Reykvíkingur - 01.08.1928, Blaðsíða 30

382
REYKVIKINGUR
Ferðafónar
og
góðar plötur
eru ómissandi á ferðalögum.
Veita mikla skemtun en vega
lítið.
Hljóðfærahúsið.
,1 SÍMA.
»Halló! Hver er par?«
»Halló!«
»1 lalló, hver er par?«
»Miðstöð«.
»Nú, pað hringdi einhver hing-
að«.
»lívaða símanútner hafið pér ?«.
»2800«.
»Pað er upptekið!«
VIN ÁTTUMERKI.
Kona, sem var sjötug, kom
eftir 60 ára fjarveru aftur til
Reykjavíkur, og fór að finna konu
setn hún hafði pekt pegar hún
var barn í Reykjavík, en sti kona
var nú níræð.
»Pú mátt ekki halda góða mínS
sagði hún, »að ég hafi nokkru
sinni gleymt pér, pó ég hafi al-
drei skrifað pér. Ég hef altaí' mun-
að eftir pér, og altaf verið að
gá í blöðin livort ég sæi ekki að
pú værir dauð«. —
----—•> <?> ----
Prestur kom í heimsókn til
gamallar konu, sem hafði orð á
sér fyrir að vcra framúrskarandi
sóði. Hún var að drekka pegar
prestur kom, og vildi fyrir hvern
mun gefa lionuin kaffi. En liann
færðist undan, sagðist liafa lofað
konunni að koma heim í kafflð
En pað var ekkert undanfæri
hjá gömlu konunni, hún helt1
kafíi í bollann, sem hún var að
klára úr, án Jiess að bera við að
pvo hann og rétti upp í hend-
urnar á presti. En hann tók boll-
ann með vinstri hendi, til PeSS
pó að drekka ekki af sania
barmi og garnla konan og helti
kafflnu í sig.
»Nei, livað sé ég«, segir Pu
konan, »presturinn er pá örf-
hentur eins og ég!«