Reykvíkingur - 01.08.1928, Blaðsíða 6

358
REYKVÍKINGUR
IPlötur |
I Fónar ]
| Nótur ]
| Hpfæralnísið. ;
ÍMiiMiMáÉMWWHMMMMMÉIHMiMMMMlÍ
bakka, en fólk sem í landi var,
hélt að það væru tómir geggj-
aðir inenn á skipinu, er peir sáu
að pví var stýrt í hvern hring-
inn á eftir öðrum, sem var eina
ráðið, sem skipstjórinn gat grip-
ið til, par til skipið stöðvaðist
af sjálfu sér, er eldarnir féllu.
Að lokum má geta hér um
einkennilegt slys, er kom fyrir
skipstjóra, er rendi skipi sinu
hægt inn eftir víkinni »Gylta
hornið« í Miklagarði, sem er
sama víkin og sú, er Haraldur
Sigurðsson harðráði, og með hon-
um íslendingurinn Halldór
Snorrason, með naumindum slapp
úr. Vissi skipstjóri pessi ekki
fyr en hann rendi bugspjótinu
inn gegnum hús, en pað vaí
kvennabúr eins auðugs Tyrkja,
og pegar hann lét skipið* fara
aftur á bak, sat ung, fögur og
léttklædd kona úr kvennabúrinu
á bugspjótinu! Skipstjórinn setl"
aði að fara að bjóða konunni
að borða með sér miðdegisverö,
en Tyrkinn, sem kvennabúrið
átti, kom pá æðandi. Hann átti
átján konur, en inátti enga
missa.
-------------
Tveir menn voru á ferðalag11
framandi landi og tóku villiiuenn
pá höndurn. Peir voru leiddirfy1'
ir villimannakonunginn, sem sagð1
peim að fara að tína ávexti.
Eftir nokkra stund keniu1
annar maðurinn aftur.
»Hvaða ávexti týndir pú«, seg'
ir villimannakóngurinn.
»Vínber«, svarar liann.
»GIeyptu pau heil«, segir kong'
urinn. Pá fer inaðurinn að ldægja
og veltist um í hlátri.
»Að hverju ertu að ldasgi3"
Petta er hegning, sem jeg le&&
á ykkur fyrir að vera að fladhl
ast hér í mínu landi«.
»Eg er að ldægja að pví yðal
mæjistet«, segir maðurinn, >>a(_
maðurinn sein með mér er, tý11(
epli!«