Vera - 01.11.1982, Blaðsíða 24

borgaryfirvöld eins og
staöir húöarjálkar
jafnaði vera minnst 10% af gólffleti..Þetta má túlka
þannig ef um er að ræða vinnu við dagsbirtu og ekki raf-
magnsljós, þ. e. að ef um raflýsingu er að ræða, skipti stærð
glugga ekki máli. Þetta er greinilega sú túlkun, sem Vinnu-
eftirlitið hefur notað.
Reglugerðir hundsaðar eða
túlkaðar atvinnurekanda í hag
Túlkun fulltrúa Kvennaframboðsins er ekki sammála
Vinnueftirlitinu. Til að gera langa sögu stutta, lítur málið
þannig út:
Vinnueftirlit ríkisins túikar reglugerð, sem ætlað er að
vernda hagsmuni vinnandi fólks atvinnurekendum í hag. Og
til að bæta um betur, hundsar byggingarnefnd borgarinnar
reglugerðina, sem nefndin á að fara eftir og samþykkir að
nokkrir tugir saumakvenna og starfsfólks við kjötvinnslu
vinni í niðurgröfnum kjallara. Fulltrúar þeirra stjórnmála-
tlokka, sem telja sig málsvara verkafólks sérstaklega, gefa
þegjandi samþykki sitt á þess konar ráðstöfun.
Borgarstjórn samþykkir líka
Fundargerð byggingarnefndar og samþykki hennar fyrir
byggingu húsnæðisins kom fyrir borgarstjórnarfund þ. 21.
október. Annar tveggja fulltrúa okkar þar, Sólrún Gísla-
dóttir, bar þá upp tillögu um að samþykkinu yrði frestað,
þar eð Kvennaframboðsfulltrúarnir í bygginganefnd
(Guðný Gerður og Sigrún Pálsdóttir) hefðu áfrýjað úr-
skurði Vinnueftirlitsins til stjórnar þess. Þessi tillaga fékk
einungis stuðning minnihlutans og náði því ekki fram að
ganga (Sjálfstæðismenn felldu hana með hjásetu sinni). Pá
bar Sólrún upp varatillögu þess efnis að hafnað verði bygg-
ingu húsnæðisins. Sú tillaga fékk 10 atkvæði og því ekki
meirihlutastuðning, en fékk að þessu sinni með-atkvæði
Margrétar Einarsdóttur úr Sjálfstæðisflokki. Þegar VERA
fer í prcntun stendur málið þannig að borgaryfirvöld hafa
samþykkt byggingu vinnustaðar í niðurgröfnum kjallara en
áfrýjun fulltrúa Kvennaframboðs hefur ekki enn fengið um-
fjöllun Vinnueftirlitsins. Þess má geta að Guðmundur Þ
Jónsson, varaformaöur Iðju, verkalýðsfélags þeirra kvenna,
sem eiga eftir að vinna í Hagkaupskjallaranum situr í borg-
arstjórn fyrir Alþýðubandalagið. Honum var því fullkunn-
ugt um hvers konar aðstöðu stendur til að grafa fyrir Iðju-
konur en sá þó aldrei ástæðu til að hreyfa þeirra hlut í
málinu. Einhvern veginn hefði verið eðlilegra, ef hagsmuna-
samtök saumakvennanna hefði frumkvæði að því að áfrýja
áliti Vinnueftirlitsins.
En svo allrar sanngirni sé gætt, skal þess þó þó getið að
Guðmundur lagði fram í borgarstjórn tillögu þess efnis að
ekki yrðu veitt sambærileg byggingarleyfi meðan væri verið
að endurskoða reglugerð um húsnæði vinnustaða.
Að lokum vill VERA vitna í grein Sólrúnar, sem birtist í
Þjóðviljanum þ. 15. okt. s. 1., en þar reyndi hún að vekja
athygli ,,verkaIýðsforingja“ á málstað verkalýðsins:
,, Við byggingu Verkamunnabúslaða upp úr kreppu, hús-
nœðisleysi og allsleysi, var m. a. mörkuð sú stefna að útrýma
kjöllurum sem íbúðarhúsnœði og þótti það tímabær stór-
hugur í þá daga. Nœr hálfri öld síðar standa borgaryfirvöld
enn í sömu sporum eins og staðir húðarjálkar og hafa ekki
rœnu á að láta sér til hugar koma, að nú sé kannski kominn
tími til að reyna að útrýma atvinnuhúsnœði í kjöllurum.“
Ms
£24