Birtingur - 01.06.1968, Page 15

Sjúklingar keppast við að ná aftur
villibráðinni sem slapp út úr blóði þeirra
Veiðieygir reika þeir
þangað sem dagurinn
liggur fyrir þeim í lit feigðaróttans
og tungldjúpið
ryðst inn í galopinn vetrarsvefn þeirra
togar þá harkalega upp á við
unz jarðþráðurinn slitnar
og þeir hanga í snjóeplinu
með dinglandi útlimi —
Hinir dánu sem ég ann
orðnir hárstrý úr myrkri
tákna nú þegar fjarska
vaxa hljótt gegnum opna tíð
Ég dey til fullnaðar leyndri ákvörðun
í sömu andrá
sem þeir springa út
en aftan frá hafa þeir sáð
eldtungum yfir jörðina —
Þrúgutré sem fórnar loganum víni sínu
hníg ég aftur á bak —