Birtingur - 01.06.1968, Blaðsíða 66

List hugmyndanna er tilfinningasöm leiðinda-
skjóða, sama hvort hún er hnyttin eða alvar-
leg. Ég hef ýmislegt að segja um U.S.A. og
marga aðra hluti, en í list minni varðar mig
um skynjun veruleikans. Leiðin, sem gerir list
mína árangursríka, er, að gera eitthvað til
dæmis um hvernig hægt er að nota skynfærin.
Það, sem mig langar mest til að gera er að
byggja upp hluti mystiskt, eins og náttúran
sjálf.
Mér finnst þýðingarmikið að listaverk mín séu
vfð í sjálfu sér, mismunandi, mörgu mismun-
andi fólki. Verk mín eru flögrandi frá einum
punkti til annars. Það, sem mér er mest í mun
eru lifandi möguleikar. Ég nota eftirlíkingu,
ekki vegna þess að ég haldi að ég sé ímyndun-
arlaus, eða vegna þess, að ég vilji segja eitthvað
um hversdagslífið. Ég eftirlíki í fyrsta lagi
hluti, í öðru lagi skapaða hluti, hluti, sem
ekki eru gerðir í því augnamiði, að þeir séu
list, og einfaldlega innihalda eðlilega sam-
tfma töfra. Ég reyni að koma þeim svolítið
lengra f einfadleik sfnum, sem er ekkx gervi,
ég fel þeim meiri áform, skýri og afmarka þau.
Ég vildi fá fólk til að uppgötva kraft hlutanna.
Þegar ég breyti, sem ég geri oft, er það ekki
fyrir listina, ég breyti ekki til að tjá sjálfan
mig, ég breyti til að breiða hlutina út. Sú
staðreynd að nota vinsæla ameríska hluti er
aðeins slys, tilviljun umhverfis míns, landslag
mitt, hversdagshlutir, sem sitja í meðvitund
minni.“
Oldenburg er, eins og fram kom áður, einn
as fyrstu mönnum til að setja upp það, sem
kallað hefur verið „Happenings" (atferli).
Allan Kaprow setti fyrstur upp slíkt verk í
New York árið 1960. Hann ásamt nokkrum
öðrum, nú þekktum listamönnum t. d. Raus-
chenberg, voru í félagi við kompónistann
John Cage, sem mun hafa haft talsverð áhrif
á þá, og fleiri, í þessa átt.
Oldenburg telur atferli sín ekki atferli í venju-
legum skilningi, heldur leikhúsverk. Hann
hafði eftir sýningu sína „Verzlunin“ 1961
stofnað eigin verzlun með vinnustofu á bak
við, þessa verzlun gerði Oldenburg að leik-
húsi, sem og stóran húsagarð er lá að baki,
„Rey Gun Theater“.
Oldenburg segir, að upphaf realistans sé vís-
indamaðurinn. „Náttúran meinar ekkert í
sjálfu sér, mennirnir útvega meiningu hlut-
anna, leikhús mitt, sem kalla mætti leikhús
raunverulekans eða leikhús hlutanna, er sam-
komustaður, þar sem raunveruleikinn og hug-
vitundin, sem er háð tilfinningum, er sýnd
við hlið tilfinningaleysis. Leikhúsið leitast við
að sýna atburðina á sama hátt og verzlunin
kynnir hlutina.
Ekkert er samband eða sýning, nema í gegn-
um tengsl sín við hlutina, jafnvel þó hlutur-
6 4
BIRTINGUR