Ó, hún var ambáttin hljóð,
hún var ástkonan rjóð,
hún var amma svo fróð.
Ó, athvarf umrenningsins,
inntak hjálpræðisins,
líkn frá kyni til kyns.
Hún þraukaði hallæri, hungur og fár.
Hún hjúkraði og stritaði gleðisnauð ár.
Hún enn í dag fórna sér endalaust
má.
Hún er íslenska konan sem gefur þér
allt sem hún á.
Ó, hún er brúður sem skín.
Hún er barnsmóðir þín.
Hún er björt sólarsýn.
Ó, hún er ást, hrein og tær.
Hún er alvaldi kær.
Eins og Guðsmóðir skær.
Og loks þegar móðirin lögð er í mold
þá lýtur þú höfði og tár falla á fold.
Þú veist hver var skjól þitt, þinn
skjöldur og hlíf.
Það var íslenska konan sem ól þig og
gaf þér sitt líf.
En sólin hún hnígur og sólin hún rís.
Og sjá þér við hlið er þín hamingjudís,
sem ætíð er skjól þitt, þinn skjöldur og
hlíf.
( Ó.R.)
Ástarkveðja frá
Ingibjörgu og Svölu
Elsku besta amma, þú ert ein-
stök.
Amma eins og þú ert vand-
fundin í heiminum. Þú varst alltaf
svo ráðagóð og örlát. Þú hafðir
alltaf tíma fyrir okkur systkinin
og fylgdist vel með hvernig okkur
gengi í skólanum og öllu sem við
gerðum. Þú hefur kennt mér svo
ótal margt í lífinu, allt frá smá-
munum eins og að hengja upp
þvott og pakka í ferðatösku til að
verða metnaðargjörn í lífinu.
Amma mín, þú varst alltaf svo
glæsileg til fara, fórst ekki út úr
húsi án þess að vera með varalit
eða lit í augabrúnum og gekkst
alltaf á háum hælum. Þú hefur
alltaf verið hjá mér á jólunum og
verður þín sárt saknað á jólum.
Örlátari manneskju hef ég ekki
kynnst, maður fór aldrei tóm-
hentur frá þér. Ef þér fannst mig
vanta eitthvað þá keyptir þú það
eða lést mömmu kaupa það fyrir
mig.
Ein mín dýrmætasta eign í dag
er gullhringurinn sem þú lést sér-
smíða handa mér og var hann
með steini sem þú keyptir úti í
Brasilíu. Svona hringa lést þú
sérsmíða handa öllum ömmu-
stelpunum og mun ég hugsa til
þín þegar ég set hann upp. Ekki
má gleyma Parísarferðinni sem
við ákváðum að fara í fyrir mörg-
um árum síðan, þegar við hitt-
umst á ný þá látum við verða af
þessari ferð. Guð geymi þig, elsku
amma mín.
Þín
Brynja Dögg.
Guðbjörg
Gísladóttir
 Fleiri minningargreinar
um Guðbjörgu Gísladótt-
ur bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.