Morgunblaðið - 15.10.2011, Blaðsíða 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 15. OKTÓBER 2011
✝ Kristín ÞuríðurJónasdóttir
fæddist á Húsavík
26. mars 1927. Hún
lést á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á Ak-
ureyri 9. október
síðastliðinn.
Foreldrar henn-
ar voru Jónas
Helgason bóndi á
Grænavatni og
kona hans Hólm-
fríður Þórðardóttir. Systkini
Kristínar eru 1) Árni f. 26. sept-
ember 1916, d. 12. mars 1998,
maki Jóhanna Ingvarsdóttir f.
13. apríl 1916, d. 16. mars 1998.
2) Þóroddur f. 7. október 1919, d.
27. ágúst 1994, maki Guðný Páls-
dóttir f. 18. júlí 1924, d. 23. febr-
frítíma sinn jafnframt til að
kenna börnum, bæði í Kinn, Mý-
vatnssveit og Reykjadal, nótna-
lestur og orgelleik. Á árunum
1968-1994 vann hún á skrifstofu
Kísiliðjunnar við Mývatn og bjó í
Helluhrauni í hinu svonefnda
Kísilþorpi, er myndaðist í sam-
bandi við starfsemi verksmiðj-
unnar. Að starfsævi lokinni flutti
hún til Akureyrar og bjó til
dauðadags í íbúð sinni í Tjarn-
arlundi 14. Kristín var organisti
við Skútustaðakirkju 1970-94 og
var hún þriðji ættliðurinn sem
annaðist orgelleik við kirkjuna
samfleytt í hundrað og fjórtán
ár, en afi hennar, Helgi Jónsson
var organisti þar frá 1880 og fað-
ir hennar frá 1908. Eftir að hún
flutti til Akureyrar tók hún virk-
an þátt í félagslífi aldraðra þar í
bæ og söng með kór félagsins
allt fram á síðustu ár.
Útför Kristínar verður gerð
frá Skútustaðakirkju í dag, laug-
ardaginn 15. október 2011 og
hefst athöfnin klukkan 14.
úar 2007. 3) Helgi f.
8. febrúar 1922,
maki Steingerður
Sólveig Jónsdóttir f.
8. maí 1932. 4) Jak-
obína Björg, tví-
burasystir Krist-
ínar, f. 26. mars
1927, maki Trausti
Eyjólfsson f. 19.
febrúar 1928. Krist-
ín ólst upp við al-
menn sveitastörf á
Grænavatni og hafði þar búsetu
og athvarf fram á fullorðinsár.
Hún stundaði nám við Samvinnu-
skólann í Reykjavík og lauk það-
an prófi 1946. Kristín vann hjá
KEA í nokkur ár að námi loknu,
var síðan við Mjólkursamlag KÞ
á Húsavík í nokkur ár og notaði
„Nei Doddi minn, endurnar
lenda ekki, þær setjast á vatnið
en það eru flugvélarnar sem
lenda.“ Við stóðum við suður-
gluggann í stofunni á Græna-
vatni, ég fimm ára gamall og
kominn í sveit hjá afa og ömmu
og Stínu, Helga og Steingerði og
naut þarna í eitt fyrsta sinn til-
sagnar Stínu, en ekki í það síð-
asta.
Við deildum herbergi hennar
á vesturloftinu mörg sumur og
sú nærvera var góð fyrir lítinn
dreng langt að heiman, enda
minnist ég þess ekki að hafa
nokkurn tímann haft heimþrá.
Stína kunni líka að vekja
áhuga og skilning á ólíkum við-
fangsefnum. Ég horfði yfir flekk-
inn sem átti að rifja með hrífum
og virtist það óleysanlegt verk.
Flekkurinn var örugglega stærri
en fótboltavöllur, alla vega hálfur
völlur og heyið blautt og þungt.
Það var óravegur þvert yfir
flekkinn og ég sá ekki að okkur
miðaði neitt þó margar ferðir
væru farnar fram og til baka. Þá
leysti Stína mig undan kvölinni
og merkti skák fyrir mig svo ég
mátti snúa við á undan öllum hin-
um og stormaði suður eftir
flekknum. Lauk glaður og hreyk-
inn við skákina mína. Takk Stína
mín fyrir þetta veganesti, þú
kenndir mér hvað það er mik-
ilvægt að stýra verkefni á já-
kvæðan hátt.
