Reykvíkingur - 08.08.1928, Blaðsíða 13

REYKV1KIN0UR
397
iíium þann tíma, sem hann var
búinin að vera neðanjarðar. Þegar
hann var búirnn að lesa blaðið og
drekka þrjú glðs af whisky, fór
hönn aftur út á gö u. En hann
'0r búinn að fá sig saddan á að
^anga í rigninigunni og fór inn á
shemtistað, er þar var rélt hjá.
Hann fékk sér sæti skamt innan
v'ð dyrnar og horfði um stund á
það sem fram fór á leiksviðinu;
svo fór hann að hiusta á tvo.
menn cr stóðu fyrir aftan hann
'étt ininan við dyrnar.
.I’að er svo þúsundum skiftir
af möninum hér í Lundúnum, scm
heita King,“ sagði annar þeirra,
°g við þessi orð fanst Soames að
hann stirðna allur upp, en samt
hlústaði hann jafn-ákaft og mað-
llr sem er að heyra lífiáts- eða
^yhnunar-dóm sipn kveðinn upp.
’.-Iá, það er nú einmitt það,“
heyrði hann annan mann segja,
”en þér v.iitið. nú um hugmynd
^;ix um mál þetta. Hann hefur
sínar aðferðir. Mín hugmynd hef-
Ur 11 ú alt af verið, Sowerby, að
ef við gætuni fundið þennan Soa-
mps — og hann er áreiðánlega
!mr í Lundúnum — þá mundi
veita létt að finna þann rétta
King,-
Hljóðfærasláttur hófst nú svo
0ames heyrði ekki í bili hvað
jmir sögðu. En hann fór hægt og
r*gt að snúa við höfðinu þar til
hann gat séð út úr augnakrókun-
um tvo rnenn í regnkápum og
þekti hann undir eins að annar
þeirra var lögregluiuaðurinn, sem
hann hafði séð heima hjá Leroux
kvöldið sem konan var myrt; ein-
mitt sarni maðurinn og hafði sagt
honum að b$ða í herbergi sínu.
Petta var Soames strangari
raun cn alf sem fyrir hann hafði
komið, þar með vera hans í bóka-
herbergin,u með hinum ósýnilega
hcrra King. Sviitinn bogaði af and-
li.tji hans, og. ,hann hélt sér dauða-
haldi í bekkinn.
H\að átti hann að gera? Hvað
átti hann að gera? Svgna sat hann
hreyfingarlaus og bjóst á hverri
stundu við að mennirnir mundu
þekkja sig.
En þogar lagið, sem hljómsi’eit-
in lék, var á enda, heyrði h.ann
að annar maðurimn sag'ði: „Það
er víst þýðingariaust að vdð sé-
um hér leiigur. Ég er búinu að
líita yfir allan fjöldann.“ En við
þessj orð hélt Soames niðri í sér
andanum.
„Jæja, viö skulum þá fara að
skipakvíahliðinu,“ sagði hinti, „ég
hittii Stringer þar kl. 9.“
Og Soarnes lieyrði að þeir
gengu brott.
8. kafli.
Lifandi dauður.
Eftir þetta atvik var Soames al-