Birtingur - 01.06.1968, Blaðsíða 73

Hann er að vestan.
í sömu svipan dró hann fram dagblaðið Vísi,
sem hann hafði trúlega verið að lesa, og
þarna blasti nafnið við og lítið kvæði. Ég las
kvæðið og hafði af því gaman, en nú er ég
búinn að gleyma því.
Þá fór Ingvar að segja mér ýmislegt um
þetta unga skáld, en fyrr en varði hafði hann
dregið fram bók, sem hann spurði mig hvort
ég hefði lesið, því ég þurfti endilega að lesa
hana, sagði hann, ef ég hafði ekki lesið hana,
Pistilinn skrifaði eftir Þórberg Þórðar-
son.
Nei, ekki hafði ég lesið bókina.
Þá fór Ingvar að lesa fyrir mig kafla úr
Pistilinn skrifaði, mig minnir að það
væri Eldvígslan, og við hlógum báðir.
Því miður átti ég annað erindi við Ingvar
en að spjalla um bókmenntir eða ung skáld.
Stærðfræðin varð að fá sína fórn. En þegar ég
bar upp erindið, kom það upp úr kafinu að
algebrubókin lá opin á borðinu við gluggann
og Ingvar var alveg strandaður.
Ég hef verið að puða í þessu, sagði hann, en
ég fæ engan botn í það.
Við fórum nú að athuga í sameiningu dæm-
ið sem Ingvar hafði verið að reikna, og þá
sannaðist gamla spakmælið að betur sjá augu
en auga: við fundum réttu lausnina. Þetta
varð okkur til óblandinnar gleði. Sátum við
langa stund yfir stærðfræðinni.
Ég var léttur í spori þegar ég kvaddi Ingvar. Ég
hafði ekki farið erindisleysu. Ég hafði fræðzt
um íslenzkar samtímabókmenntir, lært heil-
mikið í algebru og átt góða stund með
skemmtilegum kunningja. Ég kveið ekki leng-
ur fyrir prófinu þegar ég gekk út í bjart vor-
kvöldið og hugsaði um tvö merkileg nöfn,
annað þjóðlegt og hart, en hitt fjarlægt og dul-
úðugt: Þórbergur Þórðarson — Dósóþeus Tí-
móþeusson.

BIRTINGUR
71