Stína vildi að ég lærði nótur
og að spila á orgelið en ég man
hvað það var erfitt að sitja við
orgelið og spila fingraæfingar á
meðan allir hinir krakkarnir
voru úti í sólskininu. Tími org-
elæfinganna stóð þó ekki lengi
yfir. Stína sá að það lá ekki fyrir
mér að verða „organisti“ og
leysti mig frá þeim. Hins vegar
fann hún aðra hillu þar sem ég
virtist geta orðið liðtækur þó
falleinkunn fengist fyrir frum-
raunina. Það var fermingarveisla
Ella inni í Gamlabæ, hann er
tveimur árum eldri en ég og afi
settist við orgelið. Stína stillti
mér upp með konunum sem
sungu millirödd, það myndi hæfa
mínu raddsviði og svo voru Fjár-
lögin sungin. Eftir veisluna til-
kynnti hún mér að ég væri ekki
samkvæmishæfur, ég kynni
hvorki lög né texta og sest var
við að læra Fjárlögin. Takk Stína
mín fyrir það. Með því gafstu
mér veganesti sem leiddi mig til
kórsöngs er hefur verið stór
þáttur og mikill gleðigjafi í lífi
mínu allar götur síðan.
Alltaf stóð heimili Stínu mér
opið eftir að hún fluttist frá
Grænavatni, fyrst hjá henni og
ömmu Fríðu í þorpinu í Reykja-
hlíð og síðan í Tjarnarlundinum á
Akureyri. Helst var að henni
fyndist ég koma of sjaldan og
stoppa stutt, jafnvel þó ég gisti
nokkrar nætur í röð.
Undanfarna mánuði var minn-
ið aðeins farið að daprast en hún
var þó enn sjálfbjarga í íbúð
sinni og ætlaði heim aftur eftir
mjaðmaliðsaðgerðina, en hjartað
varð fyrir áfalli. „Þau segja að
þetta sé nú allt á réttri leið, en
svo get ég nú líka bara farið,“
sagði hún við mig þegar ég sat
hjá henni á sjúkrahúsinu viku
fyrir andlátið. Það lá samt ekki
fyrir þá að segja upphátt:
„Þakka þér Stína mín fyrir allt
og allt,“ í huganum var það gert,
en ég færði henni fréttir og
kveðjur frá dætrum mínum
Huldu Björk og Hörpu Kristínu,
sem heitir í höfuðið á Stínu;
Stínu sem var mér í raun svo
miklu meira en aðeins frænka.
Hvíl þú í friði.
Þóroddur F. Þóroddsson
Dagurinn rann upp með skini
og skúrum, sólblettum á sundum
og dökkum skýjum á endalausu
flögri um óræðan geim. Úti um
allar eyjar var mannfólkið önn-
um kafið við að ganga frá eftir
göngur og réttir, dagur djúpra
lita og jafnframt síðasti dagurinn
hennar Stínu.
Stínu, sem var alveg sér á
parti og var föðursystir mín og
margra annarra og móðursystir
barnahópsins hennar Jöggu, tví-
burasystur sinnar. Hún var okk-
ur afar náin, og við, börn systk-
ina hennar, áttum hug hennar
allan, ekki síst þeir Grænavatns-
drengir og svo Doddi hálfbróðir
okkar Ingvars og Fríðu. Á
bernskuárum okkar á Breiðu-
mýri dvaldi hún oft hjá okkur,
einkum að vetrarlagi þegar ill-
fært var yfir Mývatnsheiðina og
hún átti frímánuð frá vinnunni í
Mjólkursamlaginu – sat einhvers
staðar nálægt okkur öllum,
saumaði út, spjallaði og hló,
kenndi okkur nóturnar, fingra-
setningar og æði margt annað
með ákveðni, kærleika og mild-
um, smitandi hlátri.
Fleiri okkar frændsystkin-
anna fengu síðar meir að skríða
undir verndarvæng hennar er
svo bar undir og ætíð – einnig nú
í sumar – tók hún á móti okkur í
gættinni með dillandi hlátri og
feginsglampa í augum. Lengi vel
lét hún ekki á sjá, var hin síunga
og stálminnuga, er fræddi okkur
um ætt og uppruna og reyndi að
leiða okkur fyrir sjónir hve mik-
ilvægt væri að við treystum
frændsemisbönd og héldum sam-
bandi hvert við annað – vissi ná-
kvæmlega um afkomendur hvers
og eins, hvað hver væri að sýsla,
hélt mikið upp á jákvæðu hliðar
okkar allra og lét jólakortin og
myndirnar af öllum fallegu börn-
unum liggja frammi, svo við gæt-
um fræðst og glaðst með henni.
Ég kom nokkrum sinnum til
Stínu í sumar og þá þegar var
ljóst að hún hafði látið verulega á
sjá og gæti varla tekist á við lífið
ein og sér mikið lengur. Vafalítið
hefur svo verið um hríð og ég
veit hve vel þið studduð við bakið
á henni, Jónas, Þórður, Árni,
Ingvar og fjölskyldur ykkar
allra. Hennar vegna þakka ég
innilega fyrir tíma ykkar, alúð og
fyrirhöfn.
Dagurinn 9.10.’11 hófst fyrir
minn part á ferð um Vogey, til
Gæsadals og út að Tröllkonuf-
ingri, og meðan skýin dönsuðu
þykk og þung við þrautseiga sól-
argeisla á endalausu hafi, tísti lít-
ill sími í brjóstvasa með skila-
boðum þess efnis, að Heiðrún
Hödd, dótturdóttir Jöggu, hefði
alið litla stúlku á Landssjúkra-
húsinu í Þórshöfn og að báðum
heilsaðist vel. „Fyrsta frænka
þín, Þóra,“ sagði Martin, „sem
fæðist í Færeyjum“.
Þetta hefði Stínu langömmu-
systur aldeilis fundist fréttir og
henni mun þykja vænt um að við
minnumst þessa litríka dags á
okkar eigin hljóðláta hátt, höld-
um áfram að styðja við bakið
hvert á öðru og leiðum alla þá
litlu fætur sem leggja leið sína út
í lífið – að við munum og hugsum
og sjáum til þess að engu sé lok-
ið.
Þóra Þóroddsdóttir.
Kristín Þuríður
Jónasdóttir
✝ Hulda Guð-mundsdóttir
fæddist í Reykja-
vík 15. október
1919. Hún lést á
hjúkrunarheim-
ilinu Sóltúni 23.
september síðast-
liðinn.
Foreldrar henn-
ar voru Vigdís Ein-
arsdóttir frá Öl-
versholti,
Rangárvallasýslu, f. 1891, d.
1971 og Guðmundur Þórðarson
frá Rauðnefsstöðum, Rang-
árvallasýslu, f. 1892, d. 1963.
Systkini hennar voru Einar Öl-
ver, f. 1917, d. 1939 og Brynja,
Hulda; Björk, f. 1954 gift Guð-
mundi Brynjólfssyni og eiga
þau 2 börn, Hjalta og Bryn-
hildi, barnabörnin er 4. Hulda
ólst upp í Reykjavík, gekk fyrst
í Miðbæjarskóla, síðan í Aust-
urbæjarskóla sem þá var ný-
stofnaður og seinna stundaði
hún nám við Kvennaskólann í
Reykjavík og lauk þaðan prófi
16 ára gömul. Hún var mikil
fimleika- og skíðakona á sínum
yngri árum. Eftir að hún út-
skrifaðist úr Kvennaskólanum
vann hún hjá Trygg-
ingastofnun ríkisins. Lengst af
starfaði hún með manni sínum
en þau ráku Efnalaugina Gylli.
Eftir að þau hættu rekstri og
eftir lát hans vann hún í borð-
stofu á Landspítalanum í
Reykjavík en lét af störfum 75
ára.
Hulda var jarðsungin frá
Dómkirkjunni 14. október
2011.
f. 1922, d. 1962.
Hulda giftist 23.
nóvember 1946
Hjalta Guðnasyni,
f. 1910, d. 1980.
Foreldrar Hjalta
voru Jóhanna Mar-
grét Þorláksdóttir,
f. 1883, d. 1944 og
Guðni Þorláksson,
f. 1881, d. 1914.
Dætur Huldu og
Hjalta eru: Mar-
grét, f. 1947, búsett í Vín-
arborg, gift Peter Medek og
eiga þau tvær dætur, Astrid og
Helgu, barnabörnin eru 2; Vig-
dís, f. 1948, var gift Steingrími
Gunnarssyni, dóttir þeirra er
Komið er að kveðjustund.
Kæra föðursystur mína man
ég frá frumbernsku minni. Vegna
þess að allt frá fæðingu minni
lagði hún sig fram með gjafmildi
og kærleika að hlúa að og gleðja
barnssálina. Þær minningar eru
vel geymdar en ekki gleymdar.
Trúmennska og samviskusemi
voru henni í blóð borin. Dugnað-
ur, sjálfsbjargarviðleitni og að
gera fyrst og fremst kröfur til
sjálfrar sín voru hennar aðals-
merki. Sem ung stúlka æfði hún
fimleika, ferðaðist um fjöll og
firnindi ýmist gangandi, á skíðum
eða hestum. Ferðalög vítt og
breitt um heiminn voru henni
gegnum tíðina gleðigjafi og hafði
hún frá mörgu að segja þegar
heim var komið, og ekki síður á
ævikvöldi við eld minninganna.
Hulda og eiginmaður hennar
Hjalti bjuggu allt sitt hjónaband
að Hallveigarstíg 8 í Reykjavík
og héldu þar rausnarheimili. Eft-
ir lát Hjalta bjó Hulda áfram á
Hallveigarstígnum eða allt þar til
hún flutti í Sóltún fyrir ári. Þar
leið henni vel og hún hélt and-
legri reisn til síðasta dags.
Á Hallveigarstíg fæddust og
ólust upp dæturnar þrjár, sem
eru foreldrum sínum góður vitn-
isburður um þann kærleika og
umhyggju sem ríkti á heimilinu.
Mínar bestu samúðarkveðjur
til allra sem syrgja og sakna.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Erla.
Vegna mistaka féll niður
birting minningargreinar
um Huldu Guðmundsdóttur
14. október 2011. Morgun-
blaðið biður hlutaðeigandi
velvirðingar á mistökunum.
Hulda
Guðmundsdóttir
Grand hótel Reykjavík,
Sigtúni 38, sími 514 8000.
erfidrykkjur@grand.is • grand.is
Grand
erfidrykkjur
• Hlýlegt og gott viðmót
á Grand hótel.
• Fjölbreyttar veitingar
lagaðar á staðnum.
• Næg bílastæði og gott
aðgengi.
✝
Elskuleg móðir okkar og amma,
HAFDÍS EDDA EGGERTSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur og ljósmóðir,
Strikinu 4,
Garðabæ,
andaðist á líknardeild Landspítalans laugar-
daginn 8. október.
Bálför hennar fer fram frá Digraneskirkju mánudaginn
17. október kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á styrktarreikning
Ljóssins, 0130–26–410420, kt. 590406-0740.
Eggert Kristinn Helgason,
Sigurrós Inga Sigurbergsdóttir,
Berglind Heiða Sigurbergsdóttir,
Isabella Dís Neuman,
Ragnar Þór Axelsson,
Hafþór Örn Axelsson.
Þjónusta allan sólarhringinn
Íslenskar kistur og krossar
Hagstætt verð
Sími 892 4650
Gísli Gunnar
Guðmundsson
Guðmundur
Þór Gíslason
Elfar Freyr
Sigurjónsson
Netfang: foldehf@simnet.is - Vefsíða: foldehf.is
✝
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og amma
okkar,
SIGRÍÐUR PÁLÍNA ERLINGSDÓTTIR
frönskukennari
frá Bjargi við Sundlaugaveg,
lést á Landspítala Landakoti miðvikudaginn
12. október.
Jarðarförin fer fram frá Kópavogskirkju föstudaginn 21. október
kl. 13.00.
Páll Erland, Eyrún Ólafsdóttir,
Axel Pálsson,
Íris Pálsdóttir.
✝
Yndisleg móðir mín, dóttir, systir og barna-
barn,
STELLA RAGNA EINARSDÓTTIR,
varð bráðkvödd á heimili sínu í Hollandi að
morgni miðvikudagsins 12. október.
Míra Katrín Abbas Stelludóttir,
Ásta Gunnarsdóttir,
Gunnar Óðinn Einarsson,
Guðrún Ragna Valdimarsdóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN ÞORLÁKSDÓTTIR
frá Hofi í Vestmannaeyjum,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði fimmtudaginn
13. október.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík
mánudaginn 17. október kl. 13.00.
Eiríkur Þ. Einarsson, Anna Gísladóttir,
Óskar S. Einarsson, Kristrún Hjaltadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐRÚN REBEKKA KRISTINSDÓTTIR
þjónusturáðgjafi,
Rekagranda 8,
Reykjavík,
frá Fögruvöllum,
Hellissandi,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi miðvikudaginn
12. október.
Útförin fer fram frá Stykkishólmskirkju laugardaginn 22. október
kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á minningarsjóð Karitas
á vefsíðunni Karitas.is.
Brimrún Höskuldsdóttir, Ragnar Arnarson,
Heiðrún Höskuldsdóttir, Guðjón P. Hjaltalín,
Kristín Höskuldsdóttir, Sverrir Örn Björnsson
og barnabörn.